Goed idee, ik zoek al eeuwen naar een schrijfpartner, puur omdat ik zelf na een stuk of twintig hoofdstukken vast kom te zitten. Hier zijn een paar korte stukjes uit wat van mijn stories [ze staan [nog] niet allemaal op quizlet.]
Draco Malfoy story:
‘Scarletta Lestrange.’ De stem van de zuinig kijkende Minerva McGonagall bibberde licht, en de oude vrouw keek op van het vergeelde perkament in haar handen, om recht in de ogen te kijken van de dochter van niemand minder dan misschien wel de meest gezochte deatheater van het land. Meer dan de kille ogen van het nageslacht van Bellatrix Lestrange – Black viel er niet te zien, want het meisje had een mantel met kap om. ‘Miss Lestrange, zou u uw kap af kunnen doen?’ Maar het meisje luisterde niet. Ze raakte met een tere vinger de Sorting Hat aan, en gelijk weergalmde de achternaam van de meest gevreesde stichter van Hogwarts door de zaal. Het meisje, dat vanaf nu thuis hoorde in Slytherin, draaide zich elegant maar toch strak om, en liep met ferme passen richting de linker tafel in de overvolle maar doodstille eetzaal. ‘Uw kap!’ Het meisje rukte de kap van haar hoofd, en Minerva hoorde sommige leerlingen naar adem snakken. Ze keek toe hoe ze meerde leerlingen passeerde – ze keurde zelfs jongeheer Malfoy geen blik waardig. Ze liep door tot het einde van de tafel, en keek daar dreigend naar een paar derdejaars, die onmiddellijk opzij schoven. Tevreden ging ze zitten, met ruimte genoeg voor een heel Quidditchteam. Ongeduldig ging Minerva verder met de groep eerstejaars die zenuwachtig voor haar neus om zich heen stonden te kijken. Ze brandde van nieuwsgierigheid naar dit aparte meisje.
Luna Lovegood:
‘Goedenacht, Cas.’ Luna’s dromerige stem weergalmde door de ruimte. Cas draaide zich met een ruk om, en keek recht in Luna’s grote ogen. Ze speelde met een van haar rode radijsjes oorbellen, en nam Cas goed in zich op. ‘Alsjeblieft.’ Ze gaf hem een exemplaar van de Kibbelaar. ‘Je moeder vroeg er naar.’ Cas kon geen woord uitbrengen, en keek Luna blozend aan. ‘Jij bent Luna Lovegood.’ Stotterde hij. Ze knikte, en glimlacht. ‘Jij bent Cas Lingwood, de vermiste jongen die weer gevonden is. Veel mensen dachten dat je dood was, of dat je niet bestond. Je weet wel, zo’n verhaal voor kleine kinderen om te waarschuwen dat je nooit weg moet lopen van thuis, omdat je dan verhongert en dood gaat. Maar ja, ze dachten vroeger ook dat de Snaterende Kraakbek en de Kreukelhoornige Snottifant niet bestonden!’ Cas en Luna bekeken elkaar aandachtig; Luna hem alsof hij een engel was, Cas haar alsof hij haar herkende. ‘Weet je wat ze zeggen? Ze zeggen dat jouw vader Pneumatische Vlijmkiller maakt voor de Minister.’ Mompelde Luna beschuldigend. Cas knikte. ‘En de Minister gebruikt dat om kobolden en dergelijke mee om te brengen.’ Cas knikte opnieuw, en er verschenen kleine kuiltjes in zijn wangen toen hij haar glimlachend aan keek. ‘Waarom denk je dat ik weg ben gelopen..?’ Vroeg hij. Luna glimlachte en bleef hem gefascineerd aanstaren. ‘Fijne kerstmis, Cas.’ Hij glimlachte beleefd terug. ‘Fijne kerst, Luna.’ ‘Oh, kijk… Een maretak!’ Zei Luna ongegeneerd. ‘Kijk uit, vaak zitten die vol met Nurgels!’ Waarschuwde Cas haar, en hij trok haar naar zich toe, zodat ze beide niet meer onder de maretak stonden. Luna keek recht in zijn ogen. ‘Weet ik!’ Zei ze enthousiast. ‘Mijn vader zei dat ze ook in gras leven.’ Voegde ze er stralend aan toe. Hij knikte, opgelucht dat ze hem niet uitlachte.
Okay, iets te lang misschien, maar nu heb je ten minste een idee. Laat me weten wat het wordt, succes met kiezen ;]
Intersectional feminist
ik ben nu bezig aan een fred weasley lovestory, anders moet je die even lezen :p want ik weet niet echt wat voor een stukje ik anders zou moeten schrijven 
wou binnekort al beginne aan een DM lovestory!
