• Ik ben heel erg emotioneel. Zodra ik dat vertel aan iemand vinden ze dat niet erg. Maar het is wel erg. Ik huil echt bijna om alles. Er hoeft al iemand streng tegen mij te praten of mij per ongeluk aan te stoten en ik barst al bijna in tranen uit en dan ben ik de hele dag niet meer te stoppen. Weet iemand hoe ik hier van af kom? Ik word er echt zo moe van. En ik word er vooral ook heel erg gestrest van. Ik kan bijna niks doen of ik moet al huilen, zonder reden!


    It's true! Blondes do have more fun!

    Had ik eergisteren ook (joehoe)
    Echt rete-irritant


    But I still have this faith in the truth of my dreams.

    Ik heb geen idee hoe je er vanaf komt.
    Ik weet wel dat het mega irritant is
    Als mijn ouders iets bozer tegen me doen, begin ik te huilen


    The way that you flip your hair gets me overwhelmed - One Direction, What Makes You Beautiful

    ik heb ook dat ik heel snel huil, kan je denk ik niets aandoen

    tja, ik denk dat je je dan iets meer moet afsluiten van mensen en je niet zoveel moet aantrekken. maar dat is makkelijker gezegd dan gedaan natuurlijk


    I'm like Coca Cola, I can open happiness too.

    Hmm, het kan natuurlijk ook te maken hebben met de puberteit. Dan wordt je sneller moe & hebben je emoties minder vaak een goede reden. Misschien moet je de volgende keer als zoiets gebeurd er bijblijven met je gedachten: 'Ik ga niét huilen, waarom zou ik?' probeer zo logisch mogelijk te blijven denken. Veel succes ermee!


    It's time to be happy again.

    Ik kan je niet echt helpen want ik zit nu ook best erg in een huil-fase. Alleen kan/mag ik het niet uiten. Ik zou je het liefste willen aan raden zoveel mogenlijk te huilen zodat alles er uit is, dan gaat het vanzelf weer beter. Al begrijp ik uit wat je zegt dat je al heel veel huild en dat je daar juist vanaf wilt, dus ik denk niet dat dit veel helpt. :s


    The happiest people don't have the best of everything, they just make the best of everything.

    Dat had ik vroeger ook, best veel. Maar toen leerde ik een paar bitches op school kennen die mij zo erg gekwetst hebben, wat mij hard heeft gemaakt en ervoor heeft gezorgd dat ik me van dat soort kleine dingen niets meer aantrek en ik dus ook bijna nergens meer om huil.
    Ik raad je niet aan om het op zo'n manier op te lossen, maar denk de volgende keer bij jezelf: heb ik een gegronde reden om nu te huilen, wat is het ergste dat er kan gebeuren? Mijn ouders zijn nu boos op me, maar straks is dat weer over en is er niks aan de hand.
    Als ik dat doe kan ik algauw weer ophouden en rustig blijven. (:


    This is the part of me, that you're never ever gonna take away from me.

    Defensive schreef:
    Dat had ik vroeger ook, best veel. Maar toen leerde ik een paar bitches op school kennen die mij zo erg gekwetst hebben, wat mij hard heeft gemaakt en ervoor heeft gezorgd dat ik me van dat soort kleine dingen niets meer aantrek en ik dus ook bijna nergens meer om huil.
    Ik raad je niet aan om het op zo'n manier op te lossen, maar denk de volgende keer bij jezelf: heb ik een gegronde reden om nu te huilen, wat is het ergste dat er kan gebeuren? Mijn ouders zijn nu boos op me, maar straks is dat weer over en is er niks aan de hand.
    Als ik dat doe kan ik algauw weer ophouden en rustig blijven. (:


    idd, het klinkt hard, maar je moet harden.


    There's faith and there's sleep - we need to pick one - please