• In deze wereld, waar het spel met verzwaarde dobbelstenen wordt gespeeld, moet een mens een gestaalde inborst hebben, een wapenuitrusting die bestand is tegen de slagen van het noodlot, en wapens om het tegen andere mensen te kunnen opnemen. Het leven is een voortdurende strijd; we moeten iedere stap die we zetten bevechten; en Voltaire zegt zeer terecht dat ‘als we slagen, het met het mes op de keel is en dat we sterven met het wapen in de hand’. – Arthur Schopenhauer



    ###



    ‘Het grootste gevaar doet zich voor op het moment van de overwinning. Dat wist Napoleon al eeuwen geleden, dus waarom zouden wij ons daar nog aan laten vangen?’ De man staarde strak naar zijn bediende.
    ‘Ik wil iets nieuws, ik wil resultaten zien!’ De bediende schuifelde ongemakkelijk heen en weer.
    ‘U moet beseffen dat u gemakkelijk praten heeft. Waar halen wij zo-even een volledig vrouwenleger vandaan?’ De blik van de man verdonkerde gevaarlijk.
    ‘Er lopen genoeg vrouwen rond die klaar zijn om getraind te worden en onze machtige staat te beschermen. Het kan me niet schelen waar je ze vandaan haalt, zorg gewoon dat je er vindt!’



    COMING SOON
    Dit is gewoon een ideetje dat in me opkwam en ik heb zin om het uit te werken. Dus laat me alsjeblieft weten wat jullie ervan vinden, dan begin ik binnenkort met hoofdstukken te plaatsen (:

    [ bericht aangepast op 5 aug 2011 - 16:27 ]

    Het is een verhaal met onbekende personen (:

    Hoofdstuk 1

    ‘Niet het vallen is falen, maar het weigeren op te staan.’ Ik fluisterde de woorden zachtjes tegen wie maar luisteren wilde. Hoelang ik er al lag wist ik niet, maar ik vond het veel te heerlijk, dus stelde ik het moment om mijn ogen te openen en te kijken hoe laat het was, zo lang mogelijk uit. Waarschijnlijk had ik al lang thuis moeten zijn, maar verdorie, ik was 19 en kon zelf wel beslissen wanneer ik naar huis zou slenteren. Hier liggend in het hoge gras, op mijn geheime open plekje in het bos… Het zorgde ervoor dat ik eindelijk eens tot rust kwam. Na al die shit die ik de laatste tijd had moeten slikken… Een kreet borrelde op uit het binnenste van mijn lichaam, daar waar de pijn zat. Daar waar ik godverdomme geraakt was! Ik zinde op wraak voor degene die me pijn gedaan hadden, maar wist dat ik geduld moest hebben. Iedere stap werd in de gaten gehouden, dus ik moest op mijn tellen passen. Mijn vijanden zaten overal en waren waarschijnlijk druk bezig met mijn ondergang te plannen. Maar ik zou me goddomme niet laten vangen! (...)

    En ik ben verslaafd ^^


    So here's a heart to heart on the back of postcards sent from California

    Postcards schreef:
    En ik ben verslaafd ^^


    You're crazy, Twinnie ^^
    Ik begin me vragen te stellen waaraan jij allemaal verslaafd geraakt :Y)