Echt waar, ik ben het zó zat!
Ik snijd met de kaasschaaf best wel diep in mijn duim, wat ontieglijk pijn doet. Ik vraag waar de pleisters liggen omdat het niet stopt met bloeden. Kijkt de klootzak niet eens op en mompelt hij geïrriteerd: 'Weet ik veel, waar die ligt'
Ik heb m eindelijk gevonden, ruim snel mijn broodje en dergelijke op, is heel de pleister al doorweekt met bloed, nieuwe pleister, ik laat alleen de schaar liggen en ga naar boven. Komt mn moeder onder aan de trap zo over ze zeik roepen: 'Opruimen die keuken!' Geef ik als antwoord: 'Ja straks' Begint ze helemaal te schreeuwen 'Nee nu!' Krijgt ze weer als antwoord 'Ja dat gaat ook lekker als je vinger niet op wil houden met bloedden, als straks heel 't aanrecht onder t bloed zit moet je mij niet aankijken!' 'O, wist ik niet,' zegt ze zo heel rustig. Komt ze zo naar mijn kamer. 'Nou zo erg is het niet als je een broodje vast kunt houden! En nu opruimen!' Ik zeg nogmaals 'Nee' en besluit gewoon verder te gaan. Zij blijft doordrammen dus ik schreeuw 'Jezus!' en sla de deur voor haar dicht terwijl ik neer beneden loop. 'Lekker zo door gaan' klinkt er dan nog. Ik pleur de schaar in de bak en het mes dat ik heb gebruikt om mn broodje open te snijden in de wasbak, ik ben bijna weer boven komt ze weer aan. 'De vaatwasser os vies dus 't kan er gewoon in' Ik over de zeik dat ding in de vaatwasser gegooit en de vaatwasser dicht geslagen. 'Zo door gaan en dan is het geen Kermis' loopt ze vervolgens te dreigen.
Fijn dat ze godverdomme ook vraagt of het voor de rest wel goed met me gaat!
Echt waar, dit was de druppel. Ze kunnen wegrotten van mijn part, ik zou ze nog geen laatste blik gunnen!
EDIT: Ze schreeuwde nog wat meer, en het ging langer door dan dit maar dat is een beetje overbodige informatie. Komt er op neer dat ik het écht hélemaal gehad heb met dat egoistisch gekut hier.
[ bericht aangepast op 22 juli 2011 - 11:54 ]
Let it come and let it be