Ja, maar dat is logisch. Je kijkt eerst naar wat er opvallend is aan een persoon en daarna kijk je echt naar de persoon zelf. Dat is heel normaal. Iedereen kan zeggen dat hij het niet doet, maar je bedenkt eerst 'hé, die zit in een rolstoel' dan dat je denkt 'hé, die heeft een leuke broek aan'. Bij ons zit iemand op school die in een rolstoel zit. Als iemand over haar praat, is het eerste wat mensen zeggen: 'oh ja, die in een rolstoel'. Gewoon, omdat je dan weet over wie je het hebt. Het betekent niet dat mensen gelijk verkeerd of met medelijden aan die persoon denken. Dat meisje die bij ons in een rolstoel zit, wordt ook niet elke dag met een medelijdende blik aangekeken. Maar iedereen blijft haar herkennen aan haar rolstoel. Dat is logisch, zo onthouden wij bepaalde mensen. Je onthoudt altijd het opvallende, zodat je later kan zeggen: 'oh, je bedoelt die ene met...'
To live would be an awfully big adventure