• De laatste jaren waren een hel voor me, ik ben op geen enkele manier gespaard gebleven. Het liefste wil ik als een klein kindje huilend bij mijn moeder op schoot kruipen, en horen dat het allemaal weer goed komt. Ik wil de longen uit mijn lijf schreeuwen, en huilen totdat er geen enkele druppel zout meer in mijn lichaam zit. Maar ik kan het niet meer, ik heb me de afgelopen twee jaar bijna helemaal ontdaan van enige emotie. Ik ben kapot en gebroken tot op het bot en ik wil en kan zo niet meer verder leven. Ik wil verliefd zijn, gelukkig zijn, mezelf zijn. Ik wil niet iedere dag in een constante pijn leven. Mijn verleden heeft me een gevangene gemaakt. Ik zit opgesloten in de muren die ik om me heen bouw, omdat ik mezelf moet beschermen voor de buitenwereld. Ik heb alle fases gehad, ontkenning, woede, verdriet, angst, depressies, zelfmoordneigingen, zelfmoordpogingen. Noem het maar op, ik kan het allemaal niet meer. Ik ben kapot. Ik probeer mijn leven weer op orde te krijgen, maar ik ben mezelf onderweg verloren. Ik weet niet meer wie ik ben, wat ik ben, of wie ik wil zijn. Ik ben een harde steen, die een zacht pareltje verhuld. Ik doe me stoer en hard voor om mezelf te beschermen, maar ik jaag iedereen bij me weg. Zelfs de jongen waar ik smoor verliefd op was, dumpte me omdat ik te depressief was. Ik was ‘te duister’. Ik ben mezelf kwijt geraakt en kan mezelf niet meer terug vinden. De ene dag ben ik groot, trots en stoer, en de volgende dag wil ik terug naar de jongen bij wie ik me ooit veilig voelde, maar die mijn hart brak door me met mijn neus op de feiten te duwen. Voor de zoveelste keer krijg ik een deur in mijn gezicht gegooid, tot bloedens toe. Help me, want als ik mezelf niet snel vind ben ik bang dat ik mezelf voorgoed verlies. Mijn stalen masker is inmiddels gebroken, maar ik weet niet wat erachter zit. Of wat erachter hoort te zitten. Ik wil niet meer depressief zijn, ik wil mezelf kunnen zijn en genieten. Maar hoe vind ik mezelf terug na al die jaren van ellende?

    Ik hoop echt dat iemand advies voor me heeft want ik zie het niet meer zitten.

    ik ben al bij psychologen etc. geweest, maar niemand kon me helpen. Zoals altijd sta ik er alleen voor.


    I'll lick the poison from right off your kiss

    Assassin schreef:
    Zo, dat klinkt inderdaad erg heftig. Het is altijd een probleem om jezelf kwijt te zijn maar je kan jezelf ook weer terugvinden, leer was je leuk vind, wat je niet leuk vind en wat je graag zou willen.
    Heel Quizlet staat voor je klaar, als je iemand nodig hebt om te praten mag je altijd je verhaal PBen of gewoon het kleinste dingetje waar je op het moment mee zit. We laten je echt niet alleen <3

    inderdaad, en je mag nooit vergeten dat, hoe erg alles soms ook lijkt, er altijd iemand is die om je geeft. Dat heeft een vriendin me verteld. & wat je ook doet, geef nooit op. Dat mag je de mensen die om je geven niet aandoen. Het zal hun voor altijd bijblijven. Als er iets mag je het altijd aan me vertellen, ik wil je helpen. (: <3

    [ bericht aangepast op 2 juli 2011 - 13:52 ]


    Save me from myself.