Prologue
Boem. Kebam. Poef. Hoe je het ook wilt noemen. De gedachte was er opeens. Mijn halfdode leven zou nooit meer hetzelfde zijn.
De problemen stapelde zich steeds meer op, ze waren met zo veel dat ik niet wist of ik mijzelf hieruit kon redden. De enige die mij steunde was Jacob.
Hij mompelde met zijn prachtige stemgeluid waar ik zo van hield mij lieve woordjes in, waardoor ook mijn hoop zich steeds meer opstapelde.
De enige reden om blij te zijn was door te denken aan het feit dat de hoopstapel bijna de problemenstapel overtrof.

Hoofdstukken

Titel Nieuwste eerst Woorden Gelezen Aangepast
1 949 188 1 decennium geleden
2 460 154 1 decennium geleden
3 310 160 1 decennium geleden

Reageer (1)

  • Tyche_

    abo!

    1 decennium geleden

Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen