Een avond met Inazuma Eleven (jongens en meisjes). #2 - Uitkomsten

Xene / Xavier Foster (55 x uitgekomen)

Je hebt al de hele avond dezelfde antwoord als deze jongen, Xavier Foster. Hij is wel interessant. Dus als hij drinken gaat halen bied je je vrijwillig aan om te helpen. Hij slaat je aanbod niet af en zo lopen jullie samen naar de keuken.

Jullie waren de hele weg stil als jullie bij de keuken aankijken. "Weet jij nog wat iedereen wou?" vraag je hem dus maar. "Waren meiden niet goed in dat soort dingen te onthouden?" vraagt hij als zijn mooie, groene ogen groter worden. "Uuhm... Meeste wel," zeg je. "We kunnen ook gewoon een kan pakken met siroop, eentje met cola en een met water. En dan een paar bekertjes," voeg je eraan toe. "Goed idee," zegt hij.

Na een tijdje hoeven jullie alleen nog maar de cola. Je kan de cola uit de koelkast en draai hem open. Xavier is net klaar met de bekertjes pakken die in het kastje ertegenover staan waardoor hij tegen je aanstoot en... "Nee!" zeg je. "Sorry," zegt hij als hij een doek pakt en de vlek probeert weg te vegen. "Je maakt hem alleen maar groter," zeg je lachend. "Ik heb een idee," zegt Xavier als hij naar zijn tas loopt. Hij haalt er een trainingspak uit, in elk geval het vest. "Misschien kun je deze voor je trui verwisselen, hij is ten minste schoon," zegt hij kijkend naar de vlek. Dus pak je het vest en trek je hem op de meiden WC aan.

Een tijdje later sta je weer voor Xavier, het vest is iets te groot maar verder lukt het wel. Je loopt naar hem toe en geeft hem een knuffel. "Je hebt me net echt gered," zeg je als uitleg van de knuffel. "Bedankt..." mompelt hij verbaasd. "Waarom zo verbaasd?" vraag je lachend terwijl je weer in zijn mooie groene ogen kijkt. "Niks," zegt hij als hij zijn lippen tegen de jouwe drukt. Je kijkt eerst verbaasd maar doet dan je ogen dicht. Als Xavier terugtrekt kijk je hem verbaasd aan. "Waarom zo verbaasd?" vraagt hij met een knipoog en dan lopen jullie terug.

Torch / Claude Beacons (23 x uitgekomen)

Je hebt de hele quiz maar wat ingevuld omdat je dit alles tijdverspilling vind. Je moest gaan van je ouders omdat ze het niet netjes vonden als je niet ging maar nu zat je je hier te vervelen in plaats van thuis op de bank. "We houden eventjes pauze! Claude, (jouw naam), kom eventjes hier!" roept Silvia. Je loopt met tegenzin naar haar toe en ziet een jongen met rood haar. "Kunnen jullie misschien iets meer interesse tonen, we hebben hier nogal wat werk in gestoken!" zegt ze boos. "Ja-ja," zeggen jullie in koor. Silvia rolt met haar ogen en loopt weg.

"Vind jij dit ook tijdverspilling?" vraagt Claude even later als hij naast je komt staan. "Jep, ik ben toch wel beter in voetbal," zeg je als je hem uitdagend aankijkt. "Echt niet!" roept hij als hij zijn glas Cola neerzet. "Wedstrijdje, wie het snelst aan de andere kant van de hal is," daag je hem verder uit. Dit was precies de reactie waar je op hoopte, jongens zijn zo voorspelbaar. "Kom maar op," zegt Claude als hij klaar gaat staan. je gaat naast hem staan en jullie beginnen te rennen.

Jullie komen tegelijk aan de andere kant van de hal aan. "Gewonnen!" roept Claude meteen. "Mocht je willen! Het is gelijkspel!" zeg je grijnzend. "Pfff... als dat je opfleurt na een nederlaag," zegt hij grijnzend. "Ik denk dat jouw ego serieus te groot is," zeg je lachend. "Iets mis met een te groot ego?" vraagt hij. "Nee, ik heb zelf ook een best groot ego," zeg je nog steeds lachend. "Dan passen we bij elkaar," zegt Claude als hij dichterbij komt. je weet niet waarom maar je blijft staan, het is eigenlijk helemaal niet zo erg om dicht op hem te staan, je vind het zelfs best wel... fijn. Je voelt het bloed naar je wangen stromen als hij je hand vastpakt en kijkt naar onder. Hij dwingt je hem aan te kijken door een vinger onder je kin te leggen en duwt zijn lippen op de jouwe. Je trekt je hoofd terug en kijkt hem ongelovig aan. "Nog steeds zo'n groot ego?" vraagt hij als je moet lachen...

Gazel / Bryce Whitinggale (16 x uitgekomen)

Je kijkt al de hele avond naar een jongen, Bryce. Hij ziet er nogal cool uit en zodra hij naar je kijkt kijk je snel weg en doe je alsof je iets schrijft op je whiteboard om antwoord te geven. Je let ook op zijn antwoorden die verrassend vaak hetzelfde zijn als de jouwe. "(jouw naam) en Bryce, kunnen jullie eventjes meekomen?" vraagt Celia dan. "Tuurlijk," antwoord je, Bryce knikt alleen maar.

Celia gaat voor een leeg lokaal staan. "Ik wil dat jullie een pen voor me halen," zegt ze. "Waarom kan je dat niet zelf doen?!?" vraag je haar, een beetje boos. "Naar binnen," zegt ze streng als ze jou en Bryce naar binnen duwt en de deur op slot draait. "Ze had niet eens een pen nodig," zeg je geïrriteerd als je op een stoel gaat zitten. Bryce komt tegenover je zitten. "Waarom ben jij hier?" vraagt hij opeens. "Ik werd uitgenodigd en anders dan had ik me ook maar verveelt," antwoord je eerlijk. "En jij?" voeg je er nieuwsgierig aan toe. "Eigenlijk hetzelfde," zegt hij. Dan valt er een doodse stilte. "Ik had gezien dat je... uuhm... nogal dezelfde antwoorden als mij had," zegt Bryce dan als hij door zijn haren gaat. "Ik ook, waarschijnlijk is dat ook de reden dat we hier nu zitten opgesloten," zeg je als je nadenkt. "Als je hier weg wilt..." zegt Bryce wijzend naar de deur. "Neeh, laat ze hun lolletje maar hebben," zeg je lachend.

Na en tijdje praten komen we erachter dat we inderdaad veel gemeen hebben. "Jullie mogen eruit!" zegt Celia als ze terugkomt. Je staat op en loopt naar de deur, gevolgd door Bryce. Celia maakt de deur open en als je erdoorheen wilt lopen steekt ze haar voet uit. Waarschijnlijk verwachtte ze dat Bryce jou zou opvangen en ze heeft gelijk. Je word door hem overeind gehouden en Celia loopt weer terug. "B-bedankt," mompel je als je weer opstaat maar Bryce blijft je vasthouden en voor je het weet rukt hij zijn lippen tegen de jouwe. Je gaat op in het moment en wil het ook nooit meer vergeten.

Dvalin / Dave Quagmire (18 x uitgekomen)

Je kijkt al de hele avond naar een jongen, Dave. Je weet niet of het is omdat hij er nogal eng uitziet of omdat hij er nogal... alleen uitziet. Als in de pauze niemand met hem gaat praten loop jij maar naar hem toe. "Hey," zeg je als je naast hem gaat staan. "Hey," zegt hij als hij zijn blik weer afwend. "Ik wil niet gemeen overkomen maar... uuhm... waarom ben je zo alleen?" vraag je hem. "Gewoon, die drukte is niks voor mij,'' antwoord hij als hij naar de rest knikt die inderdaad enorm druk zijn. "Vind je het erg als ik hier blijf staan?" vraag je, je hebt ook niet zoveel zin in de drukte. Hij schud zijn hoofd.

Na even in gesprek te zijn geweest kijkt hij je opeens serieus aan. "Ik heb nooit echt goede vrienden gehad," zegt hij plots. "Dan heb je er toch nu een," zeg je glimlachend. "Bedankt," zegt hij als hij je aankijkt. Nu je hem wat beter kent is hij helemaal niet zo eng meer, jullie hebben zelfs wat dingen gemeen en hij is heel aardig. Je geeft hem een snelle kus op zijn wang voordat je weer wegloopt omdat de pauze is afgelopen. Als je omkijkt zie je dat hij je verbaasd achterna kijkt. "Niet zo verbaasd!" roep je naar hem als je weer terug loopt. "Kom je nog, anders beginnen ze zonder ons," zeg je tegen hem als je zijn hand pakt en hem terugtrekt. Dit is een avond die jullie beiden nooit meer gaan vergeten.

Janus / Jordan Greenway (12 x uitgekomen)

De jongens van Alius zitten een beetje bij elkaar en sinds je nogal onder de indruk bent van Alius' kracht kijk je bijna de hele tijd naar hen. Er is een jongen die heel erg is verandert en er nu zelfs schattig uitziet, Jordan. Het is pauze en als hij wat te drinken gaat halen durf je eindelijk naar hem toe te gaan. "Hey," zeg je als je naast hem gaat lopen. "Hoi," zegt hij blij terug. Zijn uiterlijk is dus niet het enige dat verandert is. "Wat kijk je me schaapachtig aan?" vraagt hij waardoor je uit je gedachtes opschrikt. "Ik had je gezien toen je nog bij Alius zat en je bent echt heel erg... verandert," antwoord je. Je probeert je woorden zo zorgvuldig mogelijk uit te kiezen. "Is dat een compliment of niet?" vraagt hij lachend. "Natuurlijk is dat een compliment," zeg je snel.

Jullie lopen in stilte naar de keuken. "Kan je dalijk even helpen?" vraagt hij als hij een paar plastic bekertjes neerzet en er cola in begint te schenken. "Tuurlijk, waarvoor ben ik anders meegelopen?" zeg je lachend. Als hij klaar is met inschenken pakken jullie beiden een dienblad met bekers en brengen ze terug.

Jullie staan weer bij de tafels en de bekers zijn zo weg. "Hey, Jordan!" roept Claude dan. "Wat?" roept Jordan terug. "Laat de meisjes met rust!" roept Claude terug. "Hoe je mond!" roept Jordan als hij je aankijkt. Je weet onmiddelijk dat het over jou ging en verschiet van kleur. "Niks van aantrekken, Claude is een grote klierkop als hij zich verveelt," zegt hij lachend. Je moet ook lachen. Dan kijk je in zijn zwarte ogen. Ze zijn zwart van kleur maar stralen op de een of andere manier uit dat hij blij is. Maar dat kan ook komen door zijn grote smile. Hij klapt zijn handen achter zijn hoofd en kijkt je geamuseerd aan. "Waarom kijk je zo verbaasd?" vraagt hij lachend. "Nou... uuhm..." stotter je. Je weet even niet meer wat je moet zeggen tot je zijn lippen tegen de jouwe voelt. Je trekt je hoofd terug. "Ik zei toch, laat de meisjes met rust!" hoor je Claude's stem maar je negeert hem. "Waarom zo verbaasd?" vraagt hij als hij je meetrekt naar de tafel waar iedereen van Alius staat...

Jude Sharp (28 x uitgekomen)

"De laatste vraag voor de pauze, wat is je lievelingsteam?" Celia schrijft alle mogelijke antwoorden op het bord met een nummer erachter. Je moet het nummer dat jij het best bij jezelf vind passen de kleine whiteboard voor je schrijven en die omhoog houden. Je wacht even tot ze uitgeschreven is en zoekt dan een naam. "Royal... Royal... Waar staat Royal?" vraag je je hardop af. "Nummer acht," zegt iemand naast je. Het is Jude. "Bedankt," zeg ik als ik zie dat hij hetzelfde nummer heeft. Ik schrijf heel groot 8 en houd het bordje zo dat de managers het kunnen zien, daarna maak ik hem weer schoon.

Na een tijdje hebben de managers alle antwoorden genoteerd en is het pauze. Je krijgt natuurlijk je tas niet dicht en loopt te freutelen met de rits. "Lukt het?" vraagt Jude als hij naast je komt staan. "Lijkt het alsof het lukt?" vraag je als je de tas op tafel zet en doorgaat met trekken. "Laat mij eens," vraagt hij. Je stapt naar achter en laat hem bij de tas. Na een tijdje hoor je de rits dichtgaan en geeft hij je de tas aan. "Alsjeblieft, de stof van je etui zat tussen de rits," zegt hij. Ik ben ook zo'n oen, denk je.

De pauze is nu al tien minuten bezig en er zijn nog vijf minuten over. Iedereen loopt al terug maar jij hebt weet problemen met je tas. Je doet hem dus maar open op je rug en loopt weg.

Halverwege de gang haalt iemand je in. Het is Jude. "Voelt je tas niet al wat lichter aan," vraagt hij als hij je broodtrommel, pakje drinken en etui vastheeft. Dus praktisch gezien alles wat erin zat. "Verdomme," mompel je als je de tas pakt en alles erin doet. Deze keer gaat de rits wel dicht. "Zal ik maar met je meelopen voordat alles er weer uitvalt?" vraagt Jude. Je knikt. Na één tijdje raken jullie handen elkaar per ongeluk. Jullie blijven beiden staan en blozen. "Ik heb nog nooit eerder zo'n onhandig meisje als jou ontmoet, zegt hij als je bijna over mijn veter struikelt. Je moet lachen en kijkt hoe ook hoe moet glimlachen. Jullie weten dat jullie te laat zien maar het maakt al niet meer uit. Onverwacht doet Jude zijn bril af. "Ik wist niet dat er zo'n mooie ogen achter die bril schuilgingen," floep je eruit. Je schaamt je meteen en word rood. "Bedankt, de jouwe zijn ook mooi," zegt hij als hij een stap dichterbij komt en je kust.

Jullie komen als laatste aan bij de groep en natuurlijk heeft iedereen door wat er speelt, merendeels omdat jullie nog vuurrood zijn, maar niemand zegt het hardop, het is toch overbodig.

Axel Blaze (75 x uitgekomen)

Er zijn al een boel vragen voorbij en je vraagt je af of je kan wegsneaken bij de pauze. Er is maar een jongen die je aanstaat maar die heeft nog geen enkel antwoord hetzelfde geantwoord als jou. Axel Blaze. Hij blijkt een geweldige spits en zo te zijn. Hij is best knap. Dan word de pauze aangekondigd en je neemt de kans.

Je loopt door de gangen goed oplettend of niemand je achtervolgd als... "Waar dacht jij heen te gaan?" Je draait je om en ziet Axel staan. Je vouwt je handen ineen achter je rug en wankelt van je tenen naar je hakken en weer terug. "Ik was op zoek naar de WC," zeg je op een honingzoet stemmetje. "Die is die kant op," zegt Axel als hij naar een bord wijst waar letterlijk opstaat: WC die kant op. Waarom gebeurt dat altijd? "Dan had ik dat bord niet gezien," zeg je als je langs hem probeert te lopen. Hij pakt je arm vast en houd je tegen. "Volgens mij probeerde je weg te sneaker, is het niet?" zegt hij confronterend. "Waarom zou ik dat willen, het is zo gezellig hier," zeg je sarcastisch. Je kijkt in zijn ogen en opeens voel je iets dat je nooit eerder hebt gevoeld. Het is best fijn. Je trekt je toch los en wilt weglopen. Axel is sneller en gaat voor je staan. "Waarom probeer je het dan niet gezelliger te maken?" vraagt hij. Voordat je je kunt afvragen wat hij bedoeld zitten zijn lippen al op de jouwe. Je kijkt heel even verward om je heen maar doet dan toch je ogen dicht en geniet van het moment...

Nathan Swift (109 x uitgekomen)

Je wist niet wat je van deze quiz moest verwachten en tja... Het is nogal, speciaal. Je hebt een jongen die je wel aanstaat. Nathan Swift. Of tja... Je vraagt je gewoon af hoe hij eruit ziet met zijn haren los en zonder die pluk haar voor zijn ogen. Dus je loopt op hem af en trekt zijn staart uit. Al zijn haren gaan alle kanten op staan. Over een bad hair day gesproken! Nathan loopt geërgerd naar de gang als je achter hem aankomt.

Na een tijdje kom je erachter dat hij naar de jongens-WC is gegaan. Je leunt tegen de deurpost als je toekijkt hoe hij zijn haren weer in een staart doet. Als hij je opmerkt draait hij zich naar je toe, nog steeds met zijn haren bezig. "Waarom deed je dat?" vroeg hij. "Ik was gewoon benieuwd hoe je uitzag met losse haren en als zonder die pluk voor je ogen," leg je uit. "Sorry," zeg voeg je erachteraan. "Doe het dan de volgende keer niet na een training, als mijn haar nog een beetje goed zit door het borstelen," zegt hij lachend. "Hier!" zeg je hem een borstel geeft. "Borstel je haar dan kan ik het toch zien," zeg je alsof het het normaalste op de wereld is. "Ooh, oké," zegt hij als hij zijn haar weer losmaakt en begint te borstelen.

Na een tijdje zit zijn haar netjes naar achter en als laatste doet hij de pluk die normaal voor zijn ogen hangt achter zijn oor. Zo ziet hij er nog knapper uit... Wacht wat?!? Dat is het enige waar je aan kan denken en je bent er zelf ook nog eens verbaasd over. "Waar denk je aan?" vraagt Nathan als hij weer een staart heeft gemaakt. "Uuhm... Eerlijk?" vraag je als hij je ongeduldig aankijkt. "Als ik wou dat je loog had ik dat wel gezegd," zegt hij als hij glimlacht. Het lijkt alsof je van binnen smelt door die glimlach. "Jou," geef je dus maar eerlijk toe. "Dat is toevallig, ik dacht namelijk ook aan jou," zegt hij met een glimlach. "Als ik wou dat je loog had ik dat wel gezegd," mompel je. "Ik lieg niet," zegt hij als je opeens zijn lippen op je wang voelt. Je kijkt op en even later zitten zijn lippen op de jouwe... Dit gevoel wil je nooit meer kwijt.

Shawn Frost (28 x uitgekomen)

Het is buiten koud weer en je hebt een kort shirtje aangetrokken omdat dat leugenachtige weerbericht weer eens had gezegd dat het 16°C zou worden. Je loopt te rillen na de quiz. Er was een jongen die je wel leuk vond. Met zijn mooie grijze ogen en warrige haren. Hij leek net een schaapje. Je grijnst om je eigen gedachten als hij naast je komt lopen. Shawn Frost. Hij ziet je rillen en zonder te vragen doet hij zijn vest uit en slaat hem om jou schouders. "Beter?" vraagt hij als je hem dichter om je heen trekt om het warm te krijgen. Je knikt en kijkt hem aan. Hij glimlacht. "Maak je geen zorgen uit mij, ik ben wel wat gewend," zegt hij lachend. Je lacht ook, hij leek inderdaad geen last te hebben van de kou.

Na een tijdje in stilte lopen komen jullie aan bij het park. Jullie lopen een paar meter als je hem meetrekt door een paar bosjes. De bosjes schermen een vijver af waar allemaal bomen omheen staan. "Dit is mijn plekje," zeg je trots als je een stap in zijn richting zet. "Wauw..." zegt hij. Jullie handen raken elkaar en na even twijfelen pak je zijn hand vast. Hij kijkt eerst verbaasd naar jullie handen en daarna kijkt hij in je ogen. En jij in de zijne. Zonder erbij na te denken druk je je lippen op de zijne en... Hij trekt niet terug! Beste dag ooit!

Mark Evans (49 x uitgekomen)

Jij en Mark roepen alles tegelijkertijd als het om voetbal gaat en helaas, de managers merken dit. Celia neemt jou apart en je ziet dat Silvia met Mark gaat praten,. Dit is toch niks ergs, of wel?

Even later staan jij en Celia op de gang. "Even als meiden onder elkaar, vind je Mark leuk?" vraagt ze. "Tja... ik heb weleens met hem gesproken en hij lijkt me een aardige jongen," zeg je nadenkend. "Ik bedoel, vind je hem leuk leuk?" vraagt ze nogmaals. Je zucht, hier was je nou precies bang voor. "Wat gebeurt er bij welk antwoord?" vraag je. "Daar kom je vanzelf achter," zegt ze maar je geeft niet op. "Bij welk van de twee antwoorden ga je ons meer proberen te koppelen?" vraag je. "Dat ligt ook aan Mark," zegt Celia mysterieus. "Dus je wilt een heel eerlijk antwoord?" vraag je op een heel irritant stemmetje. "Tuurlijk!" roept Celia. "Nee!" zeg je maar... Damn it, je kan slecht liegen. Je wordt rood en kijkt naar onder. Dan tikt Celia iets in op haar telefoon.

Na een tijdje komt Silvia aangelopen... met Mark! "Volgens mij moeten jullie eens praten," zegt Celia. "Inderdaad, tot zo!" zegt Silvia en ze lopen giechelend weg. "Waar gaat dit allemaal over?" vraagt Mark als hij je aankijkt. "Nou... uuhm... Wat vroeg Silvia jou?" zo probeer je een gesprek te starten. "Ze vroeg of ik jou leuk vond," zegt hij eerlijk. "Wat vroeg Celia jou?" vraagt hij dan. "Of ik jou leuk vond," zeg ook jij eerlijk. "Dat is dan toevallig, heb jij toevallig ook ja gezegd," zegt hij. Je kijkt verbaasd op. Hij zei... ja? Je knikt en kijkt naar onder zodat hij je niet kan zien blozen. Hij legt een vinger onder je kin en duwt je hoofd omhoog, vlak voordat... Zijn lippen raken de jouwe en je weet dat dit sowieso de beste avond uit je hele leven is!

Joseph King (11 x uitgekomen)

Je bent je de hele quiz al aan het vervelen als de meiden jou en een jongen vastpakken, je kan niet zien wie. "Jullie blijken de perfecte match te zijn, bijna al jullie antwoorden zijn hetzelfde," zegt Silvia als ze jullie een leeg klaslokaal induwt en wegloopt. "We komen over een kwartiertje terug!" roept ze er blij achteraan. Je loopt naar de deur en wilt hem opendoen. "Op slot," mompel je als je ertegenaan begint te trappen maar het heeft geen enkel nut. "Nu zit ik hier dus opgesloten," zeg je chagrijnig. "Vergeet mij niet!" roept Joseph vanuit een andere kant van het lokaal. "Dus omdat ik de perfecte match ben met de koning van de keepers wil ik met hem opgesloten zitten..." vraag je je hardop af. "Nope!" roep je erachteraan als antwoord. "Ook bedankt," mompelt hij. "Geen probleem, ik zei het met veel liefde," zeg je sarcastisch. Dan valt je iets op. Dit is het enige lokaal zonder ramen, de enige uitgang is de deur en hij is redelijk klein. Je kijkt angstig om je heen. Ja, je hebt, in dit verhaal, last van claustrofobie. "Gaat het?" vraagt Joseph. "Nee, de kamer word kleiner," mompel je als je een paar stappen achteruit doet en uiteindelijk tegen Joseph aanstaat. Hij slaat een arm om je heen. "Hey, het komt wel goed," zegt hij sussend. Je kijkt hem even aan maar kan dan toch rustig worden.

Na dat helse kwartiertje mogen jullie weer naar buiten en je zoekt meteen de buitenlucht op. Niks dat je binnenhoud. "Hey, hoe gaat het nu?" vraagt Joseph als je op een bankje zit bij te komen. "Redelijk," mompel je. "Wat vind je zo eng aan dichte kamers?" vraagt hij. "Als je claustrofobie hebt kun je er gewoon niet tegen om opgesloten te zitten, je krijgt het benauwd, de muren lijken op je af te komen, al dat soort dingen," mompel je als je wilt opstaan. "Op de claustrofobie na, vond jij het ook gezellig?" vraagt Joseph. "Ja hoor," mompel je. Joseph kijkt je aan en het valt je op hoe mooi zijn blauwe ogen zijn. Je bent even sprakeloos en dan voel je, uit het niets, zijn lippen tegen die jouwe. Dit is zo'n moment die je niet kwijt wilt. Nooit meer!

Caleb Stonewall (7 x uitgekomen)

"Wat een saaie quiz!" zeg je chagrijnig in de pauze. Je loopt met grote passen naar de voordeur, het boeit je niet dat iemand je ziet zolang je maar weg bent hier! Misschien had je toch ongezien weg kunnen glippen... "Wat doe je?" hoor je achter je. Het is Caleb Stonewall. "Weggaan, is dat niet duidelijk?" vraag je. "Ik kom mee," zegt hij als hij naar de voordeur loopt. "Ik zou gaan voordat de managers komen, anders ben je mooi betrapt," zegt hij bijdehand als hij doorloopt. Je loopt snel achter hem aan. "Je gaat me niet verraden?'' vraag je voor de zekerheid. "Als ik je nu verraad, verraad jij waarschijnlijk mij, wat zit er dan nog in voor mij?" antwoord hij. Je knikt begrijpelijk en loopt achter hem aan. "Waarom wou je weg?" vraag je aan Caleb. "Dat softie gedoe is niks voor mij," zegt hij bot. "Daar kan ik over meepraten," zeg je. Je begint steeds meer dingen hetzelfde te zien in jou en Caleb. "Je bent ook mooi de eerste," zegt hij. "Al die andere doen wat de managers willen, ze zijn niet mijn baas," zeg je. "Oké," zegt hij.

Na een tijdje lopen komen jullie aan bij een splitsing. "En nu loner naar huis," zeg ik blij met een enorm sarcastische ondertoon. "Wat dacht je ervan om even te gaan trainen," zegt Caleb. "Beter dan loner op de bank Netflix kijken, let's go!" roep je hard.

Even later komen jullie aan bij het trainingsveld langs de oever. Jullie beginnen met te kijken wie het eerst het doel kapot heeft door superschoten erop af te vuren en helaas wint Caleb.

Na een tijdje ben je echt doodop. "Ik heb een idee!" zeg je als je naar je tas loopt en alles terug erin doet (drinkfles, gymschoenen en een zak chips). Zonder verder nog iets te zeggen trek je Caleb mee.

Na (ja, alweer) een tijdje komen jullie aan bij de Inazuma toren. Je klimt omhoog en Caleb komt achter je aan. "Hier heb je echt een superuitzicht over de stad," zeg je als Caleb naast me staat. "Oké, maar waarom moest ik mee?" vraagt hij. "Ik vond het vandaag we gezellig en ik dacht dat we de dag dan ook maar zo konden afsluiten," zeg je als je hem in zijn ogen kijkt. Hij kijkt je even aan en dan zonder waarschuwing... kust hij je.

Austin Hobbs (20 x uitgekomen)

Je bent duidelijk een van de jongste van de groep. Je verveelt je een beetje door de saaie vragen en als het pauze is storm je naar buiten. Je gaat naar het trainingsveld en begint op doel te schieten.

Na een tijdje zie je iemand aan komen lopen, als hij dichterbij is zie je dat het Austin Hobbs is. "Oh, sorry, ik wist niet dat jij hier al bezig was," mompelt hij als hij je ziet en hij maakt aanstalten om weer terug te lopen. "Trainen gaat beter met meer mensen, kom ook!" roep je hem achterna. Hij draait zich om en komt, natuurlijk, meteen terug gerend. "Bedankt," zegt hij als hij zijn tas neerlegt en naast je komt staan.

Na een tijdje trainen komen er een paar managers aangelopen. "Wat doen jullie helemaal hier? We zijn allemaal naar jullie op zoek!" zegt Celia geïrriteerd. "Trainen!" zeggen jij en Austin in koor. "Blijf dan maar even hier," zegt Silvia als ze grijnst. Blijkbaar hebben Celia en Camelia ook door wat er speelt. Oh, nee... ze denken toch niet, hoe... Laat ook maar. Je loopt terug naar Austin maar als je bijna bij hem bent struikel je! Je valt voorover en Austin kan je nog net opvangen. Hij helpt je overeind. Je schaamt je echt enorm. Je kijkt op in zijn donkerblauwe ogen. Het was je nog niet opgevallen maar hij ziet er best schattig uit. "Gaat het?" vraagt hij. Je schrikt op uit je gedachten. "Ooh, uuhm... ja, hoor," zeg je verward. "Waarom staarde je zo?" vraagt Austin dan. Hij heeft het toch gemerkt. "Ik wist gewoon even niet wat ik moest zeggen, maar bedankt," lieg je. En wat ben je een slechte lieger. "Je liegt," zegt Austin dus ook gewoon. "Dit is de echte reden," zeg je als je hem een kusje op zijn wang geeft. Hij word vuurrood en je voelt je eigen wangen ook gloeien. Dan voel je zijn lippen op de jouwe...

Hurley Kane (4 x uitgekomen)

Je hebt de meiden geholpen met gezonde snacks maken en brengt ze nu naar binnen. Helaas moet je de worteltjes dragen, die helse dingen! Je gooit ze zo snel mogelijk op een tafel maar Hurley begint ze terug te gooien! "Neem die vieze worteltjes weer mee!" roept hij als je onder de worteltjespuree zit. "Ik haat worteltjes ook en helaas krijg je ze niet goed uit je trui dus je gaat meehelpen!" zeg je gefrustreerd als je hem aan zijn oor meetrekt naar de gang.

Op de gang haal je een paar vochtige doekjes uit de tas en geeft de helft aan Hurley. "Waarom heb je die doekjes in je tas?" vraagt hij. "Wortels," antwoord je alleen maar.

Na een tijdje boenen is je trui merendeels schoon en heb je Hurley al vergeven. Hij is eigenlijk best wel grappig en je bent erachter gekomen dat jullie bij een boel vragen hetzelfde hebben ingevuld. Je schrikt op uit je gedachten als je een hand over wang voelt gaan. Je kijkt Hurley vragend aan. "Sorry er zat nog wat wortel op je wang," zegt hij. Je weet niet wat je moet zeggen, vooral omdat Hurleys hand nog steeds op je wang ligt. Je geeft hem snel een kus op zijn wang en als je net door de deur wilt lopen trekt hij je aan je pols terug en drukt zijn lippen op de jouwe. Je hoort van binnen iedereen fluisteren. De meiden zijn meteen weer aan het bespreken hoe ze ons niet hadden kunnen koppelen. We gaan terug zitten bij de rest en moeten de rest van de avond aanhoren hoe goed we bij elkaar passen.

Tori Vanguard (8 x uitgekomen)

Het is pauze en je zit maar wat voor je uit te staren als Tori terugkomt en struikelt terwijl ze een dienblad met drinken vast had. Je loopt op haar af. "Hulp nodig?" vraag je als je je hand uitsteekt om haar overeind te helpen. "Bedankt," zegt ze als ze weer staat. Je loopt met haar mee.

Jullie hebben de paar plekken waar drinken op was gemorst zo ver mogelijk schoongemaakt en staan nu weer in de keuken. "Ik help je wel met dragen," bied je aan als Tori twee dienbladen vastpakt. Je pakt er een en dan lopen jullie ook weer samen terug naar de groep.

Nadat jullie al het drinken hebben neergezet gaan jullie nog even lopen. Gewoon door de gangen omdat het daar wat rustiger is. "Wat vind jij van deze quiz?" vraagt Tori. "Gaat wel, maar ik heb al eens leukere dingen gedaan," antwoord je. "Zoals?" vraagt ze nieuwsgierig. "Voetballen!" zeg je heel hard. "Hetzelfde!" roept Tori. Jullie moeten lachen. "Dit tel ik ook bij de leukere dingen," zeg je. Tori kijkt je raar aan. Dan duw je jouw lippen op die van haar.

Sue Heartland (17 x uitgekomen)

Je vraagt je al de hele avond af waarom Sue zo klef doet. Die is nu natuurlijk helemaal in haar element. Je vraagt je ook af waarom je alle antwoorden hetzelfde hebt als haar. Dat valt de managers helaas op en ze sturen jullie beiden een leeg klaslokaal in die ze op slot maken. "Nee, Eric, liefje!!!" roept ze alleen maar. Dam draait ze zich om naar jou. "Waarom word ik met jou opgesloten en niet met Eric?" vraagt ze zich hardop af. "Waarschijnlijk omdat we een boel vragen hetzelfde hadden," zegt je als je haar eens goed bekijkt. "Heb ik iets van je aan of zo?" vraagt ze. "Nee, ik wil gewoon weten met wie ik opgesloten zit," zeg je tegen haar.

Na een tijdje praten ben je erachter dat zij echt van praten houd, en dat jullie inderdaad een boel gemeen hebben. Je kijkt haar aan en ze glimlacht terug. Dan gaat het klaslokaal van het slot af. De managers lopen meteen weer weg. Sue geeft je een kus op je wang. "Ik zal jou meteen kiezen als Eric me afwijst," zegt ze met een knipoog.

Celia Hills (10 x uitgekomen)

Je loopt doelloos door de gangen. Het is pauze en je probeert weg te komen van het voedselgevecht binnen als er iemand de hoek om komt gestormd en tegen je aan knalt. "Het spijt me zo, ik wou deze vlek eraf wassen maar nu heb jij ook een vlek!" roept ze wijzend op een vlek in haar kleren en daarna naar jouw shirt. Er zit een rode vlek in die verdacht veel naar tomaat ruikt dus lopen jullie samen naar de toiletten.

Na de vlek eraf te hebben gewassen lopen jullie terug. We willen een hoek omlopen als Celia me opeens terugtrekt. "Ik ga hier niet meer de kans voor krijgen als we Jude dalijk tegen komen," zegt ze als ze je een kus op je wang geeft. Dan trekt Jude haar mee terug naar de groep. Ze zwaait blij en je zwaait een keer verbaasd terug voordat je ook terugloopt. Wie weet wat er de volgende keer gebeurd als Jude niet in de buurt is?

Silvia Woods (7 x uitgekomen)

Er komt een meisje met een camera op je af. Na even te hebben gekeken herken je het gezicht achter de camera. Silvia. "Ik wil wat foto's maken om op te kunnen hangen of zo omdat het nu gewoon super gezellig is!" ratelt ze. "Oké," zeg je als je nep-lacht voor de camera. "Nee, lach echt!" zegt ze op een dwingende toon. Na nog een paar keer te hebben geprobeerd begint ze boos te worden en schiet je in de lach. "Yes, perfect!" zegt ze als ze wegrent. "Iedereen oppassen, er komt een perfectionist met een camera aan!" roep je lachend als Silvia zich zuchtend omdraait. Dan pakt iemand je vast en iemand pakt Silvia vast en jullie worden samen in een leeg lokaal geduwd. "Jullie moeten wat uitpraten!" zegt Celia als ze wegloopt.

Je hebt even met Silvia gepraat en zo'n perfectionist is ze niet. Ze is eigenlijk best wel... leuk. Wacht... Wat?!? "Als het er ooit op aankomt..." ze maakt haar zin niet af en geeft je een kus. Je kijkt verbaasd voordat de deur op magische wijze opengaat en je Celia ziet wegrennen. Wat is er niet gebeurt? Denk je bij jezelf als je wegloopt en Silvia nakijkt als ze naar de keuken rent.

Camelia Travis (10 x uitgekomen)

Je vind iedereen maar druk hierom valt je blik op een heel rustig meisje. Ze is heel vaak in de buurt van de coach Travis, dat is ook eigenlijk niet zo raar aangezien Camelia de dochter is van coach Travis. Het is pauze en je blijft rustig zitten om wat te tekenen. "Hey, ga je niet bij de rest staan?" vraagt opeens een rustige en aardige stem. "Nee, het is me wat te druk," antwoord je als je Camelia voor je ziet staan. "Hou je van rustige plaatsen?" vraagt ze plots. Je knikt. "Kom dan eens mee," zegt Camelia als ze je meetrekt.

Even later staan jullie samen op een toren dicht bij e rivieroever. "Het is hier prachtig..." zeg je sprakeloos als je geniet van het immense uitzicht. Je kijk je ogen uit voordat je voelt dat iemand je hand vast pakt. Je hoeft niet op te kijken om te weten dat het Camelia is, ze is namelijk de enige die bij je in de buurt staat. Toch kijk je om het zeker te weten, dat je bijvoorbeeld niet dalijk je eigen hand vast hebt of zo maar... het is toch Camelia. "Wat is er?" vraagt ze als ze merkt dat je naar haar staart. "Nou... uuhm..." stotter je als je een keer in haar hand knijpt om het duidelijk te maken. "Ooh.. sorry," zegt ze als ze los wilt laten maar nu hou jij haar hand vast. Jullie kijken elkaar even aan en dan duw je je lippen tegen de hare. Als je weer terugtrekt kijkt ze je ongelovig aan. "Wat is er?" vraag je. Camelia geeft je een kus op je wang voordat haar mobieltje gaat en je een boze Celia hoort die jullie dwingt om terug te komen.

Edgar Partinus (8 x uitgekomen)

Je kijkt om je heen, iedereen is druk aan het praten. Aangezien je niemand kent pak je maar je boek om te gaan lezen. Het is een sprookjesboek, je hoopt ooit je sprookjesprins te vinden maar dat gaat hier waarschijnlijk toch niet gebeuren.

Even later staat er een jongen naast je. Je hebt zijn naam een paar keer opgevangen, Edgar. "Hey, waarom zit je hier zo alleen? Zo'n mooi meisje (of jongen, ik ga hier gewoon even van de cliché's uit) hoort niet alleen te zitten," zegt hij als hij een stoel pakt en naast je gaat zitten. "Ik lees een van mijn lievelingsboeken," zeg je als je hem dichtslaat en de kaft laat zien. Sprookjes van de Gebroeders Grimm. "Is het een mooi boek?" vraagt hij dan. "Nou, ja, er staan allemaal korte verhalen in verzameld zoals Roodkapje en de Drie Biggetjes," antwoord je. "En waar gaan die korte verhaaltje over?" vraagt hij dan. Dit is de eerste keer dat iemand echt geïnteresseerd is in je sprookjesboeken en zo begin je gedetailleerd te vertellen.

Na een lange uitleg waar Edgar goed naar heeft zitten luisteren voel je je al meer op je gemak bij deze jongen. "Wat is er?" vraagt hij. "Gewoon, ik dacht dat ik nooit mijn droomprins zou ontmoeten," floep je er zomaar uit voordat je je handen over je mond slaat. "Dacht?" vraagt hij. "Ja," zeg je als je hem een kus op zijn wang geeft. "Dus ik ben de droomprins, daar kan ik mee leven," zegt hij als hij zijn lippen tegen de jouwe drukt. Je hoort iedereen over je fluisteren maar dit is de eerste keer dat het je niks boeit. Je had het dus fout toen je dacht dat je je droomprins hier niet zou vinden maar dat maakt jou niks meer uit, je bent alleen maar blij dat je hem hebt gevonden...

Eric Eagle (2 x uitgekomen)

Je loopt door de gangen. Je hebt net een appje gekregen dat je moet gaan eten. Jammer dat je de quiz niet kan afmaken. "Waar ga je heen?" hoor je dan plots achter je. Je draait je om en ziet de jongen waar je de hele avond al een oogje op hebt, Eric. Maar het lijkt alsof hij al een vriendin heeft aangezien Sue de hele tijd aan hem hangt. Het verbaast je dat ze nu niet aan hem hangt. "Ik ga naar huis, we gaan eten," zeg je als je door wil lopen. "Kan je niet later eten? De quiz is nog niet afgelopen," zegt hij. Je draait je om. "Nee, dat gaat niet. Dan krijg ik straf en mag ik de rest van het weekend geen voetbal meer aanraken," zeg je. "Kan je haar niet bellen dat je iets langer blijft?" vraagt hij. "Waarom probeer je me hier te houden?" vraag je hem, zijn vraag negerend. "Ik wil niet alleen met Sue blijven," zegt hij. "Vind je haar dan niet leuk?" vraag je. "Ik zou willen dat ze mij zou vergeten maar ik wil haar niet kwetsen," zegt hij zuchtend. "Je hebt Mark, Jude, Nathan, Shawn, en weet ik veel wie er nog meer daarbinnen zit," zeg je als je je weer omdraait. Maar dan voel je een hand om je pols. "Blijf alsjeblieft hier," zegt Eric als hij me aankijkt. "Ik ga het mijn moeder vragen," zeg je als je mijn telefoon pakt en begint te bellen.

Als je klaar bent stop je je telefoon weer in je zak. "En?" vraagt hij. "Ik mag blijven maar dan moet ik zelf wat te eten halen van mijn eigen geld en aangezien ik niks bij me heb ga ik," antwoord je. "Ik koop je wel wat bij coach Hillmans zaak," zegt hij als hij je meetrekt door de gangen. "Waar gaan we heen?" vraag je als jullie bij een nogal verlaten deel van het gebouw aankomen. Dan, zonder waarschuwing, kust Eric je. Als hij terugtrekt kijk je hem ongelovig aan. "Ik zei toch dat ik je nodig heb vanavond," zegt hij. Je wilt wel zeggen dat hij dat niet precies heeft gezegd maar je bent bang om het moment te verpesten waar je de hele avond op hebt gewacht...

Paolo Bianchi (14 x uitgekomen)

Je loopt door de keuken om te kijken of er wat lekkers is als er iemand binnenkomt. "Wat doe jij nou weer?" vraagt de jongen. Je ziet pas dat het Paolo is als je opstaat uit het kastje en je opkijkt. "Ik zoek iets lekkers te eten, ze hebben namelijk een paar uur ingepland zonder fatsoenlijk eten. Is hier geen pizza of zo," antwoord je. Paolo moet alleen maar lachen. "Ik kan je een pizza maken als we hier alle spullen hebben," zegt hij en zo beginnen jullie te zoeken.

Jullie zijn nu al even aan het zoeken en hebben alleen nog maar wat tomaten nodig. "Gevonden!" roept Paolo na een tijdje en zo beginnen jullie te werken aan de pizza. Het is super grappig omdat Paolo het super goed kan en jij er letterlijk niks van bakt (in het verhaal in elk geval). Jullie zetten de pizza in de oven als Paolo met zijn hand over jouw voorhoofd wrijft. "Waarom deed je dat?" vraag je lachend. "Er zat tomatensaus op je voorhoofd," antwoord hij met een glimlach. Je kijkt hem aan, je hebt nooit geweten dat hij zulke mooie ogen had, of tja... je hebt er nooit echt op gelet. "Wat is er?" vraagt Paolo als hij doorheeft dat je naar hem staart. "Niks zeg je als je de troep begint op te ruimen.

Na een tijdje hebben jullie alles opgeruimd en is de pizza klaar. Jullie gaan aan het aanrecht zitten op twee krukken en beginnen te eten terwijl jullie beginnen te praten over van alles en nog wat. Dan komt het er opeens op aan of je iemand leuk vind. "Hoezo vraag je dat?" vraag je als je rood word. "Gewoon," antwoord hij. "Eerlijk?" vraag je. "Jep," krijg je terug. "Jou," zeg je en zonder waarschuwing kust Paolo je.

Destra / Kyle Hells (8 x uitgekomen)

Er is een iemand die steeds dezelfde antwoorden als jij geeft en je vind hem nogal eng als jullie samen in het verlaten lokaal worden gezet. "Wat moet ik hier nou?" roept hij naar Celia. "Payback!" roept ze alleen maar. "Fijn, ik hoor dus bij Celia's plan om jou payback te geven," zeg je sarcastisch. "Waarvoor eigenlijk payback?" voeg je erachteraan. "Ik heb haar misschien ontvoerd om aan een enorme demoon te geven,' zegt hij. "Oohw?" zeg je met een vragende ondertoon en zo begint hij te vertellen.

Als hij uitverteld is kijk je hem met grote ogen aan. "Wauw..." weet je alleen maar uit te brengen. "Niet de beste tijd uit mijn leven," zegt hij als hij door zijn grote haarbos heen gaat. "Ach, ja. Ze vergeeft het je vast wel. Anders had ze je niet uitgenodigd," zeg je overtuigd. "Ja, vast," zegt hij zuchtend. "Als je zo doet lijkt het net alsof je gevoelend hebt voor Celia," zeg je lachend. "Nope, maar voor een iemand," zegt hij als hij je aankijkt. "En wie is dat?" vraag je maar je had beter moeten weten want hij stapt snel op je af en kust je. Je weet even niet wat je moet doen maar gaat dan op in het moment. Misschien is de brug tussen mensen en demonen toch niet zo groot...

Sael (achternaam onbekend) (8 x uitgekomen)

Je kijkt al de hele avond naar een jongen met een lange vlecht. Hij heeft rood haar en ziet er uit alsof hij uit de hemel komt of zo, wat min of meer klopt als je alle verhalen zou geloven die de ronde doen. "Is het echt waar dat je een of andere engel bent die Sue heeft ontvoerd?" vraag je hem als je op hem afloopt in de pauze. "Jep," zegt hij als hij naar de gang loopt. Jullie raken in gesprek en even later vraag je uit het niets. "Was Sue niet irritant? Van wat ik heb gezien zou ik haar niet ontvoeren," zeg ik eerlijk. "Het moet alhoewel ik liever jou had gehad of zo," zegt hij waarna hij rood word en zijn hoofd van je afwend. "Wat?" roep je verbaasd uit. "Sorry, dat had ik niet moeten zeggen," zegt hij. Dan lopen jullie door. "Ik vraag me af..." zeg je dan. "Wat?" vraagt Sael. "Nou, hoe groot is de brug tussen mensen en engelen," vraag je hem. "Hoezo?" vraag hij. "Als hij niet te groot is kan ik dit zonder problemen doen, anders heb ik nu een probleem," zeg je als Sael je raar aankijkt. Je geeft hem een kus op zijn wang. "Volgens mij is de brug niet zo groot," zegt hij lachend en zijn lippen tegen de jouwe duwt. Dit is een van die hemelse momenten die je niet wilt vergeten.

Byron Love (8 x uitgekomen)

Er zit een jongen die je interessant lijkt. Hij komt uit Zeus en denkt dat hij een god is, Byron. Jep, je hebt je huiswerk gedaan, sinds het over voetbal gaat. Ik loop naar hem toe in de pauze. Hij kijkt op. "Wat doe je hier?" vraagt hij als je naast hem gaat zitten. "Ik zit, dat zie je toch," antwoord je net zo arrogant als dat hij het je vroeg. "Je weet toch wel dat..." begint hij maar je onderbreekt hem. "Je een god bent? Jep," zeg je spottend. Hij kijkt gekwetst weg maar je duwt zachtjes tegen zijn schouder. "Ik maak maar een grapje, niet meteen zo overdrijven," zeg je lachend. Hij kijkt je nu ten minste weer aan. "Maar je moet wel goed begrijpen dat de brug tussen mens en god groot is," zegt hij. "Ja, meneer de god. Kom je nu mee wat te drinken halen?" vraag je hem. "Ja, zelfs goden hebben dorst," zegt hij als hij meeloopt naar de keuken.

Jullie staan in de keuken en we kijk in de ijskast wat er te drinken is. "Wat wil je?" vraag je als hij tegen het aanrecht aanleunt en twee glazen pakt. "Siroop is goed," zegt hij. Je pakt wat siroop en verdunt het met water. "Bedankt," zegt hij als hij het glas van je aanpakt. "Alsjeblieft," antwoord je als je ook een glas voor jezelf vult en zo onhandig bent om het over je kleren heen te gooien. "Nee!" roep je als je een doek pakt en het probeert weg te vegen. Byron helpt je maar het helpt niet echt. Dan maken jullie de vloer schoon en komen jullie beiden tegelijk overeind waardoor jullie elkaar een kopstoot geven. Je schiet in de lach. "Wat valt er te lachen?" vraagt hij als hij over zijn voorhoofd wrijft. "Niks," zeg ik en dan... uit het niets kust hij je. "De brug tussen goden en mensen was toch zo groot?" vraag je lachend als je je hoofd terugtrekt. "Niet zo groot," antwoord hij als hij glimlacht.

Darren Lachange (2 x uitgekomen)

Er zijn maar twee jongens van jouw leeftijd en voor je het weet heeft Celia je een ongebruikt leslokaal ingetrokken met Darren. "Jullie hebben veel gemeen dus ga praten!" beveelt ze voordat ze wegloopt. "Nou..." zeg je awkward. "Jep," zegt Darren. Het is een tijdje stil voordat Darren iets zegt. "Wat is jouw positie op het veld?" "Keeper, de jouwe ook toch?" antwoord je. Darren knikt en zo beginnen jullie te praten.

Celia had gelijk, jullie hebben een boel gemeen en over die dingen praten jullie nu. "Wie is je grote voorbeeld?" vraagt Darren dan. Oh, god, denk je bij jezelf. Moet ik nu eerlijk zijn, eigenlijk heb je je hele leven tegen Darren opgekeken maar dat vind je awkward om te zeggen. "Jou," breng je toch maar uit. "Meen je dat?" vraagt hij dan. "Ja, je bent een super keeper met sterke supertechnieken," antwoord je. "Bedankt," zegt hij. Jullie kijken elkaar even aan en je voelt jezelf rood worden. Als je opkijkt zie je dat Darren ook rood wordt. Dan komt Celia binnen. "Kom op, zeg nou maar gewoon dat jullie elkaar leuk vinden dan kunnen we hier weg," zegt Celia als ze de deur weer dicht maak. "Heeft ze gelijk?" vraagt Darren eerst. Je wordt nog roder maar knikt dan. Dan voel je een hand die je kin optilt en daarna lippen tegen de jouwe. Het boeit je niet meer dat Celia trots staat te kijken. Dit is jouw moment!