Gimme more. (50 x uitgekomen)
.
"Ja, goed. Je verlangt, je verlangt! Ja, zo! Nog!" Jonahtans idiote aanmoedigingen beginnen me op de zenuwen te werken. Ik weet perfect hoe ik moet kijken en staan, hoe intens mijn ogen zich moeten vastklemmen en hoe zacht mijn bewegingen moeten zijn. Daar heb ik geen kale fotograaf voor nodig. Maar hij is érg getalenteerd, dat moet ik toegeven. "Oké, we stoppen. Volgende week doe je er een met Angelica, en de 15de eentje met Kate," zegt hij terwijl hij aan zijn camera prutst. Ik knik. Ik ben te moe om te praten.
Ik duw de mahoniehouten deur open met mijn schouder en laat mijn handtas in de hoek vallen. "Mam? Mama?" Er antwoord niemand. Ik zucht. Oké, niet teleurgesteld zijn, zeg ik tegen mezelf. Ik wist toch dat ze altijd weg is? Dat weet ik toch? In de keuken haal ik een klein bordje met chocoladecake uit de koelkast. Ik spring op het aanrecht en eet mijn klein stukje hemel op. De telefoon gaat.
"Hallo?"
"Claire, Claire? Ben jij dat?"
Ik zucht. "Nee, oma. Het is Jane."
"Oh, kindje. Wat lijk je toch op je moeder; zelfs je stem! Niet te geloven, niet te geloven. Tijd gaat snel, hé. Maar ja, toen ik klein was ging -"
Geweldig. Prachtig. Heerlijk.
Deze is mager, de volgende beter.
.
Reageer (3)
Oke, ze is een eenzame bitch.
1 decennium geledenSupertjes.
xx
VERDER SCHRIJVEN!!!
1 decennium geledenverder.
1 decennium geleden