[SA] I promised you, Tom {Promise me, Bill vervolg} - Uitkomsten

I promised you, Tom (23 x uitgekomen)

vandaag is de begrafenis van Tom. ik weet het nog al te goed hoe hij zijn laatste adem in mijn armen uitblies. ik heb nog heel lang bij hem gehuilt voordat ik er een dokter hield. het beeld dat ze een witte laken over zijn hoofd trokken brand nog steeds in mijn gedachten en dat zal ook nog heel lang zo blijven.
ik sta nu bij zijn kist. ik heb de kleren aangedaan die Tom altijd zo mooi vond en heb maar geen moeite gedaan om make-up op te doen. niet dat dat überhaupt wou door mijn natte ogen..
ik kijk in de kist en blijf naat Tom staren. er is niemand in de zaal. dat heb ik gevraagt. ik wilde een uur alleen bij hem zijn. het klinkt misschien wat veel maar ik wil goed afscheid van hem nemen, mijn lieve broertje.
hij heeft een grote kist gekregen zodat zijn lievelings gitaar met hem mee kon. de kleren waar hij altijd zo over liep op te scheppen dat ze zo geweldig waren heeft hij aan en de 'perfecte' pet waar hij al zo lang naar zocht en hij een tijdje terug eidelijk heeft gevonden maar hem niet op hou doen omdat hij bang was dat er iets mee gebeurde heeft hij nu op. voor de 1e en laatste keer. dat heb ik geregeld, voor hem. oh en natuurlijk draaien zijn 3 lievelings liedjes van Samy Deluxe. daar ligt hij dan... 19 is hij 19!!! zijn leven begint net, waarom moet hij nu al gaan?!
'het is ook allemaal mijn schuld. het vuurwerk was mijn idee..'. bij die gedachte stromen de tranen weer over mijn wangen. 'Tom, waarom heb je me niet meegenomen?! ik weet dat ik je heb beloofd om aan je te denken toen je zo gelukkig was maar ik weet niet hoe lang ik het kan volhouden!!' roep ik uit. ik blijf nog een tijdje bij hem zitten en dan is mijn uur om. de zaal stroomt langzaam vol met mensen, familie en vrienden. bijna iedereen komt naar me toe om me te troosten maar het werkt toch niet.
iedereen gaat zitten. ik zit bij mam, pap en Andreas aan de ene kant en aan de andere kant Gustav en Georg. er staat een vent een preek te houden maar ik let er niet op. ik wil niet horen hoe hij over Tom praat want ik moet straks ook een speach *ofzoo * houden en In Die Nacht zingen. dat heeft Tom me gevraagt om te doen. plots word ik wakker uit mn gedachten omdat Andreas aan me duwt. de man is weg en nu is het mijn beurt. ik sta langzaam op en loop trillend naar voren. ik heb ook niks kunnen voorbereiden omdat ik dag en nacht bij Tom was. dat is ook niet mn ergste zorg, ik wil gewoon niet in tranen uitbarsten. ik wil Tom's laatste wens nakomen. nou daar gaan we dan..:

het voelt wel heel raar, nou raar zeg maar gerust kut, om dit lied te zingen zonder Tom. je zingt alleen, er is verder geen muziek bij maar toch hoor je Tom nog spelen. als ik de laatste zin zing: "Du bist alles was ich bin
und alles was durch meine Adern fließt" hou ik het niet meer en brast in huilen uit. ik hou ook niet meer op tot we Tom onder de grond stoppen. 'vaarwel broer, ik zal je voor altijd missen, für immer' zeg ik.

ik zit op de rand van mn bed (ik ben bij mn ouders) en ik huil. ik probeer te denken aan de gelukkige tijd met Tom maar juist te weten dat die tijd nooit meer terug zal komen maakt me misselijk van verdreit. 'Tom, asjeblief, kom terug, KOM TE-RUG!!! ik had je beloofd om door te zetten maar het feit dat je er niet meer bent vermoord me al, van binnen!' schreeuw ik. ik weet heus wel dat mn ouders me gehoord hebben maar ik weet ook dat zij weten dat ik alleen wil zijn en niks me op dit moment kan troosten. 'Tom, ik hoop dat alle mooie dingen de we nu kwijt zijn bij jou zijn, waar je ook bent.' zeg ik nu zacht. ik pak een kusen en druk mn gezicht erin. plots voel ik vaag een hand op mn schouder. 'mam, pap, ga asjeblief weg, ik wil nu alleen zijn'. ouders... je onderschat ze ook altijd.. 'mam en pap weten dat' hoor ik. ik kijk op en ik kan mn ogen niet geloven. 'TOOOM!!!!' roep ik keihard. ik wil hem vasthouden maar dat wil niet. 'het spijt me Bill, dat wil niet meer'. ik sla mn ogen neer. 'ik heb alles gezien Bill, de hele begravenis. je toespraak was prachtig en je zong ook prachtig, zoals altijd.' zegt Tom. zijn stem klinkt wat vager dan anders maar hij is het. 'maar het voelde zooo kut om het zonder jou te doen. In Die Nacht zingen zonder dat jij er was om gitaar te spelen, was gewoon vreselijk'. 'maar Bill, ik was er en ik speelde gitaar. niks was anders alleen dat je me niet zag'. 'du..dus je was.. er.. wel?' stotter ik. 'je hoorde me toch' zegt Tom en hij geeft me een knipoog. ik ben een beetje overdonderd en ik zeg niks. 'Bill, ik ben altijd bij je, al-tijd. als je ergens mee zit, ben ik er voor je. als je me nodig hebt dan kun je gewoon tegen me praten, ik hoor je'. 'kun je ook vaker komen? zoals je nu doet bedoel ik'. 'ik zal mn best doen maar daar boven zijn ze er best wel streng in '. 'haha, jou sarcasme gaat ook nooit weg hea' zeg ik nu met een lach. ik dacht dat ik die nooit meer terug zou krijgen. 'eigenlijk meen ik het hoor, ze snappen daar niks van een tweelingband'. een paar vreugedetranen ontsnappen en ik sla mn armen om Tom heen. ik kan hem niet voelen maar ik voel wel dat hij er is. als ik loslaat zegt Tom: 'en je houd je aan je belofte hea? '. 'altijd, Tom, ik zal elke dag aan je denken. vaarwel Tom'. 'Nee Bill, geen vaarwel maar tot snel'. ik kijk nog even naar Tom en zie hem langzaam verdwijnen. ik kruip in bed en sluit mn ogen. ik denk terug aan onze 1e optreden. zo geweldig. even later val ik in slaap.
ik slaap net 2 sec en word dan weer wakker omdat de dekens met een ruk van me worden afgetrokken. 'Tom...' zeg ik. 'sorry, ik kon het niet laten' hoor ik vaag en zacht. 'je mag best bij me blijven, heel graag zelfs, maar niet als ik probeer te slapen aub! '

de volgende morgen word ik wakker. was Tom nu echt bij me vannacht? of het ik het gedroomt? dan zie ik dat er een papiertje op mn dekens ligt. ik pak het op en zie dat er wat opgeschreven is:


ik doe mn gordijnen open en kijk naar de hemel. 'tot de volgende keer, broer' zeg ik zacht.