I think I am your angel >[5]< - Uitkomsten

Is this what she has been through? (18 x uitgekomen)

[Pov. Bill]
Ze had een vliegtuig getekend. Een vliegtuig?
Wat zou dat te betekenen hebben? Wilde ze vrij zijn?
Maar dat willen we allemaal, toch?
Ik keek haar weer aan en toen weer terug naar de tekening.
Het liefste wilde ik uitleg, maar dat gaf ze niet.
Ik had er vrede mee, maar vond het best wel jammer.
Ik bekeek de tekening dit maal beter.
Er waren ramen getekend in het vliegtuig. En er zaten mensen in.
Vier mensen, in detail getekend.
Een man met daarnaast een meisje. Achter hem zaten een vrouw en een ander meisje met een knuffeltje in dr handen.
Het leek op een gezin...
Er stond een nummer op het vliegtuig, het leek op een vluchtnummer of hoe noem je zo iets?
Bijna alles was in detail getekend. Mooi, heel mooi, maar ik begreep er niet veel van...
Ik wilde haar zo graag helpen! Maar op dit moment wist ik niet hoe.
Een vrouw kwam binnen en vroeg of ik met dr mee wilde gaan.
Ik knikte, gaf de tekening terug, glimlachte lief en liep met de vrouw mee.
Ze vroeg wat er op de tekening stond.
Ik vertelde alles wat ik gezien had.
'Ik weet alleen niet wat het betekend. Weet u misschien iets wat er mee te maken heeft?'
De vrouw knikte. 'Ga maar eventjes zitten, dit kan voor sommige heftig zijn.'
Ik deed wat de vrouw vroeg en ging zitten.
'Dit is waarschijnlijk ook de reden waarom ze niets meer zegt.'
'De tekening is wat ze heeft meegemaakt?' vroeg ik, waarop de vrouw knikte.

'Een jaar geleden zou ze op vakantie zijn gegaan. Met het vliegtuig, naar Griekenland. Maar boven Oostenrijk kreeg het vliegtuig problemen. Ze zijn in de bergen neer gestort... Ze is haar ouders verloren bij het ongeluk. Er zijn maar 3 overlevende gevonden...' de vrouw stopte even.
'En een daarvan was Siënna.' zei ik
De vrouw knikte 'Ze is met die ramp alles kwijt geraakt en sinds ze haar gevonden hebben heeft ze nooit meer iets gezegd.'
'Heftig...' ik wist even niet meer wat ik moest zeggen.
'En nu? Hoe zit het nu met haar? Waar woont ze enzo?' vroeg ik dan toch maar.
'Ze woont in een weeshuis, maar de verzorgers weten geen raad meer met haar. Ze snijdt zich en praat niet. Daarom is ze hier.'
'Hoe kan ik haar helpen?' vroeg ik vastberaden.
'Sorry, ik weet niet hoe en eigenlijk mag het ook niet.' antwoorde de vrouw.
'Maar ik moet haar helpen! Ik heb gewoon het gevoel dat het MOET.'
'Oké, oké. Ik ga nog wel wat verzinnen. Ik merk namelijk wel dat ze je vertrouwd. Ga haar maar halen en kom daarna terug naar de rest.' de vrouw keek me aan, ik knikte en ze liep weg.




nogmaals een mooi 2009 toegewenst!