#2. Someone out there loves you. -Frerard- - Uitkomsten

FRANKIE POV.
Ik probeer helder te denken. Maar dat lukt niet. Gerard kijkt op. "Waarom schrik je nou, Frankie?" Ik staar even in Gerard's ogen. Ogen vol passie, liefde en geluk. "Hoe wil jij kleine Gee's en Frankie's maken?" Gerard lacht. "Nou kijk, we gaan onszelf klonen!" "Waarmee wil je ons gaan klonen dan?" vraag ik en even werp ik een blik op zijn kruis. Gerard ziet dat, en begint te lachen. "Ja, met dat ding, kom je overal." Ik werp een blik op Bob, en ik zie hem ons aanstaren met grote ogen. Gerard en ik schieten weer in de lach. "Grapje!" probeer ik, maar zelfs een blinde merkt nog dat ik het meende. Gerard doet net of hij het gelooft, en pakt een stukje brood. "Wel een leuke wereld, Gerard-en-Frank-world," mompelt hij, met een glimlach van oor tot oor. Ik knik, en eet ook wat brood. Een ongemakkelijke stilte valt, waarbij ik alleen maar even naar Gerard kan kijken. Opeens flitst er een gedachte door me heen: sinds wanneer heb ik dit? Dit gevoel waarbij ik zoveel van Gerard hou? Opeens begin ik na te denken, en kijk naar een Gerard die zijn brood eet. Hoe komt het dat ik opeens wat voor een man voel? Gerard heeft beslist geen vrouwelijke trekjes. Ik slik.
"Frankie?" Gerard's stem. Ik kijk op. "Ja, Gerard?" "Waarom kijk je me zo aan?" Ik herhaal het slikken, en zucht even. "Uhh..." Ik voel de hitte naar mijn hoofd lopen. "Uhh..." Nu heb ik het gedaan. Ik heb mezelf gewoon de problemen ingeholpen. Hoe stóm kan je zijn? Alles wat ik deed was naar hem kijken, zodat ik rustig na kon denken. Rustig blijven lukt me niet in deze situatie. Niet nú. Niet straks. Nooit niet. "Uhh..." Weer die beruchte uhh. Ik kijk zenuwachtig op de klok, en zie dat ik in een halve minuut drie keer uhh heb uitgebracht. Ik kan Gerard nu niks zeggen. Niet met Bob erbij. Vandaag zou ik Gerard nog zeggen dat ik zielsveel van hem hield. Maar niet nu. Alles behalve nu.

GEE POV.
"Oh my fuck, ik heb geslapen als een roos!" Mijn blik werp ik gelijk van Frankie naar Ray, die gapend de 'keuken' in komt lopen. Niet dat de keuken zo groot is, nee. In een tourbus moet je het doen met enkel een fornuis, gastel en 6 kastjes boven en onder. Ik geef hem een dodelijke blik. Ik wou Frankie's antwoord graag weten. Waarom zat hij zo naar me te staren? Zou hij me leuk vinden? Ik bijt op mijn tong. "FUCK!" Roep ik, en sla twee handen voor mijn mond. "Wat is er?" Klinkt er naast mij. Ik kijk opzij naar Frank. "Ik beet op m'n tong." Mompel ik ietwat onverstaanbaar. Frankie pakt mijn handen vast, waarna ik het meteen snikheet krijg. Hij houd mijn handen vast! "Doe je mond eens open?" Vraagt hij me met een glimlach. Hem aanstarend doe ik wat hij me opdraagt. Aandachtig kijkt hij naar mijn mond. "Het is alleen wat rood." Hij laat mijn handen weer vallen en gaat verder met zijn ontbijt.
Ik kan me bijna niet inhouden om te vragen aan Frankie of ik een kusje op mijn tong mag. Maar de moed zakt me al gauw naar de schoenen als ik erbij nadenk dat Frankie een man is. Een man die genoeg meisjes aan zijn lippen heeft hangen. Een man die nooit op een andere man zal vallen. Een man die niet voor het grijpen valt. Ik laat een diepe zucht vallen en sta op. "Ik ga douchen." Ik voel twee ogen op mijn kont branden als ik wegloop. Of verbeeld ik me dat nou? Ik bijt even op mijn lip en pak schone kleren uit mijn koffer. Ik moet Frankie echt uit mijn hoofd zetten. Hij is zo ver weg, en toch ook weer dichtbij, maar hij zal nooit voor mij zijn. Ik zal hem nooit een klein momentje voor mezelf hebben om te kunnen zeggen dat ik zielsveel van hem houd. Met veel tegenzin stap ik de kleine douchekabine in en zet de douchekop aan. Ik wou dat Frankie hier bij me was.