Tears don't seem to run for me anymore [1] - Uitkomsten

<3 (9 x uitgekomen)

''Ja mam, laat me nou even!''
Manon gooide haar boekentas op haar bed en drukte op een knopje van haar computer.
''Oké, eten in een half uur, daarna je kamer opruimen!'' Riep haar moeder van beneden de trap. ''Ja, ik zal het echt doen,'' zei Manon terwijl ze met rollende ogen wanhopig naar haar opstarttende computer keek. Ze hoopte dat hij deze keer wél opstartte.
En ja, na een paar minuten startte haar jarenoude stuk schroot op.
Manon zuchtte opgelucht en klikte op het icoontje MSN, waarna deze opstartte. Ze klikte haar beste vriendin Kim aan, die in haar MSN-naam ''Kim&Manon NTB(F)'' had staan.
Manon groette haar en vroeg hoe het met haar was, waarna Kim teruggroette en haar vertelde dat het prima ging. Het gesprekje duurde tot Manon naar beneden werd geroepen om te komen eten.
Eenmaal aan tafel, begon haar moeder over hoe slordig Manon was, en als ze na het eten haar kamer niet opgeruimd had, haar moeder haar computer voor een week in beslag zou nemen. ''Ja, net alsof dat een straf is! Dat ding werkt toch voor geen meter!'' Riep Manon kwaad. Haar moeder vroeg waarom, maar volgens Manon had het geen nut om het haar moeder te vertellen want zij wist tóch niets van computers af.
Na het eten kroop Manon weer achter haar computer en vertelde Kim hoe zat ze haar computer was, en dat ze nu haar kamer ging opruimen. Kim vroeg of ze straks langs wilde komen, waar Manon op antwoordde dat ze nog langs Nicky wilde, ze had hem vandaag nog niet gezien of gesproken. Nicky was het vriendje van Manon, ze hadden al bijna een jaar verkering. Kim zei dat zij ook moest eten en logde uit. Manon ruimde haar kamer op en belde Nicky: ''Hee Nick, is het goed als ik str..''
er werd opgehangen.
Manon keek verbaasd en belde nog eens, waarna precies hetzelfde gebeurde. Ze belde nog eens en nog eens tot ze het zat was, haar fiets pakte en naar Nicky fietste.
Er was niemand thuis.
Ze belde aan en keek naar binnen, maar tot haar allergrootste schrik stond er helemaal niets meer in de kamer. Ze begon te huilen bij de gedachte dat ze hem nooit meer zou zien. Ze liep langzaam terug naar haar fiets, stapte op en reed terug naar huis. Onderweg belde ze Kim op. ''Kim, Kim, ik belde net Nicky op en hij nam niet op en toen belde ik nog een keer en en enne en..''


Dit is het einde van het eerste gedeelte van ''Tears don't seem to run for me anymore''.
Bedankt voor het kijken en hopelijk vond je het iets!
Laat alsjeblieft een berichtje achter! [:

xkus

Dan niet. (5 x uitgekomen)

.