4-ever friends?

Deze SA i]Stand Alone[/i gaat over Leila. Leila heeft een schoolfeest en moet altijd met haar broer mee. Ze gaat samen met haar broer uit huis en hun wegen scheiden bij de tunnel. Zo kan Leila met haar vriendin naar het feest, terwijl haar moeder denkt dat ze met haar broer gaat.
Maar is Leila's vriendin wel een real friend? Dat lees je in deze SA

Mogelijke uitkomsten

Never friends! (16 x uitgekomen)

Morgen is het schoolfeest. Mama zegt dat ik me niets aan moet trekken van wat mensen over me zeggen en dat ik gewoon met Ramon kan gaan. Maar je gaat toch niet met je broer naar een schoolfeest?

Met een zucht haalde Leila haar pen van het papier. Ze besteedde meer aandacht aan haar dagboek, dan aan haar huiswerk, waar ze nauwelijks moeie voor hoefde te doen. Al was ze een meisje, op school stond ze bekend als ‘nerd’. Ze had op de basisschool een klas overgeslagen, maar nu ze op zestien-jarige leeftijd al in de zesde van het gymnasium zat, verveelde ze zich evengoed dood.
Ze was veel te slim voor haar leeftijd en veel te mooi voor een nerd. Nerds horen een bril te hebben, piekhaar en suf afhangende schouders. Leila had geen suf afhangende schouders. Ze had geen piekhaar en al helemaal geen bril. Ze had rechte schouders en mooie krullen in d’r haar. Ze was niet alleen de slimste, maar ook de mooiste van de klas. Ook al vond ze dat laatste zelf helemaal niet, toch waren veel meisjes jaloers op haar en durfden jongens haar nauwelijks aan te spreken. Ze zuchtte opnieuw en zette de punt van haar vulpen op een nieuwe regel. ‘Misschien krijg ik de griep, ‘ schreef ze. ‘Dan hoef ik tenminste niet naar het schoolfeest. Waarom met Ramon? Waarom niet gewoon met Nick? Waarom moest mama altijd beslissen met wie ik ergens heen ging. Als Ramon en ik allebei ergens naartoe moeten, moet ik áltijd met Ramon. Meiden van m’n leeftijd mogen toch ook zelf uitzoeken met wie ze gaan? Waarom ik niet gewoon? Omdat ik nog niet toe ben aan een vriendje? Onzin! Kiezen, daar heb ik toch ook recht op? Aargh, ik kan mama gewoon niet uitstaan, als het om jongens gaat. Ze zit áltijd te zeuren of ik nu al een vriendje heb, maar ik mag nooit een keer met een jongen ergens heen. Neem laatst: er was een feest in het dorp. Ik was toen hartstikke verliefd op Lars. Ik dus naar Lars, om te vragen of hij met me naar het feest wilde, hij wilde heel graag, zei hij. Puur toeval; Ramon ging ook naar het feest. En daar was mama weer te zeuren: ‘Niks ervan, je gaat zeker niet met Lars naar het feest, je gaat gewoon met Ramon mee en anders blijf je lekker thuis.’ Ik kon haar wel slaan, ze zit wel steeds te zeuren over jongens, maar als het er eenmaal op aan komt, haakt ze af. Kijk, ik weet dat moeders [nee, volgens mij zijn vaders op dat gebied erger] erg zorgelijk zijn voor hun dochters, omdat ze niet willen dat ze in ‘verkeerde handen’ vallen. Maar dan moet mama ook niet zeuren over vriendjes, toch?’ Oh, daar gaat de telefoon, Leila pakt haar mobiel en drukt op ‘opnemen’. ‘Met Eva, hé Leila. Jordi belde net, hij is ziek. Heb jij al iemand om naar het schoolfeest te gaan? Je had het erover dat je weer met je broer moet?’ Dit was het enigste minpuntje aan Eva; Jordi stond op de eerste, tweede en derde plaats en haar vriendinnen pas op de vierde plaats, niet overdreven hoor! Echtwaar, alleen als Jordi écht geen tijd heeft, gaat ze zielig doen bij Sandra of Leila. ‘Uhm, je zult even moeten wachten, ik ren ff naar Ramon toe.’ Leila struikelt bijna over haar voeten. Ze bonkt even hard op de deur van Ramon’s kamer en duwt gelijk de deur open. ‘Ramon, ik hoef vast niet te vragen of je het goed vindt, maar ik ga met Eva naar het schoolfeest. Eva wacht dan op me bij de tunnel. Dan gaan jij en ik gewoon tegelijk uit huis. Van mama moet ik met jou heen en zo heeft ze niets door.’ Ramon kijkt haar raar aan. ‘Hmm, tegelijk uit huis? Dat word dan wel pas half9, eerder lukt niet. Gelukkig. Hoef ik niet met mijn kleine zusje naar het schoolfeest. Hé, half9 klaarstaan, anders ga ik vast en kun jij thuis blijven. Van m’n kamer af nu.’ Leila kijkt even snel op het scherm van Ramons laptop, het kan niet missen of hij is aan het MSN’en met Isabella. Wat heeft ze een hekel aan dat mens. Ramon en Isabella hebben nu een jaar verkering. Isabella is evenoud als haar, zit in de 5e van Havo. Als je broer verkering heeft, zou je verwachtten dat zijn vriendin je groet als je haar tegen komt. Nee, Isabella is niet zo hoor, wat een arrogante trut. Leila beseft dat Eva nog aan de lijn hangt. ‘Oeh, sorry, ik was helemaal vergeten dat je nog hing. Maar Ramon vind het goed. Om 5 over half 9 ben ik bij de tunnel. Mama mag niks doorhebben en Ramon gaat pas half 9 het huis uit.’ ‘Oké, doei, tot dan.’ Hmm.. chagrijnigheid heerst?

Het is al bijna half zeven. Leila moet zich nog douchen, andere kleren aan trekken, haar haar doen en make-up op doen. Ze klapt haar dagboek dicht en doet het slotje weer op slot. Haar kleren doet ze in de wasbox en legt de kleren voor het schoolfeest alvast klaar. Dan springt ze onder de douche, waar ze het eerste halfuur niet meer onder weg komt. Ze moet haar benen nog scheren en gaat uitgebreid douchen. Als ze onder de douche vandaan komt, hoort ze pas dat Ramon op de gang staat te vloeken. ‘Heb je het tegen mij? Geduld hebben, ik was het eerst en anders had jij eerder moeten gaan.’ Ramon begint nog harder te vloeken. 2 douches hebben ze, Leila neemt deze douche altijd, omdat die het dichtst bij haar kamer is. Ramon neemt deze ook altijd, omdat hij deze fijner vindt. Nadenken is voor hem moeilijk, hij kan toch gewoon in de andere gaan? ‘Geef gewoon m’n aftershave!’ Wist Leila het, dat hij alleen de aftershave wilde. Leila doet de deur een stukje open en doet de aftershave door de smalle opening. In haar kamer gekomen, doet Leila haar mini-rok aan. Daarboven doet ze een stoer, wit blousje. Dan wordt het tijd voor haar haar. Ze kamt haar lange haar, totdat de knopen eruit zijn. Wat treft ze het eigenlijk met haar haar. Zo mooi, lang, met veel krullen erin. Door die krullen is het helemaal de moeite niet waard om haar haar op te steken ofzo. Nee, het staat al mooi genoeg als ze haar haar los laat. Ondertussen is het al kwart voor acht, ze heeft nog 3 kwartier. Ach, haar make-up bestaat toch alleen maar uit eye-liner en mascara. Lipgloss doet ze op het feest wel op en haar nagels heeft ze gisteren nog gelakt. Net als anders had ze vandaag op school weer commentaar gekregen op haar nagels. ‘Heb je ze weer zwart gelakt? Wanneer doe je ze gewoon blank of roze?’ en ‘Wat een lelijke nagels, zo wil je er toch niet bijlopen?’. Oké, niet iederéén heeft zwarte nagels, maar ze mag toch zelf weten hoe ze ze lakt? Ook al doe ze ze paars, het is hun probleem toch niet?
Zo, haar make-up zit, nu nog even een mailtje sturen naar Valerie, haar vriendin die een jaar geleden naar de andere kant van Nederland is verhuist. Omdat ze nooit tegelijk op MSN zijn, sturen ze elkaar mailtjes, wat ook goed werkt om contact te houden.
‘Leila? Ben je al klaar? Ik al wel, ik sprak Eva net op MSN en ze zegt dat ze ook klaar is.’ Een van Ramons slechte gewoonten: Schreeuwen door het huis, zodat hij niet naar Leila’s kamer hoeft te lopen. Omdat Leila ook totaal geen zin heeft om naar Ramon te gaan –iets wat hij nu van haar zal verwachtten- schreeuwt ze lekker mee: ‘Ja, ik ben al een poosje klaar? Gaan we?’ ‘Ja, hup, computer uit en je jas aan.’ Leila blaft een keer en rent naar beneden. ‘Maham, we gaan hoor, Ramon is eindelijk een keertje eerder klaar. Doehoeg, om 1 uur vanavond ben ik thuis.’ Leila doet de voordeur al open, als ze haar moeder pas ‘veel plezier’ hoort roepen. Ramon heeft vast een vuurpijl in z’n kont zitten, denkt Leila. Zo snel is hij nog nóóit geweest. Bij de tunnel slaat Ramon rechtsaf, omdat hij Isabella nog gaat ophalen. Eva is er nog niet, dus Leila blijft wachten. Hé, daar fietst Nick. Hij heeft haar al gezien, want Nick komt haar kant op. ‘Ha Leila, ook naar het schoolfeest straks?’ ‘Uhh, ja, ik.. Eva gaat..’ stottert Leila, ‘ik wacht op Eva, we gaan samen naar het schoolfeest.’ ‘Oh? Ik dacht dat je met je broer ging. Ik wilde anders vragen of je met mij heen ging.’ ‘Ow, dat wist ik niet. Nee, Jordi is ziek, dus Eva belde me op of ze met mij mee kon. Anders zou ik wel met Ramon gaan. Maar je mag wel met ons mee.’ ‘Vindt Eva dat wel leuk?’ ‘Leuk of niet, ík vind het wel gezellig. Bovendien, Jordi gaat zovaak mee als Eva en ik iets hebben overlegd.’ Samen blijven Nick en Leila wachten op Eva. ‘Weet je wel,’ begint Nick. ‘Dat ik je iets niet heb verteld? Ik durfde het nooit, maar ik vind je al best lang leuk, ik vind niet dat je op een nerd lijkt. Ik wil je best nog beter leren kennen.’ Leila weet niet wat ze moet zeggen, moet ze nu zeggen dat ze ook gek op hem is? Of zit Nick zomaar wat te zeuren? Ze wordt rood. ‘Ik meen het echt hoor, ik zag je eerst nooit staan, maar je kwam toen een keer bij een leraar de klas in, waarvan ik dat uur les had. Toen viel je me pas op.’ Ze heeft pech als hij straks zegt dat het een grapje was. ‘Ik vind je ook al een hele tijd leuk. Ik durf zoiets nooit te bekennen, snapjewel? Maar ik heb je toch al op msn?’ Leila heeft het gevoel alsof ze ontploft en tegelijkertijd alsof ze helemaal leeg is. Het ‘ontploffingsgevoel’, omdat ze voelt dat ze zo rood is, en het ‘leegheidsgevoel’, omdat ze voor het eerst heeft bekend verliefd te zijn. Bij vorige jongens, uitgezonderd Lars, durfde ze dat niet, uit angst dat de jongen haar niet leuk zou vinden of zou uitlachen. ‘O, haha, dat wist ik niet, ik ben niet zo heel vaak online, zie je. Maar oké, ik ga proberen vaker online te zijn, ik wil je écht beter lere... daar komt Eva, kom, we fietsen haar tegemoet.’ Samen fietsen ze naar Eva. Eva kijkt alsof ze in een citroen heeft gebeten ofzo. ‘Waarom is Nick hier?’ ‘Ja, ik fietste langs en ik zag Leila staan. Ik vroeg of ik wel met jullie mee mocht. Leila vond het best.’ ‘Oh, Leila; dat vraag je niet even aan mij? Heb ik niets meer in te brengen ofzo?’ Leila voelt al aan dat dit op ruzie kan gaan uitlopen. ‘Sorry, maar hij ging anders alleen. En je weet hoe ik over hem denk, ik vond gewoon dat hij mee kon. Daarbij komt nog, dat jij Jordi ook vaak mee neemt als wij tweeen iets afspreken.’ ‘Naja, moet dan maar.’

Het schoolfeest is begonnen, een DJ zet steeds nieuwe muziek op en om de 10 minuten wordt er een plaat gedraaid die is aangevraagd door iemand. Goeie muziek dus, omdat er steeds een andere stijl wordt gedraaid. Het is heel gezellig, Leila staat bij de VWO-5&6 groep. Daar zitten de meeste vrienden en vriendinnen van Eva en Leila bij. Ja, het is echt heel gezellig, op Eva na dan. Als er iets niet gaat, zoals zij wil, kan ze een hele avond –soms zelfs een hele dag- chagrijnig zijn. Niet alleen tegen de persoon in kwestie, maar tegen iedereen is ze dan bot. Sandra heeft al een paar keer gezegd dat ze gewoon moet genieten en zich nergens van moet aantrekken, maar ze blíjft bot doen. Naja, we laten haar maar. Nick vraagt Leila of ze wil dansen, samen lopen ze naar de dansvloer. Leila vindt dansen gewéldig, omdat ze dan even alles van zich af kan slaan. Daar is alcohol niet eens bij nodig. Na een poos te hebben gedanst, gaan Leila en Nick naar buiten, het is binnen ook zó warm en Nick heeft z’n nicotine nodig, zegt hij. Buiten steekt hij een sigaret op en biedt Leila er ook een aan, maar Leila bedankt. Ze heeft geen behoefte aan roken. Het is vies, je kunt er verslaafd aan raken en dus kost het dan bakken geld, en aangezien ze niet echt veel geld bezit, is het geen optie om te gaan roken. Als Nick de sigaret opgerookt heeft, stopt hij een kauwgompje in z’n mond en lopen ze samen het park even in. Leila steekt haar hand in Nick’s hand en samen lopen ze zwijgend verder. Dan blijft Nick stil staan en begint Leila te zoenen. Leila heeft het gevoel alsof ze zweeft, wie had dit verwacht, dat ze ooit nog met Nick zou zoenen? Leila vindt het heerlijk. Ze heeft nog nooit gezoend en zag er echt tegenop; nu zal ze wel moeten bekennen dat het eigenlijk niets engs is.

Als Nick en Leila weer de zaal binnenlopen, komt Eva op hen afgestormd. ‘Kun je niet even zeggen dat je naar buiten gaat? Laat je mij gewoon alleen binnen? Dat kun je toch niet maken, je kunt toch op z’n minst even komen zeggen dat je buiten bent? Buiten lekker klef gaan doen met z’n tweeen en mij binnen maar laten wachten en wachten. Je kunt ook niet nadenken!’ Leila denkt aan de keren dat zíj daarbinnen stond te wachten tot Eva weer terug kwam, die haar excuses niet eens aanbood. Niet dat Leila nu nog van plan is het te doen. Eva raast nog even door, tot Leila de kans krijgt iets te zeggen. ‘Oh, je gunt mij dus geen liefde? Je wilt alleen dat jezelf gelukkig bent? Je denkt zeker dat ík het leuk vind om op de weet-ik-hoeveelste-plaats te staan? Heb ik éíndelijk een jongen die ik leuk vind en die mij ook ziet zitten, nadat ik jou zovaak gezien heb met Jordi en nadat jij me zovaak een jongen hebt gegunt. Zit je nóg te zeuren.’ Eva wordt boos en loopt met een grote boog om ons heen, richting de uitgang. Leila ziet haar haar jas nog pakken en de deur uitlopen. De deur die dan weer met een harde klap dichtknalt, maakt een definitief einde aan hun vriendschap...


Doel StandAlone:
Laat je vriendinnen niet stikken als je een vriendje hebt. Maar wordt ook niet jaloers/boos als je vriendin haar vriendje een keer meeneemt. [Zoals Eva in dit verhaal dus doet]

Nein (2 x uitgekomen)

voor jou geen uitkomst

Statistieken

Statistieken

Reageer (5)

  • XDuckTapeX

    mooi!!

    1 decennium geleden
  • AuburnIV

    Supaaah!!(yeah)
    xxies

    1 decennium geleden
  • Unheilig

    Jouw stand alone is zwaar Cool.


    Super Geschreven:)

    1 decennium geleden
  • Sjannekeee

    echt super!!!!!
    kuzzies mij(H)

    1 decennium geleden
  • Berdineee

    wouw!!

    hij was stoer:D

    kus(K)

    1 decennium geleden

Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen

Wat wil je nu doen?