<3Sukiyo!#2 - Uitkomsten

Excusse me miss, I believe you have my bag and I have yours (20 x uitgekomen)

Nice picture van Takuya ^.^
Je draaide je om en keek recht in een mega grote zonnebril. ''Nani?'' (wat? in het japans) zei je. De jongen: ''gomenesai anno...'' (Sorry maar) Hij hield zijn mond al want jij had met je hand een stopteken gedaan. Je begon engels te spreken, ''sorry maar mijn Japans is nog niet zo heel goed dus als het kan engels graag''. De jongen leek wel te lachen. Hij vervolgde in het engels, ''sorry maar ik denk dat je mijn tas hebt gepakt en dit *haalt tas tevoorschijn* de jouwe is''. Je bekeek de beide tassen. ze waren hetzelfde model. Je opende een zijvakje van de koffer waar jou papieren met adressen in zou moeten zitten maar hij was leeg. ''Oeps, gome (sorry in onbeleefdere vorm''. De jongen lachte. ''geen probleem''. Jullie wisselde de tassen om en je keek rond.
Nog steeds niemand die iets van een bord had. jongen: ''zoek je iemand?''. ''Ja, mijn gastgezin'' antwoorde je terug. ''Hoe heten ze?'' vroeg hij. ''Harada''. De jongen knikte en liep weg. Een paar minuten later hoorde je een stem iets door een luidspreker zeggen met het woord ''Harada'' erin. Je grijnsde. Hij kwam weer aangelopen. ''baka'' (idioot) zei je. Hij grinnikte.
Je wist niet waarom hij zoveel lol had... Of jij... Maar het had gewoon een bepaalde sfeer. Plotseling zag je een bord waar Madoka op stond, zo had je je opgegeven. ''Daar zijn ze!'' en je wees naar ze. ''Bedankt baka!'' riep je hem nog terug. ''Geen probleem bakamono!(monster)'' riep hij terug. ''Nani?'' zei je. Hij zwaaide en jij werd verwelkomt door je gastgezin.
Je praate in het engels met ze en vertelde over de jongen die je had geholpen. Je wou hem aanwijzen maar hij was al weg. Je haalde je schouders op. Hij was zeker ook al opgehaald. Jullie liepen naar de auto en stapte in. Onderweg beantwoorde je wat vragen en je voelde je meteen wel thuis. Ze hadden één dochter, Yui die net zo oud was als jij. Ineens hoorde je een toeter en toen je keek zag je een auto recht op jullie afkomen rijden. Je ogen werden groot en het leek niet alsof de rijder van plan was te gaan stoppen. Je gilde toen de auto die van jullie aan de zijkant raakte en je voelde hoe de auto bewoog. Het leek uren te duren maar in werkelijkheid waren het maar enkele seconden. Toen jullie stilstonden keek je op. Iedereen in de auto was oké alleen kwam er wel rook uit de auto. Je wou uitstappen maar de andere auto stond tegen jou deur. Ineens voelde je iets over je wang lopen. Je veegde het weg, bloed. Toen zag je pas dat de bestuurder tegen de vooruit lag en ook uit zijn auto kwam rook, flinke rook, meer dan uit die van jullie. Je bedacht je dat het in die auto niet veilig was en je brak het raam met je voet. Je klom eruit, je gastgezin waren bezig te kijken of een van hun oké was. Je liep naar de andere auto en trok het portier open. Er zat nog een jongen naast de bestuurder en hij wreef over zijn hoofd. ''sogeto kudasai (Help me, kan je me even helpen) De jongen keek je aan. Het was de jongen van het vliegveld maar hij keek heel wazig, geschroken. Maar hij hielp je de ander eruit te halen. Een ambulance kwam aangereden en de jongen werd meteen geholpen. Jij had maar een klein sneetje en de jongen leek eindelijk bij te komen. Hij zat stilletjes op de stoep. Je liep naar hem toe. ''Alles goed?'' vroeg je voorzichtig. Hij keek je aan. ''Jij'' zei hij ademloos. Je lachte lichtjes naar hem. ''Sorry, hij verloor de macht over het stuur'' zei hij. Je zei niks maar ging naast hem zitten.
De auto's werden verwijdert, die konden niet meer worden gemaakt. Ter observatie wouden de mensen jullie allemaal meenemen naar het ziekenhuis. Dat gebeurde ook. Yui: ''lekker begin''. Jij: ''Ja dat zeker maar dat betekent ook dat het vanaf nu af aan alleen maar beter kan worden''. Ze glimlachte en jij terug. Iedereen was oké, en zoals je zei, het kon alleen nog maar beter worden. Tegelijkertijd keek je vanuit je ooghoeken naar de jongen van het vliegveld en hij keek terug.

Zo dat was het weer:) En zoals gezegt, vanaf dan word het alleen maar beter want drama is niet mijn ding;)