[TH] LiveEverySecond! #3. ; The repetition. - Uitkomsten

(16 x uitgekomen)

[Hier vind ik, dat Bill net zo'n Italiaans hemdje aan heeft. En dat ze zo sexy zijn met zonnebrillen! <3 -Moest ik toch even mededelen (';-
Now back to the story..]

*In het vliegtuig*
“Wauw! Naar Duitsland! Ik kan het nog steeds niet geloven!” zegt Shauni. “Jep! Daar wouden we altijd al eens samen naartoe gaan hé?!” “Jaa!.. EN.. misschien komen we Tokio Hotel wél tegen!” vertelt ze voor de grap. ‘Kon dat maar waar zijn!’ “Oooh, dat zou wel leuk zijn!” “Ja, héél leuk. Maarja.. Misschien zijn ze wel hélémaal niet in Duitsland, omdat ze op tour zijn! Het moet wel héél toevallig zijn dat we zijn tegenkomen!” “I know..” zucht ik. ‘Keep on dreaming!’
Even is het stil, en ik zucht. Net zoals Shauni doet. Samen, op hetzelfde moment. We kijken elkaar aan en schieten in de lach.
-*-
Ik sta op uit mijn zetel, en rek me uit zodat ik mijn grote handtas uit de bagage kon halen. Nadat ik er mijn Ipod uit gehaald heb, leg ik mijn tas onder mijn zetel. Ik zet hem aan, en eenmaal de muziek is gestart, tik met mijn vingers op mijn been, mee op het ritme van de muziek. Naast mij zie ik Shauni net als mij ook naar muziek luisteren.
Daarna kijk ik achter me en zie Patrick en de crew slapen. Ik moet moeite doen om mijn lach in te houd, het ziet er écht grappig uit. Ze liggen zowat op elkaar! Ik neem mijn tas weer en pak mijn camera eruit. ‘Hier moet ik gewoon een foto van hebben.’ *FlitsFlits* ‘Shit! Waarom moet die flits nu aanstaan?!’ Zachtjes beginnen ze te knipperen met hun ogen.
Zo snel ik kan, draai ik me om en laat ik me in mijn stoel naar beneden zakken. Al lachend kijk ik naar het resultaat, waarna ik stilletjes mijn camera terug in mijn tas steek. ‘Ha! Ze moesten die eens zien, ze maken me af!’ Na nog een laatste blik naar achter te werpen, om te kijken of ze wakker zijn geworden, -wat gelukkig niet zo is- luister ik weer verder naar mijn muziek. Ik sluit mijn ogen en geniet. ‘Hmm..Dit is zalug!’
-*-
“Valérie..Valérie..wakker worden..” hoor ik plots iemand tegen me fluisteren. Ik voel hoe die persoon zachtjes over mijn arm wrijft. Ik doe langzaam mijn ogen open en zie Patrick gehurkt naast me zitten. Lief glimlachend kijkt hij me aan. “Hey, lekker geslapen?” vraagt hij zacht. “Jaaaaah..” gaap ik terwijl ik me lang uitrek. “Kom slaapkop, we zijn er.” “Hah! Jij moet spreken!”
We stappen al lachend het vliegtuig uit en halen onze koffers. We rijden naar het hotel waar we een paar dagen gaan logeren. Ik slaap samen met Shauni in een super-deluxe kamer, met de crew vlakbij ons.
We staan aan de balie en krijgen na uiteindelijk alles te besproken hebben, onze sleutels. Ik en Shauni zitten op verdieping 4, kamer 480 en de crew hebben de kamers 479,478 en 477.
We gaan met de lift naar boven samen met 4 jongens, die de bagage mee helpen dragen. *ting*
“Verdieping 4! Hier moeten we zijn!” zegt één van de jongens. De knapste van de 4 draagt onze koffers naar binnen. Ik schat hem rond de 18,19 jaar.
‘Hmm.. niet mis, niet mis!^^’
Ik zie dat Shauni er net hetzelfde overdenkt. De jongen opent de deur van onze hotelkamer. Ik kijk grijnzend naar Shauni en wiebel met m’n wenkbrauwen waarna ik met mijn tong langs mijn bovenlip lik. Shauni schiet in de lach. De jongen plaatst de koffers in de hal. “Nog een prettig verblijf, dames!” zegt hij beleefd. “Bedankt!” glimlach ik.
Hij grijnst en wil net naar buiten gaan, als ik hem tegen hou. Hij kijkt me verbaasd aan. Maar ik hou men hand op, als teken dat hij even moet wachten. Ik neem mijn portemonnee en geef hem een fooi. Als bedanking.^^ “Bedankt schoonheid!” bedankt hij me. “Graag gedaan!” Knipoog ik naar hem. De jongen bloost even, en zet zijn mooiste glimlach op. ‘Sexy smilee!’
Hij vraagt een handtekening en die geef ik natuurlijk met veel plezier. Met een grijns op mijn gezicht sluit ik de deur. “Zozo, stond jij nou net met hem te flirten?” vraagt Shauni al grijnzend. “No.” “Haha, ja dus..” “Whatever.” En ik rol met mijn ogen.
“Kom, moet je checken hoe luxueus ons kamer wel niet is!” Shauni wenkt me. We lopen de badkamer binnen, direct valt mijn mond open! “Wtf?! Check die badkamerrrr!!” “Ik zei het toch!” “W-auw!” zeg ik nog steeds verbaasd. Ik zie een badkamer die gewoon 3keer groter is dan mijn slaapkamer. Ik zie een supergroot ligbad, douche met zijsproeiers, bubbelbad,.. alles wat je maar wou!
“I like ittt!” zeg ik tegen Shauni. “Wie niet?!” Ik loop door naar onze slaapkamers waar 2, tweepersoonsbedden staan met enorm veel kussens.. Oeh, net zoals in de films! Ik plof me neer op mijn bed. “Hmm.. ligt héérlijk!” Ik draai men hoofd naar links en schiet direct weer recht. “Een balkon!” roep ik.
Ik schuif de glazen deur open, waarna ik op het balkon stap. Ik leun over de leuning en keek naar het uitzicht die ik heb over de hele stad. Prachtig gewoon. Ik kan écht genieten van de kleinste dingen in het leven. Shauni komt naast me staan. “Mooi hé..” fluistert ze zacht. Ik knik. “Ja.”
We pakken onze koffers uit en verkennen het hotel. Het is een gezellig hotel met hélé leuke mensen. We hebben natuurlijk ook al een babbeltje gedaan met de overhéte barman. That’s us baby!(‘:
Na het eten, is het al behoorlijk laat en we zijn best moe, van de reis. Wat normaal is, dus gaan we naar bed. Ik & Shauni nemen afscheid van de crew en gaan terug richting onze kamer. We doen beiden onze pyjama aan. Wat een topje en shortje is. Na dat we onze tanden hebben gepoetst, kruipen we in bed. We praten nog wat bij en besluiten dan toch maar om te gaan slapen, want morgen moest ik fit zijn. Ik heb er écht zin in!
“Slaaplekker, tot morgen.” “Trusten.” Fluister ik. Ik zit nog wat na te denken over vanalles. Dat doe ik namelijk altijd, ik kan nooit direct in slaap vallen. Ik moet nog eerst over dingen nadenken en de dag overlopen die erop zat. Dat duurt geen uur ofzo, just a few minutes en dan pas ging ik slapen. En wat vooral nu in mijn hoofd zit, is die verassing. Wat zou het toch kunnen zijn? Patrick weet 200% zeker dat ik het leuk ga vinden, en dat is véél. Oeh, ik kan niet wachten voor morgen!
[NextDay]
Ik word wakker van druk lawaai buiten mijn slaapkamer. Ik kijk op de klok van mijn gsm. 08.00u. “What?! Nog maar 8u, wie maakt er nu op dit uur zovéél lawaai!” Ik leg geïrriteerd mijn kussen op mijn oren, en probeer nog wat te slapen. Maar dat lukt niet. Er is teveel lawaai. Ik zucht diep. ‘Dan maar op staan zeker?’
Ik loop langs Shauni haar bed, die dus duidelijk géén last heeft van het lawaai. Ze ligt zo lief te slapen dus maak ik haar niet wakker. Ik loop gapend naar de deur en open ze.
Ik zie.. ? o_O

De crew druk bezig met van alles en nog wat. ‘Wtf?’ Ze lopen als wilde kippen druk telefonerend door elkaar. Ik sta dom en half slapend te kijken naar wat er gebeurd. Als ze me plots opmerken. “GOEIEMORGENN!” roepen ze in koor.
Patrick komt naar me toe en kust me op mijn wang. “Hiersie.. onze mooie slaapster! Klaar voor vanavond?” “Mjoah.” gaap ik. Hij duwt een bordje met 2 croissants in mijn hand. “Ga maar naar de keuken en eet daar op je gemak, daar is niet zoveel lawaai. Ik kom je straks wel halen voor te gaan oefenen. Oke?” “Is goed.” Ik wrijf in mijn ogen om wakker te worden en loop op mijn dooie gemak naar de keuken.
Ik moet zeggen dat ik blij ben dat ik Patrick als manager heb. Heb ik dit al gezegd? Swat, hij kan gewoon zo lief zijn hé! Het lijkt er eigenlijk totaal niet op alsof hij mijn manager is. We zijn vrienden. En daar ben ik écht blij mee. Ik zet het bordje op tafel en loop naar de kast voor cornflakes. Geen zin in croissants. Ik open de koelkast. ‘melk,melk,melk. Aha. Hm, fruitsapp? Hebbes!’ Ik plof me op een stoel aan tafel neer, giet wat cornflakes met melk erover in mijn kom en schenk me fruitsap in.
Net als ik een hap wil nemen, zie ik Shauni naar buiten komen. Ze schrikt van de drukte. “Man! Wat is dat hier?” Ik begin te lachen. Ze merkt me op en komt naar me toe. “Ah, veel beter hier!” zegt ze. Ik grinnik en eet verder. “Moet je die hebben?” Shauni kijkt me heilig aan. Ik kijk op en rol met me ogen. “Doe wat je niet laten kunt.” Lach ik. “Oh, dank u. Ik sterf bijna van de honger!” Ik schuif het bordje met croissants een stuk naar haar toe.
“Fruitsap mevrouw?” vraag ik. “Graag.” Ik schenk haar fruitsap in en ga zelf door met eten.
-*-
We rijden naar de zaal waar ik vanavond ga optreden. “Wow, ik wist niet dat het zo een grote zaal was!” Verbaasd kijk ik in het rond. “Ja, had ik ook niet gedacht.” Zegt Shauni. Ik ben samen met Shauni op zoek naar mijn kleedkamer. Als we in een gang komen met overal deuren. “Owkey. En waar is nu mijn kleedkamer?” Shauni haalt haar schouders op. “Vinden we zo uit.”
Ze doet één van de vele deuren open en het is inderdaad een kleedkamer maar niet de mijne. Die kamer is namelijk al bezet door mijn dansers. Inderdaad dansers. Ik zie Shauni blosend naar de grond kijken. Ik rol met mijn ogen en zucht.
‘Typisch Shauni! -_- In plaats van dat ze sorry zegt en gewoon de deur sluit. Neen, houd ze haar mond en kijkt blozend naar haar schoenen. Soms is ze echt te verlegen, als het dan om jongens gaat.’
Dus begin ik maar tegen de jongens. “Sorry jongens! Maar ik zoek mijn kleedkamer.” “Oh! Is niets,Valerie.” zegt Tim. Ik glimlach. “Ja, die van jou is hier twee deuren naast, dacht ik” zegt Kenny deze keer.
“Okay, thanks boys!” “No problem!” hoor ik ze in koor zeggen. Ik sluit al lachend de deur. En we lopen, net zoals de jongens hebben gezegd, 2 deuren verder. “Ik zal de deur maar beter opendoen zeker?” grijns ik. Shauni geeft me een kleine stomp tegen mijn arm. Deze keer is het de juiste kleedkamer. Ik kleed me snel uit want ik heb best al wat tijd verloren en trek mijn danskleren aan.
“WE BEGINNENN!” hoor ik ze roepen.
Ik ren door de gang, het podium op en stel me klaar samen met mijn dansers achter me. “READY?.. and.. MUSIC!” De muziek start en ik laat me volle-dig gaan! Voor ik het doorheb roepen ze: “En.. CUT!” ‘Is het nu al gedaan?’ “WOW! GEWELDIG!” Hoor ik iedereen roepen. Ik werp al lachend een luchtkus. “Danku-Danku” zeg ik terwijl ik mijn armen spreid en rond mijn dansers hun nekken leg, samen buigen we. Het dansen gaat dus heel goed en ik ben er klaar voor! Daarna komt Shauni op me af met een microfoon in haar handen.
Ik trek mijn wenkbrauw op. “Ga je live zingen voor mij ofzo?” “Haha, neen! Wij gaan oefenen voor je interview!” “Omg, dit meen je niet!” “Tuurlijk wel! En..Valerie vertel eens..” En zo begint ze je verschillende vragen te stellen. Iedereen begint te lachen. Ze stelt de meest domste en grappigste vragen die je maar kunt voorstellen. We liggen beide letterlijk en figuurlijk plat van het lachen.

*Word Vervolg!*
(Sorry, als hij nu nog énorm saai is, maarja, dat is het altijd in het begin!
Maar het word leukkkk en TH komt er ook snel in! I promise.)
Kisses Vlrie! xX