Deine leben und Tokio Hotel!*[2] - Uitkomsten

I Don't Know What Planet You're On ;: But I Wanna Be On It With You!_<3. (7 x uitgekomen)

Audrey POV :
Ik keek eens goed naar het reusachtige bord en stapte weer verder. Intussen was Hanna al gestopt aan een volgende etalage. “Kom meid, waag je er op, je weet nooit of je een leuk outfitje of accessoiretje kan samen graaien.” Ik zag een grote grijns op haar gezicht verschijnen en we stapten de winkel binnen. Het was een niet al te grote winkel, met goeie muziek en een gezellig interieur. Hanna stapte meteen naar de meidenafdeling toe. Ik keek even rond, ja, je weet toch nooit of hier leuke kerels verstopt zitten.
Door de broeken heen zag ik een slank gebouwde jongen met zwart haar. Hij had een zonnebril op zodat je zijn ogen niet kon zien. Hij had wel mooie lippen en een schattig neusje. Ik ging hem subtiel van wat dichter bekijken..

Hanna POV:
Ik snelde meteen naar de meidenafdeling toe en begon in de grote rekken met topjes en T-shirts te neuzen. Ik had echt een superdag om te shoppen, alhoewel, ik vond alles mooi en ik kon niet echt een keuze maken. Ik ging met zeker 7 T-shirts en een paar topjes een veel te krap zittend pashokje binnen. Ik deed ze een voor een aan en uit. Na een goeie 7 minuutjes was ik al klaar. Er scheelden nog 3 T-shirts en 2 topjes over. Ik liep naar de kassa om te betalen. Ik greep snel nog een ketting en bijpassend armbandje van het rekje die daar naar me stond te lonken.”€483.14, alsjeblieft!”.”Watt?!!”dacht ik, en keek naar je portefeuille met amper € 150. Maar ik zag iets blinken. “Oef, ik heb m’n vaders bankkaart nog mee!” Ik betaalde en zwaaide lief naar Audrey die ondertussen doorgezakt in één van de vele leuke zeteltjes zat.

Audrey POV:
Ik had hem grondig staan inspecteren. Hij was groot, ik schatte hem 1m88 offzo en misschien al 19. Hij had z’n zonnebril afgezet. En dan had ik gezien dat het die jongen van het bord was dat ik net had tegengekomen, van Tokio Hotel. En ik had z’n mooie bruine oogjes gezien. Ik vond ‘m best schattig. Ik wilde op ‘m afstappen, maar iets hield me tegen, ik wist niet wat. Het was niet zoals anders, toen stapte ik er op af als het niets was. Ik had me in één van de zeteltjes gezet en hem blijven volgen. Hij had zo’n leuke zwarte schoentjes aan, en een keikoddig mutsje. Telkens als hij z’n hoofd in mijn richting draaide, keek ik naar beneden en bladerde in één van de vele tijdschriftjes, terwijl ik het bloed naar mijn kaken voelde stromen. Na een tijdje hoorde ik iemand roepen. “Bill?!! Bist du fertig?!!”, ik verstond er geen snars van. En ik hoorde hem, Bill zo had je net vernomen, antwoorden “Ja, ich komm!!” of iets in die aard. En dan was hij weg. En zat ik daar alleen. Gelukkig duurde het niet lang eer Hanna d’r was. Ze had 3 T-shirts en 2 topjes bij, en rond haar nek en arm zag je ook nieuwe glimmende dingen hangen. “En kan je nu terug voor een tijdje weg?!”.”Neej hoor, ik vraag aan Timo wel een cadeaubon van deze shop, I love him Ö”.”Wie zie je graag, de shop, of mijn irri broertje?!” vroeg ik.”1. Beide, maar Timo het meeste en 2. Je broertje is helemaal niet irritant, hij is superlief & keischattig!”.”Naja, dat weten we dan ook weer.”.”Kom we gaan verder” zei Hanna. We stapten de winkel uit en gingen een lange straat vol winkels tegemoet. “Hopelijk gaat onze meid niet overal binnen” zuchtte ik.

Hanna POV:
“Timo, waah! ‘k Hoop dat ie m’n nieuwe kleertjes mooi vindt!”
Ik vond het verdacht dat Audrey zo stil was, dat ben ik niet van haar gewoon, normaal is zij de losbol van ons 2. Naja, het zal wel overgaan.
“Hey, gaan we even iets gaan drinken in dat cafeetje?”.”Oké, ’s goed” kreeg je als antwoord.
We stapten binnen en bestelden elk een warme chocomelk, lekker bij zo’n koud weer als nu! Ik praatte da ganse tijd over Timo. Maar Audrey, het leek haar allemaal niet te interesseren.
“Er scheelt iets met m’n meid” dacht ik.

Audrey POV:
Timo, wat kan m’n domme broertje mij nou schelen?! Ik merkte dat Hanna door had dat’k er niet met mijn gedachten bij zat. Ik kon alleen maar denken aan de jongen met het zwarte haar en de mooie bruine oogjes.“Bill” zei ik net iets te luid. Ik moest aan tickets raken voor dat concert binnen 5 maanden.
“ Wat zei je schat?!” vroeg Hanna. “Oh, niets hoor”
”Zullen we naar huis gaan, meid? Het gaat niet hé vandaag?””Oké, ’s goed en nee hoor, het gaat prima” loog ik.
We liepen samen het cafeetje uit, namen afscheid en gingen beiden richting huis..

Nein.. (2 x uitgekomen)

Neeh .. Deze Quiz intresseert je niet!