Slowly feeling more and more for her!
Nog een mooie zinnetje dat ik heb gevonden (na veel zoeken en een beetje aan te passen) :
"Never rush into falling in love, because love never runs out! True love is worth waiting for! "Vond het wel goed hierbij passen
http://www.youtube.com/watch?v=uV01GA17mhk Omdat het refrein me aan spreekt !
Zo belanden ik bij het volgende plan : vrienden van haar toevoegen op Facebook . Het feit om haar vrienden een beetje te leren kennen gaf me een goed gevoel , je leert mensen echt kennen door naar hun vrienden te kijken . Niet dat ik haar vrienden echt leerde kennen, maar je snapt hopelijk wel wat ik bedoel. Ik kon haar leven zo ook een beetje beter volgen zonder dat iemand dat zag of wist. Voelde me op die moment toch wel een lichte stalker , of toch iets in die aart. Ik keek elke dag wel op haar Facebook of ze iets “gepost” had , wou zeker zijn dat ik niks miste van wat ze daar deed. Het voelde raar aan om haar als vriend daar te hebben , het was alsof iedereen kon te weten komen waarom ik haar als vriend had daar, de echte reden. Maar uiteindelijk was ze ook wel een vriend van me, dat was het enigste waar ik over durfde praten met andere mensen, tenminste als het over Anneke en mij ging. Zij was het engste waar ik nog over praten wou , geen twijfel over.
En ik praatte wel eens over haar, meestal als ik aan het wachten was voor de bus naar huis na school, gewoon over normale dingen. Ik stond daar altijd met haar broer , en ik weet bijna zeker dat hij al die tijd toch wel iets door heeft gehad. Ik kreeg vaker en vaker het gevoel dat hij wist dat ik over Anneke praten wou. Zo ben ik ook aan Anneke haar gsm-nummer geraakt die ze toen pas had. Ik had aan haar broer gevraagd of hij mij haar nummer wou geven, kreeg als antwoord dat ik het haar zelf vragen moest. Dat durfde ik niet , was echt bang geworden om iets stom te doen waardoor ik het haar nog moeilijker zou maken of haar zou herinneren aan haar opa.
Maar Jerome , haar broer, hielp me door me een duwtje in de goede richting te geven. Het was maar iets heel stom , hij zorgde dat ik naast haar op de bus zat en zei gewoon hardop tegen me : “Hans je wou Anneke haar nummer toch hebben , ze zit nu naast u dus vraag het !” . Ik heb toen denk ik echt heel hard moeten blozen maar ja ….. Het werkte natuurlijk wel. De magische nummers voor me, het was zeker een fijne verrassing. Een ander , laten we het even een voordeel noemen , iets dat ik door haar toe te voegen op Facebook vond ,waren foto's van haar. Het nadeel van de foto’s is natuurlijk wel dat je haar totaal niet meer uit je hoofd krijgt. Maar als ik eerlijk mag zijn , ik wist dat ik echt verliefd op haar was, toen misschien nog niet in de zin van “de ware” maar toch wel als een grote liefde die ik nooit meer vergeten zou. Als ik mijn ogen dicht deed voelde ik iets echt en kon me er ook nog altijd geen echt uiterlijk bij plakken.
Haar innerlijke kon ik me anders wel perfect inbeelden , zover ik dat al toen had “gezien”. Wou het zo graag zien!! Wou alles zien wat er te zien was , en ook heel graag de super slechte dingen van haar karakter. Iedereen heeft wel slechte kanten en ik weet zelf ook dat ik heeeeeeeel veel slechte kanten heb . Maar de slechtere kanten die ik toen al gezien had voelde niet aan als slechte kanten. Haar mindere punten voelde niet slecht aan bij mij, ik wou die kanten aanvullen met goede kanten van mij . ik wou dat Anneke met al haar fantastische mooie kanten mij ook aanvulde . Haar lach kon mijn slechte dagen kunnen verlichten, haar toch zeker grotere zelfvertrouwen zou me helpen om zelf meer vertrouwen in mezelf te krijgen, haar grote hart zou me elke keer weer verliefd op haar laten worden, haar speelsheid zou me laten lachen zoals ik nooit eerder had gedaan, haar karakter zou de eerste zijn geweest die zou zijn samengesmolten met de mijne waardoor “ik” en “haar” een echte “WIJ” zouden zijn geworden.
Wat me ook heel erg aansprak aan haar was dat ze niet te klef was. Je hebt zo van die koppeltjes die echt niet een uur zonder elkaar kunnen, snap dat wel hoor. Maar zo ben ik niet , denk ik…, ik ben meer iemand die zeker een dagje zonder haar zou kunnen. En ik bedoel dat niet slecht! Ik ben echt een trouwe jongen en zou nooit met andere mensen flirten. Maar je moet niet overdrijven met liefde, van een dagje of misschien 1 keer per jaar is een weekje vakantie ga je toch niet opeens minder verliefd zijn. Dat maakt een relatie juist sterker denk ik dan. Een leven met liefde en niet een leven alleen van liefde. Er zijn ook andere dingen nog die belangrijk zijn!
Reageer (5)
You're a stalker in
1 decennium geledenNiet gemeen bedoeld!
Zo als gewoonlijk weer mooi geschreven:)
1 decennium geledenik wil weten hoe het verder met je gaat, dus snel verder schrijven!!! X, Sunspot
1 decennium geledenMooi verwoord, vooral wat ze voor je betekent. Lief en schattig, maar toch laat je eigenlijk niks merken. Snel verderxxxxxx
1 decennium geledenWeer een erg mooi hoofdstukje!!! Ik vindt dit verhaal echt super mooi en lief .
1 decennium geleden