Poll: Goede verhaallijn of aansprekende schrijfstijl?
Goede verhaallijn of aansprekende schrijfstijl?
Wanneer je oog op een mooie Lay-out valt is je interesse natuurlijk al snel gewekt. Gave quotes, leuke plaatjes en al met al word je nieuwsgierig. De richting welke het verhaal zal nemen schemert er subtiel in door en je word enthousiast en neemt een abonnement.
Wat een goed idee! Dat beloofd een spannend verhaal te worden.
En dat word het ook, zij het niet zo heel goed geschreven. Net niet mooi verwoord, het sluit niet aan op je persoonlijke voorkeur. Tegenwoordige tijd, verleden tijd, ik persoon, toeschouwersperspectief, ga zo maar door. Eigenlijk voldoet het niet aan de verwachtingen.
Persoonlijk word ook ik heus wel aangetrokken op de verhaallijn, dat is waar je naar zoekt en het enige wat je op dat moment misschien hebt. Maar ik geef wel eerlijk toe dat wanneer de schrijfstijl me niet aanstaat, ik niet verder lees.
Een minder goede verhaallijn kan voor mij interessanter zijn wanneer ongelofelijk goed geschreven. Ik ben gek op het inlevingsgevoel, plaats me graag in de situatie en hou van herkenningspunten. Een goede opbouw en doorgronding van de personages vind ik belangrijk en is niet altijd aanwezig. Dit ligt natuurlijk voor iedereen anders! Een verhaal wat voor mij niet voldoet, kan voor een ander het beste zijn wat hij/zij ooit heeft gelezen en vat het niet op alsof ik dat berisp! Iedereen zoekt andere dingen en verschilt gelukkig van elkaar.
Toch ben ik heel nieuwsgierig waar voor jou de voorkeur ligt! Een goede verhaallijn of toch de manier van schrijven? Wat geeft voor jou de doorslag.
Reageer (14)
Ik heb er een hekel aan als een verhaal geen goede en of interessante verhaallijn heeft. Dan haak ik al snel af hoe mooi het ook is geschreven.
9 jaar geledenJe kan nog wel schrijven als Shakespeare maar als je verhaal net zo veel diepgang heeft als menig bandfanfictie haak ik al snel af.
9 jaar geledenWat is schrijfstijl? Schrijftechniek; goed een verhaal kunnen vertellen, of mooie beschrijvingen?
9 jaar geledenAls iemand echt goed verhaal kan vertellen, en de techniek van 'verhaalschrijven hanteert,' maar nu niet de meest poëtische zinnen op papier zet. Dan zal ik het lezen voor het verhaal. Aan de andere kant, als iemand echt een prut - plot heeft, zonder spankracht, zonder conflictstof, maar gewoon hoofdstukje na hoofdstukje van schrijfsels neerzet, die wel een plot hebben, maar het wekt niets op, het plot zelf heeft 0 cachet, 0 spankracht. 0 sensatie, wat je ook erg veel ziet. Dan zal ik het daarvoor niet doen. Maar toch zal ik het ook lezen. Omdat ik hou van taal zelf, en echt kan genieten van sfeer en poëtische zinnen, die dingen perfect kunnen weergeven in taal. Dat vind ik dan ook weer machtig.
Ik ben echt aan beiden. Ik kan echt opgaan in dingen die ook maar nergens over gaan, omdat ze zo poëtisch geschreven zijn. Ook al trekken de personages op niets, trekt het plot op niets.
Bij mij is het dus niet echt: voorkeur voor het één of voor het ander. Maar er is voor mij gewoon iets nodig dat er echt moet uitspringen. Of het verhaal. Of 'de poëzie'. Ik ga het allebei lezen, voor een andere reden. Maar ik kan er allebei enorm van genieten. Maar één van de twee moet er wel uitspringen. Niet van alles een beetje: zo - zo.
Ofwel bedoelde je iets anders. Dan: Het 'wat' het over gaat dat kan mij eigenlijk geen bal schelen. Het draait veel meer over 'hoe' iemand het brengt. Dus verhaalstructuur, spanning of niet. Hoe het is geschreven dan inderdaad.
Sommige verhaallijnen zijn echt fantastisch, maar ik haak al snel af bij veel ''Ik doe dit voor jouw'' of teveel of te weinig komma's. Ik kan daar echt niet tegen en stop dan met lezen. Dan irriteer ik me zo erg aan de slechte schrijfstijl dat ik niet meer van het verhaal kan genieten. Natuurlijk lees ik over kleine dingen heen, en een paar is niet zo erg, maar als het hele hoofdstuk vol met fouten staat, stop ik met lezen.
100% mee eens 9 jaar geleden
Schrijfstijl, hands down. Ik zal de stomste, meest leeghoofdige prut lezen en er met volle teugen van genieten, als het maar op een toegankelijke en interessante manier is geschreven. Als een boek het alleen maar van de verhaallijn of de 'diepgang' moet hebben, zoals bij sommige boeken die ik voor Nederlands heb moeten lezen (*kuch* Harry Mulisch *kuch*), haak ik bijzonder snel af. :')
9 jaar geleden