Verdergaan terwijl de tijd stilstaat.

Zo’n grote bol
met zoveel mogelijkheden
en toch heb ik maar één reden.

Het is herfst,
maar het voelt als winter.
Gele bladeren dwarrelen op de grond
en er staat een koude wind.
Net zoals in mijn hart.

Zo’n grote bol
met zoveel mogelijkheden
en toch heb ik maar één reden.

Het begint te regenen.
Ik ook.
Waarom jij?
Waarom ik?
Wij?

Zo’n grote bol
met zoveel mogelijkheden
en toch heb ik maar één reden.

Je armen rond me houden me warm.
Mijn ogen openen zich langzaam.
Eenzame illusie.

Zo’n grote bol
met zoveel mogelijkheden
en toch heb ik maar één reden.

Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen