Aandachtstekort

Kijk, kijk naar mij, kijk naar mij, de fragiele mens die ik ben. Mijn ziel uitgekleed vol schaamte op tafel gezet, nee, achter een raam. Het kleine dromerige naïeve kind dat verplicht word op te groeien, dat verteld word dat de Sint niet bestaat. De geslagen hond die angstig wegduikt voor de hand van zijn sadistisch baasje, die aan een paal vastgebonden voor verlaten word achtergelaten. Het wanhopige meisje dat vol valse hoop haar gevoelens voor die onbereikbare jongen verklaart en koud, bevroren afgewezen word, en het ijs van haar hart en ziel dat in duizend-en-een stukjes breekt.
Onbreekbaar zijn wij dan zogezegd, terwijl de grootste aanhangers van dit gezegde zelf het meest gebroken zijn. De waarheid is enkel voor degenen wiens hart al gebroken zijn, zodat het niet verder zou breken.
Onbreekbaar zijn wij dan.

Reageer (3)

  • bollenhans1

    een gebroken hart kan door zijn barsten echte liefde doorlaten!

    1 decennium geleden
  • Excelsior

    Dit vind ik zeer mooi, en het is ook een gedicht omdat je niet precies weet waar het over gaat, je kan het op allerlei manieren interpreteren. Je hebt een heel mooi woordgebruik, ik ben er helemaal in de ban van!
    Chapeau!

    1 decennium geleden
  • Hingucker

    Zelfde opmerking zoals bij 'Ik kan niet slapen'

    1 decennium geleden

Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen