ogen 2

Ik liep de trap af, nadenkend zuchtend zorgzaam onverwacht.
Verdrietig en blij nooit zou ik dit kunnen voelen, haat en eenzaamheid kan ik voelen.
Deze gevoelens verteren mij langzamerzeker handje voor handje.
Mensen weten het niet maar als ik lach dan huil ik van binnen, huil ik dan lach ik.
Altijd.... Of zou het nooit zijn?

Er zijn nog geen reacties.


Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen