engel

ik keek naar het vuur ze vroeg me op wie ik stond te wachten.

Daar kwam het hert aandraven elegant en sierlijk moeiteloos.
Zachtjes ruisend op de wind speelde de muziek, langzaam aanzwellend.
Tot het hert zijn goud-bruine hals langzaam omlaag strekte.
Zijn donkere ogen kijken me vol wanhoop aan, ik hoor het schot de lucht trilt ik blijf staan.
Ik word wakker, ik lig op de grond, ik ben dood.

Er zijn nog geen reacties.


Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen