Voltooid verleden tijd.

Jij was de eerste die ik lief had, maar ook de laatste.
Ik dacht dat je alles echt meende, en dat deed je eerst ook.
Het moest veranderen, het was gewoon te mooi.
Het gebeurde, je zag mijn ware aard.

Lieg niet tegen mij, zeg niet dat je van me houd.
Het mes in je handen vertelt zijn eigen verhaal, dat weet je toch.
Bloed valt op de grond, een zachte snik ontsnapt uit mijn keel.
De snik verandert in een grom, jij springt niet achteruit.

Huilend vluchtte ik, jij rende me achterna.
Waarom liet je me niet, maar jaagde je op me?
Je dreef me in een hoek, ontsnappen kon niet.
Als had gelogen, had je me dan laten gaan?

Je bent bang voor me, maar geeft niet toe.
Je mes drukt op mijn keel, dwingend om woorden.
Ik ga niet liegen, vertel de waarheid.
Ik hield van je, onvoltooid verleden tijd.

Onvoltooid maar toch verleden, omdat de toekomst niet meer kwam.
hij zal ook nooit meer komen, dat is de harde waarheid.
Het mes sneed in mijn keel, pijn was het laatste wat ik voelde.
Ik had van je gehouden als het anders was, het was geen leugen.
Het is voltooid verleden tijd.

Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen