Grip

De net iets te lange nagels van
Mijn vingers aan beide handen boor ik,
Zo hard als ik zou kunnen,
In het vel van mijn handpalmen.
Bloed of wonden kan ik toch niet maken.
Het zijn slechts de afdrukken die achterblijven
En na verloop van tijd weer vervagen.

Soms voel ik me een beetje
Gevangen, in mijn leven,
Op een plek waar ik niet wil zijn,
Een beetje gebroken,
Door mezelf,
Maar dat is oké.

Ogen sluiten.
Haal adem, haal adem.

Voor mij een rij met deuren,
Zeker weten goed gesloten,
Maar ik heb een sleutel, die ergens past,
Of misschien zelfs overal.

Hup, hup, hup.
Mijn keuze.
En ik weet niet wat de goede is,
Want de deuren houden mij voor blind.

En regelmatig denk ik aan verdwijnen, (vertrekken).
De sleutel gooi ik op de grond,
Ik kijk er niet naar om.
Ik los op in de ruimte, spring uit het raam, vertrek gewoon door de nooduitgang,
Laat alles achter me,
Hoe dan ook.

Maar ik blijf.
Een stem haalt me naar de realiteit.

Haal adem, haal adem.
Ga door.

Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen