Lichtpuntje

De rozige weerschijn van de avond
lijkend alsof deze een plekje op jouw gezicht vond
opgeheven kin, vol verwachting
jaloers, op die kleine regendruppel
die het voorrecht heeft jouw wang te koesteren

Gesloten ogen om te genieten van het moment
gedachten meegenomen door de storm
die zowel buiten als in je binnenste levendig raast
jaloers, op elk voorbijkomend beeld
dat het voorrecht heeft jouw aandacht te mogen ontvangen

Een opgetrokken mondhoek, als in een stiekeme grap
de lach die steeds weer iets hypnotiserends met zich meebrengt
jaloers, op de veroorzaker van jouw geluk
die het voorrecht heeft gekregen jou te mogen kennen
ik, op een afstand die onoverbrugbaar aanvoelt
kijkend naar dat moois
hopend daar ook ooit eens te staan
met dat prachtige voorrecht
en iemands stralende lichtpuntje te zijn

Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen