Treinreis

Het landschap raasde in volle vaart voorbij
De mensen om haar heen hadden hun ogen dicht
Zij niet, zij dacht aan mij
Een glimlach sierde haar gezicht

Met elke minuut kwam ze dichterbij
Iedereen had met moeite afscheid genomen
Zij niet, zij dacht aan mij
En was in gedachten al aangekomen

Ik merk dat ik naar de klok staar
Voor mijn vrienden kan de dag niet lang genoeg duren
Voor mij niet, ik denk aan haar
En tel de resterende uren

Eindelijk is het moment daar
Iedereen slaat zijn ogen neer
Maar ik niet, ik zie haar
En mijn lach verlaat me niet meer

Reageer (3)

  • Write2it

    Wauw, zo mooi geschreven. Echt goed!

    1 decennium geleden
  • Melanie1907

    Prachtig, en ik weet precies waar je het over hebt. xxx

    1 decennium geleden
  • BlueJays

    Mooi gedicht!

    1 decennium geleden

Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen