Wonderwall

Elke keer
Als we elkaar zagen
In de gangen, op het schoolplein
Of ergens bij een lokaal
Als onze ogen elkaar ontmoetten
Zei je weer diezelfde dingen
Telkens weer
Keer op keer
En het irriteerde me
Mateloos

Ik besloot je te vragen
Waarom je dat deed
Telkens weer
Keer op keer
En jij antwoordde
Slechts dat je het leuk vond
Niet dat je mij leuk vond
Of dat je iemand leuk vond
Maar dat je het leuk vond
Wat me ook weer irriteerde

Later
We praatten nauwelijks meer met elkaar
Misschien soms een beetje
Een snelle hoi of zo
En ik weet niet of je merkte
Of ik misschien zelf wel merkte
Dat ik steeds weer
Je blik probeerde te vangen
Alsof ik iets van je verwachtte
Om te weten wat je van me vond

Want iemand had me ooit eens verteld
Dat je verliefd op me was
En ik denk niet dat ik het geloofde
Maar ik stopte de gedachte niet weg
En die dook steeds weer in me op
Telkens weer
Keer op keer
Omdat ik niet van geheimen hield
Of misschien de gedachte
Dat iemand mij leuk vond
Wel een beetje leuk vond

Zoals ik van jongens niks begreep
Vroeg ik me af
Of iemand iemand kon irriteren
Die hij eigenlijk wel zitten zag
Ik stopte de gedachte weg
Keer op keer
Telkens weer
Totdat ik ergens misschien bedacht
Dat het aandacht trekken was
Op een onhandige manier
Van mij speciaal of gewoon van iemand
Zoals jij dat wel vaker deed
En dat meisjes soms van aandacht hielden

Misschien was dat wel wat ik miste
Ongelukkig met mezelf
Of was het gewoon wel met je praten
Al waren het korte gesprekken
Op een hele rare manier
Zoals ik met niemand anders had
En telkens gleed mijn blik naar jou
Hopend dat je iets ging zeggen
Wat je telkens weer niet deed
Zoals ik ook nooit gedaan had
Omdat je me toen irriteerde
Op een bepaalde manier

Het was pas maanden later
Een jaar geduurd kon het wel hebben
Toen ik mezelf opeens betrapte
Op het lezen van al jouw Facebookberichten
En ergens rond Valentijnsdag
Uit een post die je toen likete
Was er ergens in mij iets dat hoopte
Dat ik misschien dat meisje was

Ik was niet verliefd
Vond je ook niet leuk
Zei ik in mijn gedachten
Telkens weer
Keer op keer
Met daarbij me af te vragen
Of ik tegen mezelf liegen kon

Ik raakte je niet kwijt
Uit mijn gedachten
En al wist ik niet waarom
Niet echt in staat te bedenken
Wat ik nou eigenlijk van je vond
Verliefd zijn deed ik niet
Want er waren niet de hartkloppingen
Knikkende knieën en de vlinders
Waarover je in boeken las
Dan zou het sterker zijn, bedacht ik
Al was je wel een beetje leuk

Ergens in gedachten
Vroeg ik me dan toch ook wel af
Of jij ooit aan mij zou denken
Als ik aan jou aan het denken was
Maar daar moest ik maar niet op hopen
Als wat ik deed al hopen was

Ik weet niet of ik je leuk vind
Of dat het meer de gedachte is
Aan jou leuk vinden die ik leuk vind
En misschien iemand die mij leuk vind
Al moet ik daar maar niet op hopen
Zoals tijd voorbij gestreken is
Weet niet wat ik van jou moet denken
Maar wel dát ik aan jou moet denken
Telkens weer
Keer op keer

Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen