Mama

Ik weet niet waarom ik moet schrijven
Misschien is het om mezelf te blijven
Moeder jij maakt me soms bang
Ik hoop gewoon dat ik mezelf blijven kan
Vaak heb ik het idee dat ik op je lijk
Dat is positief en negatief tegelijk
Want ik weet heus wel dat je een beetje gek bent
En dat je de grens van andere vaak schendt
Ik snap ook dat dat nu in je zit’
Maar soms raak je mijn harde pit
Ik ben aan het leren hier niet op in te gaan
Ik ben de gene die goed in mijn schoenen moet blijven staan
Maar natuurlijk kwetst mij dat ook
Ik heb geen zin in al dat heen-en-weer geloop
Het ene moment
Ben ik zo ontzettend blij dat jij mijn moeder bent
Het andere ter zijde
Want ik wil niet dat onze wegen scheiden
Dus moet ik mijn tong inslikken
Als jij je dag niet hebt
En dat komt meestal als iemand zijn toon verkeerd neerzet
Jij pikt van niemand een verkeerde toon
Dat komt door je vader, je jeugd
Je was geen zoon
Mijn respect respect voor jou zit zeker diep
Maar soms doe je gewoon een beetje ziek
Morgen is het weer over zo denk ik dan
Hopend dat ik dit gedrag niet zal overnemen, als dat kan

Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen