Leeg

Ik krijg ook gewoon niks op papier
Dus dan probeer ik het maar hier
Ik weet ook niet zo goed wat ik moet zeggen
Omdat ik niets aan je kan voorleggen
Steeds als ik probeer te schrijven
Begin ik zo goed als te verstijven
Mijn moeder heeft me een brief geschreven
Ik heb hem een klein beetje gelezen
Ik ben bang dat ze me kwetst met de woorden die ze schrijft
En dat de relatie tussen mij en haar niet hetzelfde blijft
Ze loopt te bazelen over hoe goed zij mij heeft opgevoed
En hoe goed zij mij wel niet van het kwade heeft behoedt
Maar nu is mijn moeder de kwade zelf
En dat gevoel krijg ik door haarzelf
Alles loopt in mijn hoofd door elkaar
En ik blijf maar zitten in deze staar
Ik kan mij niet goed meer concentreren
Omdat ik mezelf niet goed meer kan beheren
Ik voel me een rasechte chaoot
Omdat alles bij mij maar aankloot
Ik kan er niet goed tegen
Het enige wat ik zie is regen
Het is niet alleen mijn moeder die zorgt dat ik niets zie
Het is ook mijn school, vriendinnen en wie?
Voor mijn gevoel is er nog zoveel meer aan de hand
In mijn hoofd gaan de lijsten tot de hoogste stand
Zo hoog dat ik het einde niet meer kan zien
Bedrijven willen ook wat van me bovendien
Misschien is het omdat ik ouder word
Ik hoop dat alles over is binnenkort
Maar als ik wil dat dit komt, moet ik mijn lijsten toch echt kleiner maken
Kom op Joyce, op orde stellen al die zaken
Maar waar moet ik beginnen?
Dit is mijn begin, deze zinnen
Dit is het makkelijkere werk om het van mij af te gooien
Hopelijk begint mijn stress dan te ontdooien
Want hoe moet ik nou verder gaan
Ik kan niet zomaar alles laten staan
Nee ik moet het allemaal doen en regelen
Ik neem voor mezelf wat maatregelen
Een lijst op papier die mij vertelt wat ik moet doen
Dan zie ik het einde en kan ik alles uitdoen
Het is nu tijd voor mij om hieraan te beginnen
Dan word het wat rustiger daarbinnen

Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen