Kleurendag

Deze dag was ik opgestaan
om eens rustig op mijn gemak naar school te gaan.
Na het ontbijt stapte ik door de deur
maar, ooh nee! Er was nergens kleur.
Alles zag grijs, zwart en wit,
dat is pas dikke sh* t.
Ik sloot mijn ogen en wenste gauw,
dat het weg was al dat grauw.
Toen ik mijn ogen weer open deed,
kreeg ik het toch even heet.
Alles en iedereen zag rood!
Oh wat schaamde ik me dood.
Toen werd het echt niet te doen
en werd alles en iedereen groen!
Het begon bij het gras.
Je wilt niet weten hoe het was.
Plots werd het me allemaal echt te veel,
want alles werd toen geel.
Toen viel ik bijna flauw ,
want alles was nu blauw.
Lachen kon ik niet.
Ik had enkel verdriet.
Ik liep naar huis en sprong in bed.
Ik had er beter niet op gelet.

De volgende dag ging ik terug naar buiten
om op iets heel vreemds te stuiten.
Er waren allemaal kleuren om me heen.
Het was gedaan met mijn geween.
Al stralend keek ik rond en rond
van de lucht tot aan de grond.

Eindelijk was ik super blij.
Ja, eindelijk voelde ik me vrij!

Reageer (2)

  • HEERSBEESTJE

    Hey leuk gedicht (: echt heel grappig en vrolijk.
    Oh en een tip, verwacht niks van de wereld en je zult ook niet snel gekwetst zijn. Expectation is the root of all heartache.
    x

    1 decennium geleden
  • flashyflower

    Geef aub reacties

    1 decennium geleden

Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen