Mijn dood
Mijn dood
mijn ogen stromen vol
vol met tranen
tranen die ik laat om jou
ze zijn er
vanwege jou
maar ze vallen niet
een pijn in mijn hart
het stak
en ik wilde er van af
ik liep naar de la
en pakte
ik liep naar de badkamer
en staarde ernaar
ik dacht dat ik het kon
dat dacht ik echt
maar ik voelde het metaal in mijn hand
en ik stortte neer
de tranen stroomde over mijn wangen
ik liet het vallen
met de punt kletterde het op de grond
ik staarde ernaar
terwijl de tranen bleven stromen
nooit zo hard gehuild
om alleen een gedachte
een gedachte om het te eindigen
hoe kan ik hier aan denken
denken aan mijn eigen dood
hoe heb ik er naar kunnen verlangen
verlangen naar mijn eigen dood
nog nooit heb ik mezelf zo gehaat
zo gehaat om deze gedachte
mezelf zo gehaat om de gedachte aan mijn dood
Reageer (1)
kippevel..
1 decennium geleden