Zilver vogeltje

Zilver vogeltje
Het zilveren vogeltje zat afwachtend op de zwarte tak,
hij was hier alleen,
het enige leven onder dit kille dak.
Het dak sloot hem af van de wereld waar hij eens leefde,
de wereld vol kleur, geluk en licht.
De wereld die hij lang geleden heeft verlaten.
Hij vloog hiernaartoe bij het zien van haar gezicht,
maar voor hij bij haar aan was gekomen werden alle deuren om hem heen gesloten.
Nu is het zilveren vogeltje gevangen in deze donkere plek,
altijd zal hij wachten op zijn vrijheid,
vrijheid, de gedachte daaraan klinkt nu zo gek.
Gek, omdat hij hier al eeuwen vastzit.
Al eeuwen zit hij onbeweeglijk op de zwarte tak.
en dan vraagt hij zich af: 'Wat is dit?'
Hij weet niks over het leven dat hij nu gedwongen moet leiden.
'Ik was nog beter af geweest in de goot!'
Sorry zilver vogeltje, ik kan je niet helpen.
Dit is nu eenmaal de dood.

Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen