Te diep
Te diep
Diep. het water was te diep geweest voor iemand zoals ik. iemand die niet werd gehoord toen ze om hulp riep. Ik wou niet zwemmen, maar ik moest. het moest van de stemmen die me hebben verwoest. Nee, niet de stemmen in mijn hoofd, die zijn te zwak om me uit mijn slaap te kunnen wekken. Het zijn de stemmen van het moeras die me van mijn leven hebben beroofd, door mijn geest het water in te trekken. De stemmen van geesten die je elke nacht ziet dansen boven het donkere meer. Hun gezang zo zuiver en mooi. Hun blikken zo koel en gemeen, altijd zoekend naar een nieuwe prooi. Een prooi zwak genoeg om hun klaagzang aan te horen, haar geest nu verdoemd altijd te lijden. Lijden onder de spreuk die ze over haar hebben uitgesproken. Een spreuk die ervoor zorgt dat niemand haar meer kan bevrijden. niemand kan haar meer bevrijden van dit geesten lied dat ze gedwongen zal blijven zingen. Haar stem zuiver en mooi, haar ogen altijd opzoek naar een nieuwe prooi die ze dit bestaan op kan dringen. Tegen haar zin in is ze veranderd in een wezen van het kwaad. En alles wat ze nu nog heeft van wat ooit haar leven was geweest zijn herinneringen. Herinneringen van toen ze nog kon dromen. Een toekomst die op haar wachtte. wensen die nog konden uitkomen. Ze wilt haar leven terug. Maar ze kan hier niet wegkomen. Haar ziel zal hier altijd gevangen blijven zitten. Hier, in dit donkere meertje verstopt tussen de bomen.
Er zijn nog geen reacties.