untiteld.

Soms heb ik zin om te gillen, te schreeuwen de longen uit mn lijf.
want het doet allemaal z'on pijn..
het gevoel van eenzaamheid, om helemaal alleen te zijn..
Soms heb ik zin om te rennen, weg van hier.
weg van deze plek vol haat jaloezie en hartenscheuren..
Ik kan er niet meer tegen. Ik moet even rust, even tijd.
Naar een plek waar ik mezelf kan zijn zonder onzekerheid.
Jullie praten maar, lul maar een eind weg.
Voor jullie is het een leuke roddel, en ik ben de gene die er onder leid.
maar ga maar door, wel sneu.. 't enige waar je blij van word?
Triest meid..

Er zijn nog geen reacties.


Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen