Inspiratie bron.

Mijn verdriet is een inspiratie bron
mijn vurig verlange brand harder dan de zon.
Ik schrijf dit gedicht speciaal voor jou,
omdat ik zielsveel van je hou.
Maar alles wat ik nu schrijf, wordt nooit realiteit.
Vergeleken met jou, ben ik een simpele meid.
En als je dan voor een ander zou kiezen, zou ik de hoop,
voor even verliezen.
Ik sla mezelf voor mijn kop, en pak dan mijn simpele leventje weer op.

''Wat denk ik wel niet, hij val niet op mij''
maar dat kan ik niet zeggen, dat kan alleen jij.
En als ik je die vragen ooit stellen zou.
Weet ik eigenlijk het antwoord al,
je verteld me dat je niet iemand kan dwingen
om van iemand te houden en dat soort dingen.

Je kan niet iemand bevelen 'jij gaat met mij je leven delen''
Je pakt mijn handen, en kijkt me aan.
In jouw ogen weerspiegelt de maan,
''veel geluk'' fluister je zacht.
En dan verdwijn je in de nacht.

Die ogen, grijs met zwart, draai ik bij me, in mijn hart.

Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen