Struggeling.

Kanker een klein woordje met zoveel pijn.
Bij de een is het gezwel groot en bij de ander klein.
Alle energie wordt uit je lichaam gepompt.
Het is moeilijk om er over te praten.
Er komt een tijd dat diegene met kanker je moet verlaten.
Sommige hebben geluk dat ze het gezwel kunnen weg snijden.
Andere mensen moeten tot hun dood lijden.
Het doet de mede mens ook behoorlijk zeer.
De tranen rollen over je wangen.
Je kunt foto’s ophangen.
Foto’s als herinnering aan de tijd.
Voor degene waarvan je zoveel hield en pijn had.
Zoveel stress waar je in zat.
Je vervult haar laatste wensen.
Je zoekt troost bij andere mensen.
Je weet pas wie je echte vrienden zijn.
Als ze je helpen met je pijn.
Kanker, wat moet je daar nou van denken.
Je zou je eigen leven aan diegene willen schenken.
Van de één op de andere dag kun je die ziekte hebben.
Het lijkt alsof je zit in heel veel spinnenwebben.
Je kunt nergens naartoe vluchten.
Je krijgt om de zoveel tijd een chemokuur.
Het voelt alsof je loopt tegen een muur.
Je heb zoveel verdriet.
Ik pluk voor jou een vergeet-mij-niet.

• 1
• 2

Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen