Onzichtbaar

Soms ligt verdriet
In een halve
vierkante meter tuin

Liefdevol geborgen
onder de bodembedekker
en vergeet-mij-nietjes

Verscholen...
tot het zich wurgend
een weg baant naar mijn keel

Enkel de maan laat het glinsteren
terwijl het langzaam
zichtbaar wordt...

Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen