Q

Even Geduld...
Alle Columns

Het overlijden van een huisdier

Hoe jij mij altijd kusjes gaf, altijd naar huis kwam tussen de middag. Hoe dat na verloop van jaren veranderde naar thuiskomen bij het horen van mijn stem. Nageltjes op de schutting, een hoge sprong, en daar zag je me. Sprong van de schutting af, zo langs alle plantjes en de vijver. Ik wierp me op mijn knieën, we gaven elkaar een kusje, en het was weer goed. Daar was je weer. Hoe jij op mijn bu [...]

Huisgenoten, koken en op kamers

Het is alweer een hele tijd geleden dat ik een column heb geschreven. Ik heb namelijk een aantal drukke weken achter de rug. Sinds het begin van deze maand woon ik op kamers. De eerste twee weken waren ontzettend wennen: ik was in de ochtend twee keer zo sloom en ook het avond eten maken duurt lang. Ik ben serieus meer dan een uur bezig met koken, eten en afwassen. Natuurlijk heb ik ook nog school [...]

De eenzame student

Disclaimer: dit is allemaal een tikkeltje aangedikt/overdreven! Wilde het gewoon even van me afschrijven. “Ja, oud en nieuw was echt geweldig! Ik heb met zes jongens gezoend en ik was de hele avond zo stomdronken dat ik drie keer moest kotsen. Ik kan me er niet heel veel meer van herinneren.” Dat was wat een klasgenoot zei. De rest stond er omheen en lachte mee. Wat grappig dat je zoveel dro [...]

We kunnen er niks aan doen; geloof je het zelf?

Sinds gisteren zijn er weer hevige gevechten losgebarsten in Aleppo, Syrië. Er is niet veel over te lezen, maar op websites zoals BBC staan schrijnende Twitter-berichten van burgers die via social media hun last farewell posten ( ) en op Nu.nl vond ik een heel aangrijpende foto ( ). De oorlog in Syrië speelt al tijden, maar ik kijk meestal niet zo goed naar die nieuwsberichten. Ik vind het naar [...]

Quizlet als basisschoolklas

Note: dit kan met een knipoog gelezen worden. Ik zat laatst in de bus op weg naar de universiteit, toen ik langs een basisschool kwam. Spelende kinderen die allemaal plezier lijken te hebben, maar waar schijn bedriegt. De basisschool is namelijk niet eens zo’n hele leuke plek, vooral niet als je zelf een kind bent. Mijn basisschooltijd heb ik uitgezeten alsof het een gevangenisstraf was. De [...]

Het treinleven en op kamers gaan

Nou, daar ben ik weer hoor, met mijn verhalen over mijn ontdekkingen in de wereld van de studenten. Volgende week vrijdag is mijn eerste blok afgelopen. Dan heb ik de studiepunten voor de eerste paar vakken, als het goed is, al binnen. En, man, wat is dat snel gegaan, zeg! Het voelt alsof ik al jaren op de universiteit zit. Iedere dag met de trein heen, met de trein terug… In het begin vond ik dit [...]

Verschillende levens

Warning: dit column gaat over kinderen met kanker en kan triggerend zijn. Deze zomer kwam ik in de bieb het boek KanjerGuusje tegen, geschreven door Lowie van Gorp. Een aangrijpend boek over dochter Guusje die leukemie heeft en uiteindelijk komt te overlijden. Via het blog dat de ouders van Guusje bijhielden, kwam ik uit op meerdere blogs over kinderen die kanker hebben. Ouders die schrijven h [...]

Een voldaan gevoel

Het is op dit moment elf uur ’s avonds en ik zit in de trein. Een uur reistijd voor de boeg. Ik hoor geroezemoes om me heen; vrienden die met elkaar praten, zakenmensen aan de telefoon… Zouden zij nu nog aan het werk zijn, spookt er door mijn hoofd, maar ik word alweer afgeleid door het volgende gesprek. In de trein hoor je de raarste dingen; meeluisteren met gesprekken vind ik dan ook een leuke b [...]

Mijn VWO-diploma of mijn rijbewijs?

Mijn ouders vroegen laatst waar ik trotser op was. Mijn vwo-diploma, of mijn rijbewijs? Ik heb het gevoel dat aardig wat mensen me uit zullen lachen als ik zeg dat ik trotser ben op mijn rijbewijs. Want, hoor ik hen al denken; het vwo is toch veel harder werken? Dat rijbewijs heb je na anderhalf jaar in de pocket, het vwo duurde zes jaar! Ja, het vwo duurde ook wel wat langer, maar voor mijn rijbe [...]