Q

Even Geduld...
Alle Columns

Slingers ophangen

‘Het leven is een feest, maar je moet wel zelf de slingers ophangen’. Ja, ik ben deze column zonet begonnen met één van de meest vreselijke cliché zinnen die ik ken. Ik gebruik deze zin zelf enkel sarcastisch, en wanneer ik hem gebruik krijg ik altijd chagrijnige blikken toegeworpen van mensen die ook een hekel hebben aan deze zin. Toch moet ik bekennen dat deze zin langzaam steeds meer mijn motto [...]

Eeuwige informatiestroom

Geconcentreerd, met roze markeerstift in mijn hand zit ik aan mijn bureau. Ik moet deze teksten echt lezen, want ze zijn belangrijk voor het tentamen over een week. Met een zucht sla ik de pagina om, en probeer me te herinneren wat ik net heb gelezen. Er komt echter weinig naar boven, en terwijl ik mijn gemarkeerde zinnen nog een keer overlees weet ik dat ik helemaal niks opneem momenteel. Mijn co [...]

Vanzelfsprekendheid

Ik ben een bevoorrecht persoon. Ik mag studeren, ook al ben ik een vrouw. Ik kan ´s avonds over straat, zonder me onveilig te voelen. Ik mag mijn mening uiten zonder bang te zijn dat ik daarvoor kan worden gestraft door mijn overheid. Mijn jeugd was zorgeloos en fijn, zonder angst voor oorlog, waar ik slechts over leerde in de geschiedenisboeken. Oorlog en onveiligheid lijkt zo ver weg, iets wat z [...]

Wat zou je doen met een miljoen?

Soms zie ik de reclames van de postcode loterij voorbij komen op tv, waarbij prijzen van wel meer dan één miljoen kunnen worden gewonnen. Ik vraag mezelf wel eens af wat ik eigenlijk zou doen met een miljoen. Momenteel ben ik maar een student, en hoewel ze zeggen dat geld niet gelukkig maakt denk ik persoonlijk dat er met geld wel veel meer mogelijk is. Hoewel ik de kans klein acht dat ik ooit een [...]

Ode aan het treinreizen

Weilanden razen aan me voorbij. Achtertuintjes tonen zich aan mij. Ik vind het heerlijk om naar buiten te staren tijdens een treinreis. Het mooiste vindt ik dat een trein midden door steden rijdt, waardoor je opeens rommelige of hele nette achtertuinen krijgt te zien. Met een auto rijd je door straten waar je alleen de voorkant van huizen kan zien, en de voortuinen. Deze voortuinen zijn er op inge [...]

Wat wil je later worden?

Het begint al vroeg. De vraag 'wat wil je later worden?' wordt vaak al op de basisschool aan jonge kinderen gevraagd. Waar andere meisjes graag moeder, prinses of dolfijnentrainster (volkomen realistisch) wilden worden, riep ik in groep 4 dat ik later boerin wilde worden. Lang heb ik niet aan deze droom vastgehouden en vanaf toen zijn verschillende beroepen voorbij gekomen. Dierenarts, schilder , [...]

Studie ontwijkend gedrag

De tentamenweken komen er weer aan voor mij. Ik weet dat ik deze tentamens gewoon zou moeten kunnen halen als ik er goed voor leer, en er de tijd voor neem. Natuurlijk is dit natuurlijk juist niet wat ik momenteel aan het doen ben (zelfs deze column is in feite studie ontwijkend gedrag). Alles om me heen lijkt opeens leuker dan studeren voor mijn tentamens. Ik ruim met liefde nog een keer mijn kam [...]

Carnaval met een boodschap

Mijn studiegenoten blijven het maar een raar fenomeen vinden dat wij Brabanders (en ook Limburgers natuurlijk) komend weekend weer een feest gaan vieren waarin we op de gekste manieren zijn verkleed en verschillende hoeveelheden alcohol naar binnen gieten. Natuurlijk heb ik de zachte g en ben daarmee een opvallend verschijnsel tussen mijn studiegenoten die vooral uit het noorden van het land komen [...]

Aantrekkelijk nieuws

Nieuws gaat razendsnel de hele wereld rond. Zo wisten we binnen enkele minuten dat er een vliegtuig de Twin Towers in was gevlogen, en ook wisten we erg snel dat er gewapende mannen in Parijs een schietpartij hadden aangericht. Deze aanslagen konden we op de minuut volgen, en we leefden mee met de gevolgen voor het betreffende land en de nabestaanden. Het aantal slachtoffers bij deze twee aanslage [...]

Het beste uitzicht

Normaal ben ik geen persoon die zich erg laat leiden door gevoelens, maar rond deze tijd van het jaar speelt het toch op. Het is alweer bijna 2015 terwijl ik me nog goed kan herinneren hoe ik me vorig jaar rond deze tijd voelde. Het voelt apart dat er zoveel kan veranderen in één jaar, en het klinkt cliché maar het kan dus wel. Vorig jaar, 2013, rond deze tijd was ik een ander persoon. Ik was ge [...]

Een lach verandert alles

Een teleologisch wereldbeeld, daar hadden we het vandaag over bij werkcollege. Het betekent dat je gelooft dat alle gebeurtenissen die in je eigen leven en in het leven van anderen, leiden naar een bepaalde toekomst, een vast punt in de toekomst, waar we bijvoorbeeld geen racisme meer kennen en er overal democratie is in de wereld. Het zou betekenen dat we met z'n allen een soort doel hebben. Dat [...]