De slechtste manieren om een verhaal mee te beginnen
De slechtste manieren om een verhaal mee te beginnen
Je kent het allemaal wel: dat moment waarop je een boek opendoet, de eerste alinea leest en weet dat het zacht uitgedrukt niet jouw ding zal zijn. Dit zijn de manieren om te beginnen die ik absoluut vreselijk vind. Natuurlijk geldt dat niet voor iedereen, dus don't judge me - dit is mijn persoonlijke mening, geen lijst vol feiten.
-
Informatiedump
bron: www.adazing.comNiets is vreselijker dan een heel geschiedenisboek over het ontstaan van je wereld, de gewoontes van je nieuw uitgevonden ras, en de hele architectuur van de stad waarin het zich afspeelt in hoofdstuk één (of in een proloog, dat vind ik persoonlijk nog erger). Informatie dumpen kan ook op andere manieren. Ik hoef bijvoorbeeld niet meteen alle informatie over de MC te ontvangen, houd dat voor de rest van het verhaal alsjeblieft. Lange backstory's boeien me ook geen reet.
-
Gesprek
bron: mnbrass.orgEr is niets verkeerd met een dialoog, of zelfs een gesprek tussen drie personen. Maar zodra er meer dan vier personages meteen al een eigen stem krijgen in hoofdstuk één, vind ik het een beetje verwarrend. Bovendien moet je je focus als schrijver verdelen over verschillende personages, wat betekent dat geen personage echt de spotlight krijgt die hij/zij verdient.
-
'Het was allemaal gewoon een droom'
bron: images.tritondigitalcms.comWanneer schrijvers dit doen, heb ik het gevoel dat ze een beetje vals spelen ofzo? Ik bedoel, ik voel me enorm bedrogen dan. Vind het gewoon heel erg naar.
-
EN.... DEAD
bron: images.indianexpress.comBegrijp me niet verkeerd: i love it wanneer personages sterven, zeker wanneer je het niet verwacht. Maar wanneer een thriller begint met een personage dat achtervolgd wordt door een moordenaar, wel, dan is het vrij verwacht. Bovendien ben ik er niet zo'n fan van als auteurs 2000 woorden gebruiken om een personage voor te stellen om hem vervolgens meteen weer te vermoorden. Waarom die moeite nemen als je personage toch niets toevoegt aan het verhaal? Dat is gewoon cruel. Bovendien heeft de lezer toch een bepaalde band met het personage en hem/haar dan na 2000 woorden, in het allereerste hoofdstuk van het boek, vermoorden vind ik gewoon gemeen. Natuurlijk werkt het in sommige gevallen wel. Wanneer de dood van dat personage bijvoorbeeld net het hele verhaal in gang zet. Maar meestal ben ik er geen fan van.
Pas op: wanneer een dood vroeg komt (laten we zeggen ongeveer het midden van het boek), maar toch pas na een aantal hoofdstukken, vind ik het wel geweldig. Zeker als het het hoofdpersonage is, want dat ziet niemand aankomen lol. -
De alledaagsheid van het leven
bron: snoringcanada.comPersonage wordt wakker, kijkt in de spiegel, beschrijft zichzelf (want ja, hij ziet er natuurlijk zoveel anders uit dan normaal *zucht*), mama roept hem voor het ontbijt, gaat naar zijn werk blablablablablablabla. SAAI. Wat kan het mij schelen dat het personage cornflakes als ontbijt neemt? Dat wil ik helemaal niet weten, tenzij je personage leeft in een wereld waar cornflakes verboden is en hij continu voor zijn leven vreest wanneer hij cornflakes eet.
Toch nog even extra aandacht voor de 'hoofdpersonage wordt wakker' trope, want deze geeft me echt rillingen. Brrrr. Why, just why? Tenzij hij wakker wordt omdat er een koude tentakel aan zijn gezicht kleeft of weet ik veel wat - laat dat kind gewoon slapen. -
Dingen die ik niet snap
bron: www.verts-ne.chMaak het je lezer niet te moeilijk. Wij doen dit ook gewoon voor de fun, you know. Ik weet dat veel grote auteurs allerlei verwarrende openingen hebben, maar idk, krijg dan gewoon het gevoel dat ze teveel hun best willen doen. Als je je verhaal ingewikkeld maakt, wordt het niet beter. Het geeft alleen de indruk dat je jezelf voor wil doen als een halve geleerde wanneer het ook simpel kan.
-
Uitverkorene en alle shizzle die erop lijkt
bron: evome.coUitverkorene is waarschijnlijk het verkeerde woord, maar ik gebruik het even als een overkoepelende term. Ik doel vooral op die verhalen wanneer opeens een random persoon/vreemd wezen verschijnt dat jouw hoofdpersonage zo speciaal vindt. De enige die de wereld kan redden, blablabla. Tenzij jouw uitverkorene een bompa van 72 is (want 72 is een mooi getal enzo), weet ik dat dit niets voor mij zal zijn.
Reageer (6)
true,
5 jaar geledenmaar je brengt mij op inspiratie, cornflakes verbodXD
"Lange backstory's boeien me ook geen reet"
5 jaar geledenAmen! Echt verschrikkelijk gewoon.
"Lange backstory's boeien me ook geen reet." (quote)
6 jaar geledenMet bepaalde punten ben ik het wel met je eens!
6 jaar geledenDat sommige dingen te veel of te voorspelbaar zijn. Maar dat hangt ook weer van het verhaal af.
Punt 5 is soms wel vervelend maar als detail voor detail gezegd word. Hangt ook beetje van de manier af. Lees nu ook verhaal die het doet maar op een niet storend emanier zeg maar
I feel you :'D
6 jaar geleden