Hollands, of toch niet?
Hoe vaak heb ik het al niet gehoord. “Je komt uit Holland? Maar je klinkt helemaal niet Hollands?” Ten eerste, waar ik vandaan kom houden we niet zo van Holland, en we wonen dan ook niet in Holland. Het tweede is juist waar ik het over wil hebben. Ik kom uit de buurt van Maastricht. Voor diegene die niet weten waar dat ligt: ten zuiden van Nederland (ja, Nederland, niet Holland) en dan bedoel ik echt zuidelijk, en niet Tilburg- en Eindhoven-zuidelijk, maar uiterst puntje van Limburg-zuidelijk. Het ligt tegen België aan, 30 km in vogelvlucht van Duitsland en is Holland georiënteerd.
“Holland georiënteerd?” hoor ik nu een aantal van jullie vragen. Dat zal ik eens uitleggen. Toen ik op de basisschool voor een middelbare school kon kiezen, werden mij enkel Nederlandse opties voorgelegd, terwijl een Belgisch equivalent even ver weg lag. Hetzelfde gebeurde ook met de keuze van vervolgopleidingen in het middelbaar. Nooit is er tijdens een voorlichting genoemd geworden dat België een aantal zeer goede universiteiten heeft. De universiteit in België waar ik nu op zit, ligt nog korter bij mij, dan de universiteit van Nijmegen of de TU Einden wat na Maastricht de kortst bijzijnde universiteiten in Nederland zijn. Is het dan niet vreemd dat ik er op mijn middelbare school niets over hoor? Ook richting Duitsland ligt er een universiteit dicht in de buurt, die hoog aangeschreven staat qua techniek, en daar hoor je ook niemand over.
Dat is dus wat ik bedoel met Holland georiënteerd. Het hele bedrijfsleven in Zuid-Limburg richt zich naar Holland, en toch hoort Limburg niet echt bij Holland. Als ik mijn vader moet geloven is Holland niet echt geïnteresseerd in Limburg en zijn wij maar een derderangs-provincie, terwijl we in België als “Hollanders” worden bestempeld. Bovendien verdient Maastricht, en een groot deel van Zuid-Limburg, zijn inkomsten aan tourisme. Met dat alles in gedachten rijst de vraag: Hoe zijn wij niet euregionaal gericht? Hoe moeilijk kan het zijn om kinderen in Maastricht te leren dat het buurland België zo eng nog niet is, en zelfs makkelijker en korter bij? Hoe leer je volwassenen dat Duitsland veel meer te bieden heeft dan wat men aanvankelijk denkt?
Ik denk persoonlijk dat de Zuid-Limburgse economie ontzettend zal bloeien als we ons meer opstellen naar wat er om ons heen allemaal te doen is. Zuid-Limburg kan de schakel worden tussen Nederland, België en Duitsland. Maar dat wilt Holland uiteraard niet, want Limburg is onbelangrijk. En wanneer er dan euregionaal iets geregeld wordt -Maastricht was in de running voor culturele hoofdstad met samenwerkingen tussen Hasselt (BE, Vlaanderen), Luik (BE, Wallonië) en Aken (DE)- verkiest met voor het puur Hollandse.
Dit alles beschouwd buiten het feit dat de mentaliteit van de Limburger veel meer overeen komt met die van de Belgen en de cultuur vele malen anders dan in het Noorden. Misschien misstaat Limburg niet als apart land. Holland zou niets missen, en Europa en Limburg zouden iets rijker zijn.
Reacties (3)
Ik ben het ermee eens, hoewel je dan weer tientallen mensen krijgt die dat niet inzien en gaan zeuren.
7 jaar geledenIk moet spontaan denken aan een clip uit Wat Als?.
7 jaar geledenWie weet is er nog toekomst voor land Limburg.
Ik denk dat een deel ligt aan landsgrenzen. Vroeger zat het met studiebeurzen allemaal anders. Nu de wereld meer internationaal is geworden, er een euro en Europese Unie bestaat, zijn nog een hoop denkwijzen verouderd. Ik studeer als Nederlander in Antwerpen. Als een 17-jarig meisje uit midden-Nederland kreeg ik vaak de opmerking dat het ver weg was (1,5 uur met de auto ongeveer). Inmiddels woont mijn jongere zus in Leeuwarden, en zij krijgt minder vaak te horen dat het ver is (ong. 2 uur rijden). Het is grotendeels dus iets mentaals "het buitenland" dat mensen afschrikt van dit soort keuzes. Maar er zijn ook nog wel andere moeilijkheden als je in het buitenland studeert. Geen onoverkoombare, maar ze maken het soms wel lastig...
7 jaar geledenhet heeft een reden dat ik mijn rijbewijs later heb dan mijn zusje.Hoewel ik wel moet zeggen dat een hoop dingen zijn verbeterd sinds ik ben begonnen. Ik denk ook dat het minder ter sprake komt omdat de oudere generatie minder mogelijkheden had, en dus minder ervaring heeft met in het buitenland studeren.En ja, Nederland is een beetje Randstad-georiënteerd, maar mensen in Utrecht krijgen ook eerder opties te horen zoals Maastricht en Groningen, wat ook niet naast de deur ligt, dan "Buitenlandse" Universiteiten. Het is vooral het "binnen de lijntjes" denken.
Althans, dat is wat ik denk dat er aan de hand is.