Gsm vergeten
Tegenwoordig valt de gsm, vooral de smartphone, niet meer weg te slagen uit onze maatschappij. Eender wie en eender waar moet iedereen bereikbaar kunnen zijn. Via telefoon, via sms, maar ook via Facebook, Messenger, WhatsApp, Snapchat,… De gsm heeft menig levens overgenomen. Het wordt ook al meteen een ‘first world problem’ als onze smarthpone niet meer de nieuwste is of een seconde trager werkt dan in het begin.
Ikzelf ben ook schuldig. Ik heb misschien niet zoveel apps op mijn gsm staan, sommige weer ik ook bewust zoals Snapchat, Tinder,…, maar toch kan ik me geen leven meer inbeelden zonder mijn smartphone. Ik heb geen behoefte meer aan een gsm uit het stenen tijdperk, a.k.a. de Nokia 3310. Ik vind over het internet chatten veel gemakkelijker dan sms’n, maar dat laat niet weg dat ik nog veel sms en bel. Ik denk dat ik ook nog ergens in een ‘fase’ tussenin zit. Ik kom nog uit de nineties en nillies waar het al super vooruitstrevend was als je een dikke bak met even grote bak als scherm, lees Windows 95, thuis had en voor je plechtige communie (12 jaar) een simpele Nokia-gsm kreeg om naar huis te kunnen bellen indien er iets zou gebeuren op de terugweg van school. Toen was sms’en nog geen hype, een aantal jaren later was MSN dan weer helemaal in. Maar goed, ik ben aan het afdwalen. Als ik naar mijn nichtjes kijk die 5 jaar (en meer) jonger zijn dan mij, dan zijn die volop opgegroeid in een digitaal tijdperk. Die zijn totaal niet meer weg te slaan van hun smartphone, of in hun geval Iphone. Er zit een enorm groot verschil op wanneer ik mijn gsm thuis vergeet of wanneer zij die vergeten (als ze die überhaupt als zouden vergeten aangezien die vastgelijmd is aan hun handen). Volgens mij is dat pure stress als zij die zouden vergeten. (Maar ik wil niemand over dezelfde kam scheren want niet iedereen is extreem.)
Ik vergeet de mijne regelmatig en dan heb ik meer iets van “Meh, pech”. Iedere keer ik mijn gsm weer vergeet mee te nemen naar het werk, begin ik dan te denken aan de jongeren (maar ook volwassenen en ouderen) waarbij hun gsm met permanente lijm is vastgekleefd aan hun handen. Wat zou er door hen heen gaan? In welke graad van ‘first world problem’ bevinden zij zich? Ik vind het altijd wel leuk om over na te denken, eigenlijk over first world problems in het algemeen. Het is eens iets anders dan de verhalen die ik op het werk hoor.
Is jouw gsm soms aan jouw handen vastgelijmd? Welke first world problems ervaar jij het meest?
Reacties (8)
Ik vind het echt vreselijk wanneer er mensen langs elkaar zitten en alleen maar op hun gsm bezig zijn. Praat dan toch gewoon met elkaar?
8 jaar geledenZelf ben ik ook niet zo iemand die constant met dat ding in haar hand zit. Wel was het nogal vervelend toen ik 'm een keer thuis vergat toen ik terug naar kot vertrok omdat ik dat ding als wekker gebruik..
Ik heb een bakje (al gebruik ik de smartphone soms voor wifi) en de reacties zijn soms goud waard ^^
8 jaar geledenIk ben zelf ook opgegroeid in de nillies en heb al die verandering meegemaakt, haha. Van Tamagotchi tot iPhone 330 :'D
8 jaar geledenIk kan wel zeggen dat ik mijn smartphone niet heel veel gebruik als je me zou vergelijken met leeftijdsgenoten. Veel te lange reactie, tho.