Examenstress enzo.
Hoe in hemelsnaam is het mogelijk dat ik nu al in de stress schiet als ik denk aan mijn examens?! Vertel mij dat eens. Het is nog maar vier maanden tot de eindexamens. Dat lijkt ontzettend veel tijd, maar alle druk van de docenten die ik in de afgelopen jaren langs me heen heb laten gaan, komt nu in een keer op mij. Probeer het te zien als een stoeptegel die een kevertje verplettert. Zo drukt dus de examenstress nu al op mij. Ik weet nu al bijna zeker dat het tijdens de examenweken een huis op een miertje gaat zijn en dan heb ik het niet over een slakkenhuis.
Normaal ben ik niet iemand die zijn tijd ‘verdoet’ aan schoolwerk. Natuurlijk leer ik wel het nodige en maak ik braaf mijn huiswerk, maar ik ben niet iemand die panisch is om huiswerk te maken, zoals een aantal klasgenoten van mij. Neem nu als een voorbeeld: Ik heb morgen om 10u een herkansing van een proefwerk waar ik een vijf voor gehaald heb. En wat zit ik te doen? Juist, goed geraden. Ik schrijf nu deze column. Maar denk je nu werkelijk dat er een schuldgevoel in mij opkomt omdat ik meer aan mijn scheikunde moet leren? Nee, echt niet.
En toch krijg ik het klaar om het Spaans benauwd te krijgen als ik alleen al hoor wanneer de uitslag van de examens bekend wordt gemaakt. Naar mijn mening wordt er een te grote waarde gehangen aan het examen. In drie jaar tijd (op VWO, twee jaar op HAVO en VMBO) werken we ons in het zweet om het maar vijftig procent te laten uitmaken van je examenlijst. Het andere deel is alleen je examen. Wat nu als je een slechte dag hebt? Pech gehad. Wat nu als je de buikgriep of iets krijgt? Jammer dan.
Er ligt gewoon zoveel verantwoordelijkheid tijdens die drie weken waarin de examens gehouden worden. We hebben geleerd om met verantwoordelijkheden om te gaan, maar zoveel verantwoordelijkheid is te veel voor een leerling van deze leeftijd.
Daarnaast is er ook nog eens de stress voor de vervolgopleiding. Wat nu als ik eens gewoon biologie leuk kon vinden, dan was het een nog een stukje rustiger. Maar uiteraard vind ik weer die studie leuk die iedereen leuk vindt: geneeskunde. Ook hiervoor moeten een hele hoop dingen gebeuren. Ik moet naast mijn examens, ook nog eens leren voor een toelatingsexamen. En pas als de uitslag van de eindexamens binnen zijn, krijgen we te horen of we geplaatst zijn of niet. Wat een stress, wat een zenuwen. Als ik dat maar overleef.
Dames en Heren, geloof me, een eindexamenjaar is absoluut geen pretje. Diegene die dit jaar examen doen, wens ik dan ook ontzettend veel succes!
Reacties (7)
Hahah Examen.. Je hoeft bij mij het woord examen niet meer te noemen in de vriendengroep of je krijgt een 'Hou alsjeblieft je kop!' naar je hoofd gesmeten. Nee vertrouw me, ik doe dit jaar ook eindexamen (Havo) en wij hebben het ook al Spaans benauwd! Veel succes!
1 decennium geledenHaha, ik bevond me een paar jaar geleden in die positie. Het is behoorlijk irritant, want ook al zegt iedereen dat jij het wel haalt, er komt altijd een gedachtenstroom van worst-case scenario's in jouw hoofd.
1 decennium geledenAls je echt graag geneeskunde wilt doen en er een beetje de hersenen voor hebt moet het te doen zijn. Misschien zal het niet perfect zijn, maar er zijn een hoop manieren om geneeskunde te gaan doen.
Succes en geniet van het laatste jaar middelbaar.