Fan zijn
Dag lezertjes! Ten eerste wil ik sorry zeggen dat het sinds vandaag precies een maand geleden is dat ik een column gepost heb. Ik ben het van mezelf niet gewoon en ik vind een maand eigenlijk wel redelijk lang. Shame on me! De grote reden is eigenlijk toch wel mijn grote passie: kajak. Alleen al in de maand juli heb ik officieel 250km gevaren. En je mag toch wel 350km in totaal rekenen deze maand (onofficieel). Het wil in ieder geval zeggen dat ik heel sportief bezig ben geweest en dus amper tijd had voor Quizlet. Opnieuw: shame on me!
Ten tweede wil ik alvast vermelden dat mijn column van vandaag over idolen gaat en het fan zijn dat ermee gepaard gaat. Nu genoeg met al mijn gezever want het is tijd voor de column.
Laatst zat ik met ons mama in de auto. Opeens speelden ze op de radio het liedje ‘Too much love will kill you’ van Brian May. Voor mij is het liedje beter bekend door de gehele band Queen, dan alleen Brian. Dus ik vond het leuk om nog eens alleen Brian te horen. Maar tegen het einde van het liedje kreeg ik tranen in mijn ogen. Ik heb geen idee of het komt omdat het zo’n sentimenteel liedje is of omdat ik de bandleden van Queen zo leuk vind. Nu heb ik nog altijd geen idee waardoor het komt. Misschien was ik die dag gewoon sentimenteel.
Toch heb ik nog zo’n voorbeeld. In 2008 was ik naar Queen + Paul Rodgers gaan kijken, een supermooi concert. Tijdens het concert was er een stuk dat akoestisch gespeeld werd. Namelijk het liedje ‘Love of my live’. Het is een liedje dat standaard, ook nog met Freddie Mercury, voornamelijk door het publiek gezongen wordt. Freddie of Brian (zoals in dit geval) zette het liedje in en het publiek zong volle borst verder. Het was om te huilen, zo mooi was het. En als dat nog niet genoeg was, lieten ze op het scherm een videomontage spelen over Freddie. Niet alleen ik was traantjes aan het laten.
Zo heb ik nog wel enkele voorbeelden, maar als ik die allemaal moet gaan opnoemen, ben ik jullie aandacht kwijt en lezen jullie mijn column niet verder, haha. Het komt er op neer dat ik in zulke gevallen wel eens sentimenteel kan worden. En het ergste is dat ik niet weet waarom. Omdat ik ze zo geweldig vind? Omdat ik met Queen opgegroeid ben? Omdat ik al enkele jaren Queenfanaat ben? Ik heb er geen idee van. Misschien heb ik wel gewoon een idool nodig om te aanbidden?
Het gekke is dat ik altijd heb gezegd dat ik zulke streken niet uit haal om een idool. Het is in ieder geval niet zo erg als enkele gevallen dat ik hoor bij One Direction of Justin Bieber. Het is niet dat ik ervoor doordraai, maar toch ben ik er erg mee bezig.
Nee, het is geen fase waar ik doorheen ga. Dit gaat al 7 jaar aan de gang. Voorheen vond ik de liedjes gewoon leuk, maar sinds 6-7 jaar vind ik gewoon alles rond Queen geweldig. Waarom hoef ik niet uit te leggen, want dan ben ik over een jaar nog niet klaar. Geef toe, Queen is gewoon geweldig. Iedereen, maar dan ook iedereen (in Europa dan) kent minstens 1 of 2 liedjes van Queen. Zelfs al weet je misschien niet dat Queen de uitvoerende artiest is.
Toch, ik snap niet waarom zoveel (die-hard) fans doordraaien. Ik snap mezelf in de twee voorgaande situaties niet eens. Tjah, voor mij blijft het een mysterie.
Hebben jullie zo iemand waarvan je soms spontaan de tranen in de ogen krijgt? Of gewoon een idool waar je echt voor eeuwig fan van gaat zijn?
Reacties (9)
Queen is voor mij ook een van mijn favorite, ik weet nog een vakantie dat ik non-stop queen luisterde. Omdat ik het gewoon geweldig vind, ik vind ze nu nog steeds geweldig hoor. Maar ik heb ook andere bands etc. Waar ik veel waarde aan hecht, bijvoorbeeld U2 omdat ik dat al vanaf baby af aan luister in de auto. Doordat mijn moeder groot fan is.
1 decennium geledenIk ben nu zelf van van One direction die bij lange weg niet te vergelijken is met Queen of U2, maar toch zijn zij mijn inspiratie. En helpt hun muziek me soms door de moeilijke momenten heen. Wat voor sommige mensen misschien raar voor te stellen is.
Ik kan niet tegen die overdreven fans die het alleen maar om het uiterlijk doen of omdat ze beroemd zijn. Ik vind dat je fan van iemand bent omdat die gene een grote inspiratie voor je is, of je helemaal kan vinden in de muziek. Niet omdat ze er zo leuk uit zien (ook een rede maar niet de hoofdzaak lijkt me)
Queen is gewoon goed. Bij de sluitings ceremonie met de beelden van Freddie moest ik wel even slikken.
1 decennium geledenIk ben erg fan van Sharon den Adel, en kk flip fataal als ze op de radio is (wat overigens te weinig gebeurd) oke, er zit ook een andere rede achter, maar, ja, ehm..... Sorry, ik was afgeleid door de foto van Sharon die bij mijn bed hangt.
Ik vraag me echt af of ik niet ga flauwvallen als ik naar een concert van Within Temptation ga....
Ik moet altijd huilen bij liedjes en videoclips van Taylor Swift
, vooral bij safe and sound en mean 
1 decennium geledenEn voor de rest ben ik fan van Jennifer lawrence omdat ze gewoon een goede actrice is en toch zo normaal en een beetje gek (op de grappige manier!).
My Chemical Romance, ze hebben mijn leven veranderd. Ze betekenen zoveel voor me dat het gewoon niet normaal is, het is niet zo dat ik echt ermee doordraai maar ik ben hen gewoon voor eeuwig dankbaar, zelfs mijn ouders hebben gezien welk impact ze op me hebben gehad en mijn vrienden ook. Mijn beste vriend en eigenlijk ook vriendje (ik weet het, die combinatie klopt niet) heeft het aan My chemical romance en aan mij te danken dat hij nog leeft (ik weet het, dat klinkt egoïstisch maar het is zo). Ze hebben me zoveel laten realiseren en ik ben Demi zo blij dat ze me ooit die paar liedjes stuurde. Het is gewoon ongelofelijk hoe een simpel bericht met twee links naar youtube dit kunnen doen.
1 decennium geledenIk moet toegeven Queen is inderdaad heel goed, of ik ken er niet zo veel liedjes van maar als ik ze hoor op de radio zet ik 'm toch altijd wel harder. Ik had dat met Tokio Hotel maar ik moet zeggen dat dat maar een fase was en dus misschien is het ook maar van voorbij gaande aard bij jou. Ik ben naar één concert van hen geweest en dat was echt zo geweldig (dat zeg ik als ex-fan) en daar heb ik ook met huilen gewoon omdat het nogal emotioneel was om mijn grote idool (op dat moment Tom kaulitz) te zien. Ik had er zo naar toe geleefd en elke dag afgeteld tot de grote dag. Maar op dit moment vind ik Ben Howard super goed en ook Alanis Morissette ofzo, maar nu is het meer verdeeld en heb ik niet meer zo'n hysterie rond één bepaalde band een paar dagen geleden kwam ik tot de ontdekking dat ik The wanted wel goed vind, maar gelukkig ben ik niet zo hysterisch geworden als dat ik eerst met Tokio Hotel was
1 decennium geleden