Dagdromen
Allereerst, ik ben zo blij dat ik nu columns voor jullie ga schrijven!
Wie ben ik? Ik ben Freya Persyn, 15, ik doe wetenschappen en zit in het vierde jaar. Ik zal altijd mijn best doen om mensen te helpen, maar ik geloof niet in vergeten en vergeven en tweede kansen. If you screw up, it's over! Ik hou van sociaal contact, dus geef me gerust feedback, vragen, of praat gewoon tegen me als je daar zin in zou hebben, pb's werken daar volgens mij het beste voor.
Maar genoeg over mij, op naar mijn eerste column...
Dagdromen, mijn favoriete tijdsverdrijf tijdens de lessen.
Ik ben een overbeterlijke dagdromer, dat vertellen leerkrachten nu al jaren op oudercontacten, dat is ook de enige commentaar die ik - tot voor een jaar of vier - kreeg. 'Freya lijkt altijd in de wolken,' en 'Freya lijkt niet op te letten,' zijn de standaard zinnen die mijn ouders altijd citeerden. Nu ben ik passief in de lessen, zijn mijn cijfers niet meer wat ze moeten zijn én ben ik te afgeleid, maar ik dwaal af.
Waarom ik altijd met mijn hoofd in de wolken zit - tenminste in de les, in mijn dagelijks leven ben ik vreemd genoeg heel erg down to earth - weet ik eigenlijk niet. Het is al zo sinds ik een keuter was, dus ik veronderstel dat ik simpelweg zo geboren ben. Maar pas sinds kort weet ik wat hier aan heb; ik schrijf.
Even wil ik er tussen in gooien dat er een enorm verschil is tussen dagdromen en met je hoofd in de wolken zijn. Ik ben niet naïef, zelf een beetje een zwartkijker, maar omdat ik de wereld - die niet al te mooi is - begrijp, betekend niet dat ik niet kan fantaseren over een mooiere. Sterker zelf, volgens mij dagdromen mensen die weten hoe hard de wereld is, juist meer, omdat ze weten dat het altijd mooier zal zijn dan de realiteit.
Maar ik zal mijn zwartgallige gedachten niet in jullie richting sturen, niet tenzij jullie dat zouden willen, mocht dat zo zijn, ben ik er altijd voor een gesprekje hoor, maakt niet uit waarover, soms helpt praten met een vreemde echt!
De genen die me kennen weten dat ik geen wonderschrijfster ben, ik kan niet veel op één dag schrijven, ik stop soms gewoon een maand - de abo's van mijn laatste verhaal weten dit heel goed - en mijn inspiratie is zeker niet onuitputtelijk, maar ik zal nooit opgeven. Waarom niet?
Omdat er niets is dat me beter wakker houd 's nachts, niets is dat mijn gedachten verder van wiskunde en Nederlands afhoud, dan een onafgemaakt verhaal.
Eigenlijk zou er een typmachine in mijn hoofd moeten zitten, die alles wat ik denk, typt, dan zou ik niet alles tien keer moeten overdenken voor ik de kans heb om het op mijn computer te doen. Dan zou ik misschien 's avond rustig in slaap kunnen vallen - in plaats van, zoals nu, uren wakker te liggen en met een slaaptekort mezelf door de week te slepen - en tijdens de lessen kunnen opletten. Maar zo'n systeem bestaat (nog) niet, dus denk ik dat het gewoon met een slaaptekort, slecht gehumeurde leerkrachten en niet al te beste cijfers moeten doen.
Dagdromen jullie veel?
Reacties (9)
Oooh, ja. Ik dagdroom echt heel de tijd.
1 decennium geledenVandaar dat ik in de klas vooraan zit. Mijn klastitularis wilt mij graag dicht bij haar hebben, zodat ze me op tijd kan wakker schudden. ):
Ik herken mezelf heel erg in dit stukje. Ik zelf ben ook een dagdromer, kan me niet op school concentreren en val niet in slaap omdat mijn gedachten nog te druk met verhalen bezig zijn. Ik ben niet echt een zwartkijker, maar ik snap wel wat je bedoelt met 'mensen die weten hoe hard de wereld is dagdromen misschien wel meer'.
1 decennium geledenLeuke column, maar mag ik iets verbeteren? '...maar omdat ik de wereld - die niet al te mooi is - begrijp, betekent...' Sorry, het klinkt echt verschrikkelijk om dat te verbeteren, maar ik dacht dat je het misschien wel zou willen weten.
Ik dagdroom vaak in de speeltijden, over de middag en tussen de lesuren... Meestal resulteert dat in gestaar naar het niets, of toevallig naar waar iemand staat. Dat heeft mij vandaag al 5 opmerkingen gegeven van: "Nele?! Je kijkt zo raar!"
1 decennium geledenTijdens de lessen probeer ik mijn aandacht erbij te houden, dat lukt nogal goed. Ik probeer dan ook wel mijn niveau hoog te houden - 'k zit ook in de richting wetenschappen (ook het 4e jaar, met optie 2 uur economie) Mijn punten liggen nu bij 78% - twee procent minder dan mijn streefdoel.
Terug naar het dagdromen: ik staar vaak in het niets, denkend aan wat ik de dag ervoor gedaan heb of wat ik die avond ga doen. Veelal is dit over een tv-serie of gewoon 'ik kom van de bus, naar mijn fiets, fietsen, de kat binnenlaten, naar de kippen gaan, stove aanleggen, wc, computer aanleggen, tv kijken". Nutteloze dingen dus. Soms denk ik wel aan mijn story, maar ik schrijf er momenteel niet meer aan door de nakende examens. Tenzij in wegvallende uren schrijf ik wel eens. Vaak in de lessen godsdienst, economie, biologie en chemie krijg ik inspiratie. Vandaar ik ook oplet.
Uh, hier laat ik het bij. Ik denk dat ik je colums zal volgen. Met we even oud zijn, zelfde richting zitten, mag je altijd alles bij mij droppen.
leuke column. Zelf dagdroom ik weinig, maar fantaseren wel (ik vind dat niet hetzelfde) verder schrijf ik meestal, ook onder de les maar ik let ondertussen juist wel op en onthoud veel van de dingen die verteld worden. Dus schrijven werkt om het te onthouden (denk ik). Behalve tijdens de levensbeschouwing/filosofie les, daar let ik echt op en luister geboeid. Die leraar verteld gewoon alles wat hem dwars zit/leuk vind en dat is altijd wel interessant om over na te denken, al denken sommige daar anders over Als je iets wilt bespreken of gewoon zin hebt om te praten, je kunt me altijd een pb/gb sturen.
1 decennium geleden