Dagdromen
Allereerst, ik ben zo blij dat ik nu columns voor jullie ga schrijven!
Wie ben ik? Ik ben Freya Persyn, 15, ik doe wetenschappen en zit in het vierde jaar. Ik zal altijd mijn best doen om mensen te helpen, maar ik geloof niet in vergeten en vergeven en tweede kansen. If you screw up, it's over! Ik hou van sociaal contact, dus geef me gerust feedback, vragen, of praat gewoon tegen me als je daar zin in zou hebben, pb's werken daar volgens mij het beste voor.
Maar genoeg over mij, op naar mijn eerste column...
Dagdromen, mijn favoriete tijdsverdrijf tijdens de lessen.
Ik ben een overbeterlijke dagdromer, dat vertellen leerkrachten nu al jaren op oudercontacten, dat is ook de enige commentaar die ik - tot voor een jaar of vier - kreeg. 'Freya lijkt altijd in de wolken,' en 'Freya lijkt niet op te letten,' zijn de standaard zinnen die mijn ouders altijd citeerden. Nu ben ik passief in de lessen, zijn mijn cijfers niet meer wat ze moeten zijn én ben ik te afgeleid, maar ik dwaal af.
Waarom ik altijd met mijn hoofd in de wolken zit - tenminste in de les, in mijn dagelijks leven ben ik vreemd genoeg heel erg down to earth - weet ik eigenlijk niet. Het is al zo sinds ik een keuter was, dus ik veronderstel dat ik simpelweg zo geboren ben. Maar pas sinds kort weet ik wat hier aan heb; ik schrijf.
Even wil ik er tussen in gooien dat er een enorm verschil is tussen dagdromen en met je hoofd in de wolken zijn. Ik ben niet naïef, zelf een beetje een zwartkijker, maar omdat ik de wereld - die niet al te mooi is - begrijp, betekend niet dat ik niet kan fantaseren over een mooiere. Sterker zelf, volgens mij dagdromen mensen die weten hoe hard de wereld is, juist meer, omdat ze weten dat het altijd mooier zal zijn dan de realiteit.
Maar ik zal mijn zwartgallige gedachten niet in jullie richting sturen, niet tenzij jullie dat zouden willen, mocht dat zo zijn, ben ik er altijd voor een gesprekje hoor, maakt niet uit waarover, soms helpt praten met een vreemde echt!
De genen die me kennen weten dat ik geen wonderschrijfster ben, ik kan niet veel op één dag schrijven, ik stop soms gewoon een maand - de abo's van mijn laatste verhaal weten dit heel goed - en mijn inspiratie is zeker niet onuitputtelijk, maar ik zal nooit opgeven. Waarom niet?
Omdat er niets is dat me beter wakker houd 's nachts, niets is dat mijn gedachten verder van wiskunde en Nederlands afhoud, dan een onafgemaakt verhaal.
Eigenlijk zou er een typmachine in mijn hoofd moeten zitten, die alles wat ik denk, typt, dan zou ik niet alles tien keer moeten overdenken voor ik de kans heb om het op mijn computer te doen. Dan zou ik misschien 's avond rustig in slaap kunnen vallen - in plaats van, zoals nu, uren wakker te liggen en met een slaaptekort mezelf door de week te slepen - en tijdens de lessen kunnen opletten. Maar zo'n systeem bestaat (nog) niet, dus denk ik dat het gewoon met een slaaptekort, slecht gehumeurde leerkrachten en niet al te beste cijfers moeten doen.
Dagdromen jullie veel?
Reacties (9)
Ik heb dus PRECIES het zelfde!
1 decennium geledenMijn moeder wordt echt GEK als ik weer eens in de ruimte zit te staren
. Ze zegt dat het dan lijkt alsof ik vervloekt ben, of versteend, of met mijn ogen open in slaap gevallen. ghehe, ghehe, ghehe...
1 decennium geledenHaha, ja dagdromen deed ik ook heel veel *probeert af te kicken*, tot nu toe lukte mijn goede voornemen voor dit jaar wel maar ik merk dat ik knorriger ben omdat ik te weinig teken en schrijf voor mijn doen. In de vierde was het denk ik het ergst. Vijfde ook wel, maar toen had ik nog een periode waarin ik net een heeeeeeeeel lang verhaal had afgemaakt en daarom had ik het dagdromen niet meer nodig (en heb ik besloten géén vervolg te schrijven).
was(A) elke les goed voor een bladzijde.
1 decennium geledenMaar de beste ideën komen altijd tijdens de les wanneer ik een excuus zoek of een verklaring waarom ik niet kàn opletten. Als ik thuis achter de computer ga zitten blijft het scherm gewoon leeg en op school
isOh, nu is het uur bijna voorbij, ik ga dit berichtje afronden en dagdromen bij een les waarbij ik te ver voorlig; bio.
Daar mag ik van mezelf wèl dagdromen (vorige les was het Nederlands boek lezen, omdat de vragen vd toets werden behandelt die "moeilijk" waren, oftewel, juist degene die ik goed had)
heel goede eerste collumn, veel succes
xx
Dagdromen? Je wil iet weten wat voor wolkenhoofd ik ben! alleen... sommige mensen vragen zich dan ook af waar ik aan denk. Eigenlijk weet ik het zelf ook niet
1 decennium geledenHet is heerlijk om te dromen, denken over dingen die komen en gaan, of denken aan juist helemaal niks...
Haha ik dagdroom zelf ook all the time ;x Het gaat heel verschillend met het dagdromen altijd, dat wel, maar vaak hetzelfde patroon: ik vind iets saai, ga naar een willekeurig iets staren en weg ben ik..
. Er gebeurt opeens iets leuks en dan schreeuwt er iemand doorheen en kom ik - helaas - weer bij bewustzijn. :l
Is er ook een medicijn voor ofzo ? ;x
1 decennium geledenDan ben ik opeens heel ergens anders, meestal met een bepaald iemand kuch kuch
Ik haat al dat gedagdroom ontzettend.