WantedToSupriseYou.

Ik staarde zwijgend door het keukenraam, al was er buiten niets anders te zien dan duisternis. Het was pas 6u in de morgend en ik was al wakker van 5u. het was waarschijnlijk een uitzondering dat ik als eerste wakker was maar het was de enige manier dat ik kon voorkomen dat Billy en vooral Jacob me zouden verassen, net als ze vorig jaar gedaan hadden, toen ik 16 werd. Ik hoorde iemand uit z’n bed komen. Jacob. Daar was ik zeker van, niemand anders was zo luidruchtig zo vroeg in de morgend. Ik moest een lachje bedrukken toen ik hoorde hoe hij door de gang sloop, hoe hij dat probeerde dan toch. Bij iedere stap kraakte de houten vloer onder zijn gewicht. Hij schrok toen hij de keuken in kwam en mij zag. “je bent al wakker.” Ik knikte. Teleurgesteld liet hij zijn hoofd hangen en gooide hij de slingers die hij achter zijn rug verborgen had op tafel. “ik hoopte je te kunnen verassen.” Zei hij somber. “weet ik.” Ik grijnsde en zag al voor me hoe hij vast een half uur nodig zou gehad hebben om al die slingers op te hangen. Hij ging aan tafel zitten en liet zijn hoofd lui op zijn handen rusten. “volgend jaar sta ik gewoon nog vroeger op.” Mompelde hij. Ik grijnsde weer en liep naar de koelkast. “wil je ook een stukje taart?”. De verjaardagstaart die Jacob en Billy hadden gekocht had ik gistere avond al gezien, al hadden ze nog zo hun best gedaan om hem helemaal achteraan de overvolle koelkast te proppen. Ik nam de taart en liet hem recht voor Jacobs neus op tafel vallen. Hij keek op en rolde met zijn ogen. “nou fijne 17de verjaardag nog.” “niet zeuren, wil je nou een stuk of niet?” Zei ik streng. Ik zag hem twijfelen en schoof de taart plagend bij hem weg. “dan niet.” Bijna meteen hield hij me tegen. “geef me toch maar een stuk.” Ik knikte tevreden. “en trouwens…” Begon ik terwijl ik me concentreerde in een poging de taart in 6 gelijke stukken te verdelen. “… omdat ik niet ouder word ben ik vandaag ook niet echt jarig.” Ik schoof hem een stuk taart toe waarna ik mijn stuk meteen aanviel. Ik zag hoe hij me nog wou tegenspreken, maar toch zweeg omdat hij wist dat ik gelijk had. Verstandig van hem.