12. Niall

Ik werd wakker van Febe die opeens begon te schreeuwen midden in de nacht. Ik vroeg wat er was gebeurd en probeerde haar te kalmeren.
Ik vond het echt erg voor haar. En nu dat ze deze nachtmerrie had gehad, dacht ik dat deze misschien echt kon gebeuren.
Ik zei haar dat ze wat rustiger moest worden en vroeg haar of ik een glas water voor haar moest gaan halen?
Ze antwoordde ‘ja’ en ik stond recht om naar de keuken te gaan.
Toen ik beneden kwam, zag ik dat Louis ook wakker was geworden van Febe haar geschreeuw.
Hij vroeg wat er was gebeurd en ik vertelde het hem. Hij liep mee met me naar de keuken waar ik een glas water vulde voor Febe en daarna ging ik terug naar boven. Ik deed Febes deur open en zag dat ze aan het wenen was. Ik liep naar haar en begon haar te troosten.
Toen ze weer wat rustiger was geworden, gaf ik haar het glas met water en ze dronk het snel leeg.
Ik zette het glas terug op het kastje, nam Febe in mijn armen en zo vielen we in slaap.
We werden al vroeg in de ochtend gewekt door de wekker en we wisten dat we vandaag naar het management moeten om het hun te vertellen.
We maakten ons klaar en dan was het tijd om te vertrekken. We stapten allemaal in in Harry zijn auto om naar daar te rijden.
We hadden nog een lange rit te doen, omdat we helemaal van België terug naar Londen moeten.
Na een 30-tal minuten was Febe op mijn schoot in slaap gevallen. Ik probeerde ook wat te slapen, maar dat lukte niet.
Onderweg stopten we even om iets te eten te halen, en ik maakte Febe wakker. ‘Zijn we er al?’ vroeg ze.
‘Nee, we gaan even iets eten.’ Antwoordde Zayn. ‘Oké’ We stapten allemaal uit de auto en gingen de McDonalds binnen.
We bestelden allemaal wat te eten en gingen aan een tafeltje zitten.
Als we klaar waren met eten, gingen we nog even rondlopen in het stadje waar we waren terecht gekomen.
Ik pakte Febes hand vast en in het midden van het kleine straatje bleven we staan en gaf ik haar een passionele zoen.
We bleven zo staan tot dat Liam zei dat het zo wel genoeg was geweest. We keerden met z’n allen terug naar de wagen en Harry begon te rijden.
Na nog 2 lange uren rijden, kwamen we aan bij het kantoor van het management. Nu was het moment aangebroken, dat we gaan weten wat ze gaan zeggen.