6. Febe :

Ik wist niet meer wat ik moet doen. Ik was echt aan het verliefd worden op Niall.
Niet omdat hij beroemd is ofzo, maar omdat hij zo lief en speciaal is, anders dan alle andere jongens.
Nu hij me had gekust, wist ik niet wat ik moest doen. Het was me allemaal te veel geworden, en ik liep naar mijn kamer.
Ik hoorde Niall nog mijn naam roepen, maar ik kon niet meer antwoorden. Ik liet me op mijn bed vallen en ik begon te huilen.
Ik weet niet hoe lang ik op mijn bed heb zitten huilen, maar het was ondertussen wel al laat geworden.
Plots hoorde ik iemand kloppen op mijn deur. Ik zei ‘binnen’ en ik zag Louis mijn kamer binnen komen.
Ik zag hem lange tijd kijken naar al mijn One Direction posters aan mijn muren en dan zei hij:
‘Nu begrijp ik wat je bedoelde met wat je zei toen we naar de winkel stapten.’
Ik kreeg weer een kleine glimlach op mijn gezicht toen hij dat zei.
Louis zag dat ik had gehuild en zei tegen me: ‘Als er iets, je weet dat je het me altijd kunt vertellen hé?’
Ik antwoorde: ‘Het gaat over Niall, ik ben echt verliefd op hem geworden, maar ik ben bang dat hij me niet wilt omdat ik maar een gewoon meisje ben.’
En ik begon weer te huilen. Louis trok me in zijn armen en liet me uithuilen.
Na een paar minuten werd ik weer rustig en zei Louis tegen me: ‘Ik denk dat Niall ook op jou verliefd is, waarom zou hij je anders zoenen?
Je bent echt een speciaal meisje voor hem.’ Ik kreeg echt een big smile op mijn gezicht.
Toen vroeg Louis aan me of hij de reden waarom ze hier bij mij zijn, of dat hij die nu mocht vertellen.
Nu begon ik echt wel te twijfelen, wat als het iets erg was? Ik zei tegen Louis dat ik bang was voor wat hij ging zeggen.
Hij antwoorde dat ik geen schrik moet hebben. Hij ging wat dichter bij me zitten, nam me in zijn armen en hij begon te vertellen.